Για την εκλογή Νιαζί στο Ευρωκοινοβούλιο

Δεν δίνω λευκή επιταγή στον Νιαζί. Θα αναμένω να δω τις κινήσεις του. Ούτε με ενοχλεί που θα ζητήσει να γίνει η Τουρκική, επίσημη γλώσσα, όπως οι υπόλοιπες στην Ε.Ε. Επίσης, δεν με πειράζει που θα προσπαθήσει, ώστε οι Τ/κ να ενσωματωθούν στους Θεσμούς της Ε.Ε. Ένα πράγμα φοβάμαι, και ελπίζω να διαψευσθώ: Θα υπερασπίζεται αποκλειστικά τα δικαιώματα των συμπατριωτών του, ή κάποιας άλλης, τρίτης χώρας;

Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων και των ποσοστών, όλοι είναι ευχαριστημένοι. Εκτός από τους Περδίκη και Λιλλήκα. Ο τελευταίος, από τη στεναχώρια του, ξύρισε και το μούσι που είχε αφήσει προ των Εκλογών...

Μα, ποιος και γιατί να αισθάνεται ικανοποίηση; Διερωτώμαι. Φυσικά, αν αναφερόμαστε σε πανελλήνια κλίμακα -συμπεριλαμβανομένων των αποτελεσμάτων στην Ελλάδα εννοώ- ο μόνος που έχει λόγους να είναι πολύ ευτυχής, δεν είναι άλλος από τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αλλά, ας επικεντρωθούμε στα δικά μας.

Φήμες ότι η ΕΔΕΚ πριμοδοτήθηκε από το ΔΗΚΟ χαρακτηρίζονται ως εντελώς ανυπόστατες. Ο Σιζόπουλος κέρδισε το στοίχημα, συσπείρωσε τους φίλους και οπαδούς του κόμματος, απέκλεισε ή, μάλλον, στέρησε τη γεύση της νίκης από τους ακροδεξιούς του ΕΛΑΜ, και έχει κάθε λόγο να νιώθει ένα αίσθημα περηφάνιας και δικαίωσης.

niazi-2.2e16d0ba.fill-565x380-c100.jpg

Ο ΔΗΣΥ, έστω και με διαφορά στήθους, νομίζω 1,9%, κατάφερε να κόψει το νήμα του τερματισμού πρώτος. Έστω και καταϊδρωμένος. Έχει, όμως, τη συμπάθειά μας, γιατί δέχθηκε χτύπημα κάτω από τη μέση, αν μου επιτρέπεται να χρησιμοποιήσω μια έκφραση από το άθλημα της πυγμαχίας. Και ποιο ήταν αυτό το κτύπημα;

Μα, ασφαλώς, η μαζική κάθοδος Τουρκοκυπρίων, που πέρασαν τα οδοφράγματα και ήρθαν να στηρίξουν τον ομοεθνή τους, τον καθηγητή Νιαζί Κιζίλγιουρεκ. Μόνο στη Λευκωσία, το ΑΚΕΛ ανέβασε τα ποσοστά του κατά 7,5%, ή 2.000 ψήφους, σε σχέση με το 2014!

Το έγραψα και σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, θα το επαναλάβω και εδώ. Ως πνευματικό άνθρωπο, που κατέχει πλήρως τα του Κυπριακού ή γενικά τα θέματα Ανατ. Μεσογείου, τιμώ και εκτιμώ τον Τ/κ καθηγητή. Θαυμάζω την ευρυμάθεια και τα Ελληνικά του. Αλλά, διερωτώμαι: Πώς νιώθεις, Ε/κ πρόσφυγα, που στηρίζεις ΑΚΕΛ, το οποίο έστειλε τον εκλεκτό του στο Ευρωκοινοβούλιο, δανειζόμενο 5.604 τουρκοκυπριακές ψήφους; Ποσοστό περίπου τριπλάσιο από εκείνο του 2014; Εξελέγη με τουρκοκυπριακές ψήφους. Από ανθρώπους πολλοί εκ των οποίων κατοικούν στο κατεχόμενο από τον Αττίλα σπίτι σου, στη Μόρφου, στο Καρπάσι, στην Κερύνεια, στα χωριά της Μεσαρκάς!..

Ακούγεται ότι το κόμμα της Αριστεράς θέτει το κομματικό συμφέρον πάνω από το εθνικό. Επίσης, ψιθυρίζεται ότι πολύ θα ήθελε ο κ. Αβέρωφ να είχε "χρησιμοποιήσει" το φαινόμενο Νιαζί. Αλλά τον πρόλαβε ο Άντρος...

