Γιατί δεν αναθεωρείται η στρατηγική μας στο Κυπριακό;

Η Τουρκία, μετά την εισβολή του 1974, ακολουθεί για την Κύπρο τη στρατηγική του εξαναγκασμού. Με την απειλή ή χρήση ισχύος, να αναγκάσει τους Έλληνες της Κύπρου να αποδεχθούν λύση τουρκικών όρων στο Κυπριακό, για να θέσει υπό τον έλεγχό της ολόκληρο το νησί.

Η στρατηγική που ακολουθεί επί 40 χρόνια η Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ), της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) και των χρονοβόρων Διακοινοτικών Συνομιλιών (ΔΣ), όχι μόνο δεν ανακόπτει την τουρκική επιθετικότητα και επεκτατικότητα, αλλά αποδείχθηκε ότι την αυξάνει: παγίωση των τετελεσμένων της κατοχής, απο-ενοχοποίηση της Τουρκίας( μετατροπή του διεθνούς εγκλήματος που διέπραξε η Τουρκία σε βάρος της Κύπρου σε δικοινοτική διαφορά), συνέχιση του παράνομου εποικισμού, πλήρης Τουρκοποίηση και ισλαμοποίηση των κατεχομένων, αναβάθμιση του ψευδοκράτους, υποχωρήσεις των Ελλήνων της Κύπρου στις συνομιλίες, επέκταση της κατοχής και στην ΑΟΖ της ΚΔ.

Η ΔΔΟ:

• Επιβλήθηκε από την Τουρκία και Βρετανία για την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων (έλεγχος της Κύπρου – διαιώνιση παραμονής των βρετανικών Βάσεων)
• Καταλύει το κράτος της ΚΔ και το αντικαθιστά με ένα θνησιγενές κρατικό μόρφωμα.
• Νομιμοποιεί τη διχοτόμηση του εδάφους, του λαού και της εξουσίας, που επέβαλε βίαια η εισβολή του 1974.
• Παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες με την απαίτηση εγγυημένων πλειοψηφιών κατοίκων και περιουσιών στις δύο ζώνες.
• Καταστρατηγεί τη δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων, που θα

έχει ως συνέπεια την αδικία, τη δυσλειτουργία και την ανασφάλεια του κράτους, ακόμα και αν η Τουρκία αποδεχθεί τις θέσεις, που υποστηρίζει η ΚΔ στις συνομιλίες, ήτοι: (1) Κατάργηση των εγγυήσεων και απομάκρυνση των Τουρκικών Δυνάμεων Κατοχής (ΤΔΚ) και (2) Να απαιτείται θετική ψήφος των Τουρκοκυπρίων (ΤΚ), μόνο για τις αποφάσεις της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, που θα επηρεάζουν ζωτικά συμφέροντά τους. Να επισημάνουμε ότι τα ζωτικά συμφέροντα των ΤΚ είναι και ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας, επειδή οι ΤΚ είναι πλήρως εξαρτημένοι από την Τουρκία, λόγω πλειοψηφίας εποίκων και διμερών συμφωνιών εξάρτησης σε όλους τους τομείς (οικονομία, ασφάλεια, νερό, ενέργεια κ.ά.). Συμφωνίες που απαιτεί η Τουρκία, να ενσωματωθούν στη λύση του Κυπριακού, όπως έγινε και στην περίπτωση του σχεδίου Ανάν.

• Επεκτείνει τον έλεγχο της Τουρκίας σε όλη την Κύπρο, με πρόσβαση και στις αποφάσεις της ΕΕ, μέσω του ΤΚ κρατιδίου (που θα υποστηρίζει τα συμφέροντά της) και μέσω της απαίτησης συναπόφασης των δύο κρατιδίων, για όλα τα ζωτικά θέματα, στο επίπεδο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Η Τουρκία δεν θα χρειάζεται εγγυήσεις και στρατεύματα μετά τη λύση ΔΔΟ, αφού θα επιβάλλει τις αποφάσεις στο κυπριακό κράτος και θα αποκτήσει τον πολιτικό έλεγχό του. Η Τουρκία βέβαια επειδή τα θέλει όλα στο Κυπριακό, εμμένει και σε αυτά.

Οι ΔΣ:

• Μόνο κατ’ όνομα είναι διακοινοτικές, γιατί διεξάγονται μεταξύ της ΚΔ και της

υποτελούς διοίκησης που εγκατέστησε βίαια η Τουρκία στην Κύπρο. Στην ουσία οι συνομιλίες διεξάγονται μεταξύ της ΚΔ και της Τουρκίας, η οποία, όμως, παραμένει στο απυρόβλητο. Είναι ο αόρατος συνομιλητής, που κινεί από μακριά τα νήματα των συνομιλιών μέσω των ΤΚ.

