Ο εχθρός δεν βρίσκεται στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου

Το θέμα της Αμμοχώστου δεν είναι κάτι που απασχολεί για πρώτη φορά, και μάλιστα τόσο έντονα, την επικαιρότητα. Κι άλλες πολλές φορές κατά το παρελθόν γίνονταν συζητήσεις για την κλειστή περιοχή της Αμμοχώστου (τα Βαρώσια) με σκοπό την επιστροφή της στους νόμιμους κατοίκους της, ως μια κίνηση καλής θέλησης εκ μέρους του κατοχικού καθεστώτος. Γι’ αυτό και κατελήφθη, άλλωστε! Διότι, ως γνωστόν, η Αμμόχωστος δεν συμπεριλαμβανόταν στα αρχικά σχέδια κατάληψης. Η διαταγή του Ευάγγελου Αβέρωφ να εκκενωθεί η πόλη προκάλεσε την κατάληψή της, μιας και οι Τούρκοι την βρήκαν άδεια και ανυπεράσπιστη, προκειμένου να τη χρησιμοποιήσουν ως διαπραγματευτικό χαρτί για να αξιώσουν δικές μας υποχωρήσεις.

Παρ’ όλ’ αυτά, για 45 συναπτά έτη, τίποτε το θετικό δεν κατέστη δυνατόν να επιτευχθεί, επειδή, όπως καταδεικνύεται μέσα από όλες τις ενέργειες του ψευδοκράτους (πάντα κατ’ εντολήν της Άγκυρας), ποτέ το ψευδοκράτος δεν επέδειξε ειλικρινή διάθεση για μια κίνηση καλής θέλησης για την πόλη της Αμμοχώστου, χωρίς όρους και συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Κατά τα φαινόμενα, η τουρκική πλευρά δεν είχε ποτέ την πρόθεση να αποδώσει την περίκλειστη πόλη στους νόμιμους κατοίκους της, χωρίς προηγουμένως να εξασφαλίσει πολύ σοβαρά ανταλλάγματα.

Τα πράγματα περιπλέχτηκαν ακόμα περισσότερο μετά την τελευταία ανακοίνωση του λεγόμενου «υπουργού Εξωτερικών» του ψευδοκράτους Κουντρέτ Οζερσάι, σύμφωνα με την οπαία σύντομα θα μπουν ειδικοί εμπειρογνώμονες στην κλειστή περιοχή Αμμοχώστου για καταγραφή της κατάστασης της πόλης. Κάτι που από τους περισσότερους ερμηνεύεται ως μια κίνηση άσκησης ακόμα μεγαλύτερης πίεσης προς τη δική μας πλευρά -σε συνδυασμό και με τις τουρκικές προκλήσεις στην κυπριακή Α.Ο.Ζ.-, προκειμένου να υπάρξουν κι άλλες οδυνηρές υποχωρήσεις στο Κυπριακό…

Η κατάσταση αυτή, όπως είναι φυσικό, απασχολεί έντονα τους Αμμοχωστιανούς (όπως και όλους τους πρόσφυγες φυσικά), που πάντα προσδοκούν επιστροφή στους τόπους που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν. Γι’ αυτό και κάθε φορά που έρχεται στο προσκήνιο το θέμα του εποικισμού της Αμμοχώστου, οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται από τους πολίτες γίνονται ακόμα πιο έντονες. Το ίδιο, φυσικά, συμβαίνει και τώρα, όπου τα πράγματα φαίνεται να είναι ακόμα πιο σοβαρά.

