Θα προλάβουν, άραγε, όσα δεν έπραξαν τόσα χρόνια;

1. ΑΠΟ πριν πόσα χρόνια η Τουρκία διαλάλησε επισημότατα, ευθύτατα, θρασύτατα και σαφέστατα προς όλους, urbi et orbi, τις επιδρομικές της προθέσεις εναντίον τής θαλάσσιας Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης τής ανέκαθεν διακηρυσσομένης υπό τής ιδίας τής Τουρκίας, επίσης urbi et orbi, ως «εκλιπούσας» Κυπριακής Δημοκρατίας;
2. ΑΠΟ πριν πόσα χρόνια η Τουρκία έσπευσε ν’ αποκηρύξει την πρώτη κιόλας συμφωνία οριοθέτησης των ΑΟΖ μεταξύ Αιγύπτου και Κύπρου, επιμένοντας στην διαγραφή και την μη συμπερίληψη εκείνης της συμφωνίας στην συζητούμενη από 2002 έως 2004 «λύση Ανάν»;
3. ΑΠΟ πριν πόσα χρόνια η Τουρκία, ειδικότερα για την υλικοτεχνική προετοιμασία της θαλάσσιας εισβολής της στην κυπριακή ΑΟΖ, σχεδίασε, προμηθεύτηκε, κατασκεύασε, στελέχωσε κι εκπαίδευσε τα «Μπαρμπαρός», «Πορθητής», «Γιαβούζ», ως πλωτά γεωτρύπανα - πολιορκητικούς κριούς, διαλαλώντας εναργέστατα, στο εσωτερικό και στο παγκόσμιο ακροατήριό της, τις επιδρομικές της προθέσεις και την επίμονη και υπομονετική πρόσκτηση των μέσων για την επίτευξή τους;
4. ΑΠΟ πριν πόσα χρόνια η Τουρκία αναπτύσσει κλιμακωτά τον πολεμικό της στόλο και επεκτείνει, πληθαίνοντας διαδοχικά, τις πολεμικές επιθετικές αεροναυτικές της ασκήσεις, προσθέτοντας στην παλιά ετήσια ΤΑΜΣ «Εφές» (εναντίον του Αιγαίου), τις ευρύτερων στόχων ΤΑΜΣ «Έγκεμον» (Ηγεμών), «Θαλασσόλυκος» και «Γαλάζια Πατρίδα» τουρκικής επικράτησης στην Ανατολική Μεσόγειο;

ΧΡΟΝΙΚΗ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ: Προγραμματικά κι εναρκτήρια, άλλωστε, αυτήν ακριβώς την επεκτατική πολιτική την είχε προαναγγείλει αναλυτικότατα, γραπτώς κι επισημότατα, ο «στρατηγικός μέντορας» των Ισλαμιστών του κ. Ερντογάν, καθηγητής Αχμέτ Νταβούτογλου, πριν ακόμη ανέλθουν το 2002 στην εξουσία, με το βιβλίο του «Το Στρατηγικό Βάθος», το οποίο, έκτοτε, επί 17 χρόνια, αποτελεί το «κοράνι πολιτικής» της ερντογανικής Τουρκίας.

ΟΛ’ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, η Τουρκία, με ανυποχώρητη επιμονή, με υποδειγματική μεθοδικότητα, με ακούραστη κι ατσιγγούνευτη υπομονή και αδιάκοπη εργατικότητα, παρά τα όποια άλλα χίλια-δυο προβλήματά της, φρόντισε να αυξήσει, ν’ αναπτύξει και να πολλαπλασιάσει καταλλήλως την πολεμική της ισχύ, ώστε να δύναται και να έχει τα μέσα για την κλιμακωτή υλοποίηση των διακηρυγμένων επιδρομικών της προθέσεων στην κυπριακή ΑΟΖ, στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο έναντι πάντων.

ΠΡΟΣ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ του θουκυδίδειου - όλων των αιώνων - κανόνα (εκ του Μηλίων Διαλόγου Ε-89 της Ξυγγραφής του) ότι, εκείνος που έχει την κατάλληλη, ικανή και υπέρτερη ισχύ επιβάλλει την θέλησή του, ως εκεί που του επιτρέπουν (κάθε φορά) οι δυνάμεις του και, από την άλλη, ο αδύναμος αντίπαλός του, εκείνος που δεν διαθέτει την αναγκαία επάρκεια ισχύος, εξαναγκάζεται να υποχωρεί και να υποτάσσεται, τόσο όσο τον υποχρεώνει η αδυναμία του. Άλλωστε και το 1ο κεφάλαιο του βιβλίου του ο Νταβούτογλου, με τον Θουκυδίδη ονομαστικά το αρχίζει...

ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ, λοιπόν, των από χρόνια πασίγνωστων τουρκικών προθέσεων και των διά μέσου των τελευταίων δύο δεκαετιών υλοποιούμενων και υλικοτεχνικά urbi et orbi μεθοδεύσεών της, γεννούν ευθέως τα αντίστοιχα αδυσώπητα ερωτήματα:

ΤΙ ΣΧΕΔΙΑΣΑΝ, άραγε, τι επινόησαν, τι μεθόδευσαν, τι υλοποίησαν λοιπόν οι Έλληνες (του ελλα-δικού μας και του κυπριακού μας κράτους), στην ίδια διάρκεια δεκαετιών, για την αποτελεσματικότερη απόκρουση της πασίγνωστης urbi et orbi τουρκικής επιδρομικότητας;

ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ: Ποιες και πόσες, πρόσθετες, στρατιωτικές δυνάμεις Ναυτικού, Αεροπορίας και Ξηράς φρόντισαν ν’ αποκτήσουν, να εκπαιδεύσουν, να προετοιμάσουν υλικοτεχνικά, ώστε να ενδυναμώσουν με πειστική και αξιόπιστη επάρκεια την αποτρεπτική ισχύ Ελλάδος και Κύπρου στην θάλασσα, στον αέρα και στην στεριά;

ΑΜΕΙΛΙΚΤΟ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ, σχετίζεται απ’ ευθείας, συνδέεται αρρήκτως και επενεργεί κατά τρόπον καθοριστικό, στην αποτελεσματικότητα των όντως επιτευχθέντων διπλωματικών βημάτων στις τριμερείς συνεργασίες της Ελλάδος και της Κύπρου με την Αίγυπτο αφ’ ενός, τον Ισραήλ αφ’ ετέρου στην Ανατολική Μεσόγειο, τις σχέσεις με τις παγκόσμιας (και στην περιοχή) εμβέλειας μεγάλων δυνάμεων ΗΠΑ, Ρωσίας, Βρετανίας, Γαλλίας και των εταιρειών - παγκόσμιων «κολοσσών» φυσικού αερίου, συμβεβλημένων στην κυπριακή ΑΟΖ.

ΤΙ ΕΠΡΑΞΑΝ, λοιπόν, όλ’ αυτά τα χρόνια, από το 2004 έως σήμερα 2019, οι διαδοχικές κυβερνήσεις (Βουλές και κομματικές ηγεσίες) Ελλάδος και Κύπρου για την αποτελεσματική ανάπτυξη της στρατιωτικής ΙΣΧΥΟΣ, ώστε με αποτρεπτική ΕΠΑΡΚΕΙΑ να αποτρέψουν την εισβολή της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ και ταυτοχρόνως να καταστούν στρατιωτικά υπολογίσιμοι και ικανοί και αποτελεσματικοί ως σύμμαχοι τόπακες, στο πεδίον της Ανατολικής Μεσογείου, για την Αίγυπτο, για τον Ισραήλ και για όποιους δεν συμφέρει η διακηρυγμένη από την ερντογανική Τουρκία νεο-οθωμανική ηγεμονία στην περιοχή;

ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ αναφέρονται σε έξι διαδοχικούς πρωθυπουργούς και κυβερνήσεις της Ελλάδος (2004-2019) και τρεις διαδοχικούς προέδρους της Κύπρου στην ίδια 15ετία.

Ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, που κατέγραψε στον Μηλίων Διάλογο τον προαναφερθέντα Κανόνα Ισχύος & Υποταγής, αμέσως παρακάτω στην Ξυγγραφή του (και οι πλείστοι το... ξεχνούν), ανέδειξε την ήττα, την συντριβή και την πανωλεθρία που υπέστησαν οι τότε πανίσχυροι Αθηναίοι επιδρομείς, σφαγείς των Μηλίων, στην επόμενη Σικελική τους Εκστρατεία, του Πελοποννησιακού Πολέμου:

- Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ του Συρακούσιου Ερμοκράτη που πέτυχε να συνενώσει τους Σικελιώτες και πέτυχε την αύξηση της στρατιωτικής τους ΙΣΧΥΟΣ και πέτυχε να προσελκύσει την ενίσχυση από την άλλη, την Σπαρτιατική υπερδύναμη της εποχής, πέτυχε εν τέλει και το θεωρούμενο ως ακατόρθωτο. Τους συνέτριψε: Θουκυδίδη Η-87: «κατὰ πάντα γὰρ πάντως νικηθέντες καὶ οὐδὲν ὀλίγον ἐς οὐδὲν κακοπαθήσαντες πανωλεθρίᾳ δὴ τὸ λεγόμενον καὶ πεζὸς καὶ νῆες καὶ οὐδὲν ὅτι οὐκ ἀπώλετο, καὶ ὀλίγοι ἀπὸ πολλῶν ἐπ᾽ οἴκου ἀπενόστησαν. ταῦτα μὲν τὰ περὶ Σικελίαν γενόμενα»...

ΠΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ερώτηση: Όλα όσα δεν είχαν την θουκυδίδεια σοφία, την βούληση, την αποφασιστικότητα, την επινοητικότητα, την εξυπνάδα, την πανουργία, την θέληση (δηλαδή την πολιτική) να πράξουν όλ’ αυτά τα χρόνια, υπάρχει ΑΡΑΓΕ η πιθανότητα να σπεύσουν τώρα, να προλάβουν, να τα ΠΡΑΞΟΥΝ από ΄δω και πέρα;