• Διεξάγονται υπό την απειλή των ΤΔΚ, οι οποίες ενισχύονται συνεχώς (πρόσφατη

ενίσχυση με άρματα LEOPARD και Αυτοκινούμενα Πυροβόλα 155 χιλ.) με παράλληλη επιθετική δράση της Τουρκίας στην ΑΟΖ της ΚΔ, στην οποία εισέβαλε με το πολεμικό ναυτικό της, τα ερευνητικά σκάφη της και τo γεωτρύπανό της. Με τη χρήση ισχύος διεκδικεί δυναμικά μεγάλο μέρος της ΑΟΖ τής Κύπρου και πραγματοποιεί συστηματικά παράνομες έρευνες εντός αυτής. Πρόσφατα εγκατέστησε το γεωτρύπανο «Πορθητής» δυτικά της Πάφου, σε περιοχή στην οποία προηγήθηκε έντονη ερευνητική δραστηριότητα από το 2013 του ερευνητικού σκάφους Barbaros, όπως παρουσιάζεται λεπτομερώς στον χάρτη 61 του Παραρτήματος Α, σελίδα 91 του σημαντικού βιβλίου «Αντίδραση του Ελληνισμού προς Αναχαίτιση της Τουρκικής Επιθετικής Στρατηγικής στον Τομέα της Ενέργειας», που εξέδωσε το 2014 ο αντισυνταγματάρχης της Εθνικής Φρουράς (ΕΦ) Κωνσταντίνος Στυλιανού, στο οποίο εκφράζει από τότε την ανησυχία του, για την υποτονική αντίδραση της ΚΔ στις παράνομες έρευνες της Τουρκίας σε όλη την ΑΟΖ της Κύπρου, περιλαμβανομένης της περιοχής δυτικά της Πάφου. Η κατευναστική πολιτική αποδεικνύεται ότι αυξάνει την τουρκική επιθετικότητα.

• Οι ΤΚ εξαρτημένοι από την Τουρκία λόγω πλειοψηφίας εποίκων και των διμερών συμφωνιών εξάρτησης, υποστηρίζουν στις ΔΣ τα συμφέροντα της Τουρκίας σε βάρος εκείνων της Κύπρου. Όταν δεν υπάρχουν κοινά συμφέροντα μεταξύ δύο μερών, δεν μπορεί να συγκροτηθεί κοινό βιώσιμο κράτος. Οι ΤΚ υποστηρίζουν τις θέσεις της Τουρκίας στα θέματα ΑΟΖ, ενέργειας, ασφάλειας, εποικισμού, ευρωπαϊκών ελευθεριών των Τούρκων υπηκόων κ.ά.

Η στρατηγική των ΔΣ για λύση ΔΔΟ αποδεικνύεται λανθασμένη και εξαιρετικά επικίνδυνη. Απαιτείται αναθεώρησή της, η οποία να βασίζεται:

• Στην επανατοποθέτηση του Κυπριακού στην ορθή βάση του, ως θέματος εισβολής, κατοχής, εποικισμού, εθνοκάθαρσης και όχι ως δικοινοτικής διαφοράς.
• Στη συνέχιση της λειτουργίας της ΚΔ και τη διάλυση της παράνομης «ΤΔΒΚ».
• Στη μη υπογραφή λύσης τουρκικών όρων, όπως είναι η ΔΔΟ, που θα νομιμοποιήσει τη διχοτόμηση και θα επεκτείνει την τουρκική κυριαρχία και στις ελεύθερες περιοχές.
• Στην ενίσχυση των συντελεστών ισχύος της ΚΔ και ιδιαίτερα της αμυντικής θωράκισης (ενίσχυση ΕΦ στην ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα, αναζωογόνηση του δόγματος του ΕΑΧ, αμυντικές συμμαχίες με φίλες χώρες στη βάση κοινών συμφερόντων και κοινής συνεισφοράς στην ασφάλεια).
• Στον αγώνα για απομάκρυνση των ΤΔΚ και εποίκων από την Κύπρο.
• Στην κατανόηση της αμετακίνητης τουρκικής στρατηγικής για έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου, η οποία επιτυγχάνεται με λύση ΔΔΟ, που είναι η ιδανική για την Τουρκία (τα κατεχόμενα οιονεί επαρχία της, οι ελεύθερες περιοχές αφοπλισμένες, επιβολή από την Τουρκία των αποφάσεων της ομοσπονδιακής κυβέρνησης). Αν δεν επιτευχθεί η λύση ΔΔΟ, η Τουρκία δυνατόν να υποστηρίξει μορφή λύσης δύο κρατών, ως ενδιάμεσο στόχο, με αμετακίνητο τελικό στόχο τον έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου. Για τον λόγο αυτό η Τουρκία σε οποιαδήποτε περίπτωση, δεν θα εγκαταλείψει ποτέ τα εγγυητικά δικαιώματα που απέκτησε με τις συνθήκες του 1960, ούτε θα αποδεχθεί ένα τελείως ανεξάρτητο κράτος έναντι των νοτίων ακτών της, το οποίο να έχει επιλογές στα θέματα ασφάλειας και να αποκτήσει οπλικά συστήματα, που θα αποτελούν, κατά την Τουρκία, απειλή για την ασφάλειά της.

Η αναθεώρηση της στρατηγικής μας στο Κυπριακό είναι επείγουσα ανάγκη, για την οποία απαιτείται εθνική ομοψυχία, στρατηγικός σχεδιασμός, βούληση για αντίσταση και αποτρεπτική ισχύς. Αν δεν το πράξουμε, θα οδηγηθούμε σε καταστροφική πορεία.

• Αντιστράτηγος ε.α.