Από πλευράς κυπριακής κυβέρνησης δίνονται διαβεβαιώσεις για ενέργειες που γίνονται προς κάθε κατεύθυνση (δεν υπάρχει λόγος αμφισβήτησης), προκειμένου να αποκαλυφθούν οι πραγματικές προθέσεις της τουρκικής πλευράς, που σε συνδυασμό με τη νέα εισβολή που βρίσκεται σε εξέλιξη εντός της κυπριακής Α.Ο.Ζ. δημιουργούν συνθήκες που ενδεχομένως να οδηγήσουν σε πολύ δυσάρεστες εξελίξεις για τη δική μας πλευρά και για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Για όλα τα παραπάνω, μερίδα πολιτών (όσοι άφησαν τον καναπέ και τις παραλίες φυσικά) οργάνωσε διάφορες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, σε μια προσπάθεια αποτροπής υλοποίησης των τουρκικών σχεδιασμών. Η μεγαλύτερη εκδήλωση διαμαρτυρίας μάλιστα διοργανώθηκε έξω από το Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας! Γιατί, όμως, έξω από το Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας οι διαμαρτυρίες για τα νέα τετελεσμένα που επιχειρούν οι δυνάμεις κατοχής; Και όχι στα οδοφράγματα και κατά μήκος της γραμμής αντιπαράταξης ή στα κατεχόμενα; Ακόμα κι έξω από το «προεδρικό» του ψευδοκράτους και όχι έξω από το Προεδρικό Μέγαρο της Κυπριακής Δημοκρατίας! Μαζί, μάλιστα, με τους Τουρκοκυπρίους που επιδεικνύουν πνεύμα αλληλεγγύης προς τους συμπατριώτες τους Ελληνοκυπρίους! Γιατί δεν κλείνουν, έστω και προσωρινά, τις τρύπες στα οδοφράγματα; Ως μια συμβολική πράξη, έστω, που θα στείλει το μήνυμα πως σε κανένα και με τίποτε δεν είμαστε δεδομένοι! Πως δεν είμαστε πρόβατα! Αλήθεια, πού είναι ο εχθρός, ξέρουμε; Ο εχθρός δεν βρίσκεται στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου. Ο εχθρός δεν βρίσκεται στο Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας! Όσοι κάνουν πως δεν γνωρίζουν, ας ρίξουν μια ματιά στον Πενταδάκτυλο.

Εν κατακλείδι: Σίγουρα ο Νίκος Αναστασιάδης ελέγχεται για θέσεις και πράξεις του απολύτως άστοχες και καταδικαστέες. Η στήριξη του Σχεδίου Ανάν και η καταγγελία της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρώπη αποτελούν πράξεις που σκιάζουν το πλούσιο πολιτικό βιογραφικό του. Ωστόσο είναι εντελώς άδικο να κατηγορείται για το σημερινό αδιέξοδο στο Κυπριακό! Ένα αδιέξοδο που οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην τουρκική προκλητικότητα και αδιαλλαξία. Αυτό, αν μη τι άλλο, είναι παντελώς απαράδεκτο και ανήθικο. Έχουμε χάσει και το μέτρο και τη σοβαρότητά μας.

Υστερόγραφο: Είναι ξεκάθαρο, πως η νέα έξαρση της πολιτικής των κανονιοφόρων στις κυπριακές θάλασσες είναι ακόμη μία μεθοδευμένη κίνηση για την υποβάθμιση και την υποτίμηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Χτες η Άγκυρα έστελνε «Θαλασσόλυκους» και σήμερα «Πορθητές» και «αποφασιστικότητες». Αρπάζει τις θάλασσες της Κύπρου και ανενόχλητη… αρμενίζει. Απαγορεύει στην Ελλάδα να έχει Α.Ο.Ζ., διεκδικεί το μισό Αιγαίο και παρακινεί σε ανταρσία τους μουσουλμάνους της Θράκης. Και όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου, οι Αμερικανοί (μετά την κωλοτούμπα Τραμπ και το σκηνοθετημένο κατά τα φαινόμενα θέατρο της διατάραξης των σχέσεων Η.Π.Α. - Τουρκίας) θα μας πουν (και, να θυμάστε, θα τους ευχαριστήσουμε κιόλας) ότι πρέπει να τα βρούμε, Ελλάδα και Κύπρος, στη μοιρασιά με την Τουρκία και στο Αιγαίο και στην Κύπρο…. Πάντα στο πλαίσιο της «ειρήνης» και του «διεθνούς δικαίου»… Του δικού τους δικαίου, εννοείται!

Όταν δεν διαθέτεις αποτρεπτική ισχύ, μοιραία θα σε οδηγήσουν εκεί που δεν θέλεις να πας... Καταλαβαίνετε… Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα.

Κατάντια: Όλο και περισσότεροι Ελληνοκύπριοι, λέει η ειδησεογραφία, αγοράζουν φάρμακα και γεμίζουν τα ρεζερβουάρ των αυτοκινήτων τους από τα κατεχόμενα… και ταξιδεύουν από το παράνομο αεροδρόμιο του ψευδοκράτους.

*Αναπληρωτής Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, από το Μονάγρι Λεμεσού