Τίθεται, λοιπόν, το ερώτημα: Χρησιμοποιήθηκε ο Τ/κ καθηγητής, ή εκείνος χρησιμοποίησε τις άριστες σχέσεις που έχει με τους Ελληνοκύπριους αριστερούς, που είναι, ας πούμε, περίπου το 1/3 του εκλογικού σώματος, για να εκπληρώσει τη φιλοδοξία του να καταλάβει την περιζήτητη θέση του ευρωβουλευτή; Και μπορεί κάποιος να μου απαντήσει, γιατί μόνον ένα 23,57% των Τ/κ επέλεξαν τον -αποδεδειγμένα εχθρό της Κατοχικής Δύναμης- δημοσιογράφο Σενέρ Λεβέντ, ενώ ο Κιζίλγιουρεκ έλαβε ένα συντριπτικό 72%;

Κάπου στην Αγία Γραφή διαβάζω ότι, χωρίς την έγκριση του Θεού, ούτε ένα φύλλο δεν πέφτει από το δέντρο. Θα το παραλλάξω, λέγοντας: Ούτε η παραμικρή κίνηση δεν μπορεί να γίνει από Τουρκοκύπριο, χωρίς τη θέληση, την έγκριση της μητέρας Τουρκίας.

Η μόνη απάντηση που θα μπορούσα να δώσω, είναι: Ναι, συνέβησαν και τα δύο. Μια περίεργη συναλλαγή. Σε στέλνω στο Ευρωκοινοβούλιο (ξέρετε τι παχυλούς μισθούς λαμβάνουν οι ευρωβουλευτές…) κι εσύ μου προσφέρεις υψηλά εκλογικά ποσοστά, τα οποία ίσως να έκαναν τον ΔΗΣΥ να τρέμει, μήπως χάσει την πρωτιά...

Άκουσα τον κ. Κ. Μαυρίδη του ΔΗΚΟ να λέγει ότι το Ευρωκοινοβούλιο είναι ένας χώρος όπου, για να λειτουργούν όλα ομαλά, πρέπει να υπάρχει συμβιβασμός. Ναι. Αλλά, είναι και χώρος διεκδικήσεων. Και πόση δύναμη έχει η μικρή Κύπρος, για να μπορεί να διεκδικεί; Σχεδόν μηδενική. Τη θέση του Τ/κ καθηγητή δεν θα μπορούσε να την καταλάβει ένας πραγματικός Ελληνοκύπριος πατριώτης; Είμαστε περί τις 700.000 Ελληνοκυπρίων σ' αυτόν τον δύσμοιρο τόπο!..

Δεν έχω καμιά εμπάθεια προς τον Νιαζί. Κάποιοι στο facebook μού επετέθησαν που ήμουνα κατά της εκλογής Τουρκοκυπρίου. Ότι είμαι ρατσιστής, εθνικιστής και λοιπά. Όχι, δεν είμαι και το γνωρίζετε. Όταν, όμως, ακούω τον συμπαθέστατο συμπατριώτη μας, προ ημερών, στην εκπομπή της κ. Κενεβέζου να απορρίπτει το γεγονός ότι οι Τ/κ αποτελούν μειονότητα και να εξισώνει το 18% με το 82%, ε, πώς να μην ανησυχώ;

Κλείνοντας: Πολλοί εκνευρίζονται και αντιτείνουν ότι, σύμφωνα με το Σύνταγμα του '60, οι αδελφοί Τ/κ έχουν πολιτική ισότητα μαζί μας και δεν είναι μειονότης, αλλά η συνεταίρος κοινότητα, με ίσα δικαιώματα μ' εμάς. Ας το δεχθώ.

Ωστόσο, δεν δίνω λευκή επιταγή στον Νιαζί. Θα αναμένω να δω τις κινήσεις του. Ούτε με ενοχλεί που θα ζητήσει να γίνει η Τουρκική, επίσημη γλώσσα, όπως οι υπόλοιπες στην Ε.Ε. Επίσης, δεν με πειράζει που θα προσπαθήσει, ώστε οι Τ/κ να ενσωματωθούν στους Θεσμούς της Ε.Ε.

Ένα πράγμα φοβάμαι, και ελπίζω να διαψευσθώ: Θα υπερασπίζεται αποκλειστικά τα δικαιώματα των συμπατριωτών του, ή κάποιας άλλης, τρίτης χώρας;

ΑΝΤΩΝΗΣ Μ. ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΗΣ
Κερυνειώτης πρόσφυγας