Η εθνική συμφιλίωση μοναδικό υπόβαθρο για διάσωση της Κύπρου

Στα πρώτα βήματα του νεοσύστατου κυπριακού κράτους, ο λαός μας χωρίστηκε σε Ανεξαρτησιακούς και Ενωτικούς, Μακαριακούς και Γριβικούς, γεγονός που επέδρασε αρνητικότατα στα νηπιακά βήματα του πολιτικού βίου της νεαρής Κυπριακής Δημοκρατίας. Με την πάροδο του χρόνου ο πολιτικός φανατισμός οξύνετο ολοένα και περισσότερο, ενώ η καμουφλαρισμένη υπόσκαψη της οντότητας του νεοσύστατου κράτους από την Τουρκία και την Αγγλία εντείνετο. Με άλλα λόγια, η κατάσταση στο εσωτερικό μέτωπο βρισκόταν συνεχώς ηλεκτρισμένη, ενώ τα μίση και τα πάθη μεταξύ των πολιτών και των παρατάξεων που τους εξέφραζαν, έδιναν και έπαιρναν.

Η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας με την ανατροπή του Προέδρου Μακάριου στις 15 Ιουλίου 1974 επενέργησε ως αφορμή για εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου μέσω ενός καλομελετημένου σχεδίου που ετοιμάσθηκε προ πολλού. Ο κυκεώνας που επικρατούσε εκείνες τις μέρες σηματοδότησε την πτώση της Χούντας και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στον τόπο που τη γέννησε. Δυστυχώς, η Μεταπολιτευτική Δημοκρατική Ελλάδα που μόλις ανέλαβε το πηδάλιο της εξουσίας, δεν κατάφερε να εμποδίσει τον Αττίλα 2, ο οποίος συνέχισε σχεδόν ανενόχλητος την προέλαση του κατακτώντας το 37% του εδάφους της Κύπρου.

Ο θάνατος του Προέδρου Μακάριου το 1977, επενέργησε ως έναυσμα για δημιουργία ακηδεμόνευτων κομμάτων και δημοκρατική κατά κάποιον τρόπο λειτουργία της πολιτικής ζωής. Δυστυχώς, από τότε μέχρι σήμερα, τα κόμματα λειτουργούν κατά βάση με γνώμονα τις μικροπολιτικές και ιδιοτελείς σκοπιμότητες σε βάρος του δημόσιου και εθνικού συμφέροντος. Η κομματοκρατία άρχισε να ριζώνει για τα καλά με κύρια συστατικά το ρουσφέτι, τη διαφθορά, τη διαπλοκή, την αναξιοκρατία και εν γένει την ανισοπολιτεία. Ο κομματικός φανατισμός σιγά-σιγά έγινε μέρος της καθημερινότητάς μας, ρίχνοντας νερό στον μύλο των επιτήδειων, που ήθελαν τον λαό διχασμένο για να μπορούν πιο εύκολα να γιγαντώνουν τα φέουδά τους. Οι κοινωνικο-οικονομικές τραγωδίες που ακολούθησαν, γνωστές αλλά οι ένοχοι και συνένοχοι… άγνωστοι στην Κυπριακή Δικαιοσύνη (Χρηματιστήριο, Ήλιος, Τράπεζες, Μαρί, Συνεργατισμός).

Το τραγικό της όλης υπόθεσης είναι ότι, παρά τα δεινά που υπέστη ο τόπος όλα τούτα τα χρόνια, ο λαός δεν βρήκε τον τρόπο ή την ψυχική δύναμη να απεξαρτηθεί από τους γνωστούς-άγνωστους που τον διέλυσαν εθνικά, κοινωνικά και οικονομικά.

Έχοντας αυτά κατά νου, φρονούμε ότι, μοναδικό υπόβαθρο για να δει άσπρη μέρα ο κατακρεουργημένος λαός μας, είναι να απαλλαγεί από την κομματική εξάρτηση, δημιουργώντας και εδραιώνοντας συνθήκες εθνικής ενότητας και λαϊκής ομοψυχίας. Απαραίτητη προϋπόθεση προς τούτο, είναι η καλλιέργεια πάνω σε συστηματική βάση των αιώνιων αρχών της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης και της φιλοπατρίας, μέσω της αγωγής του πολίτη στα σχολεία σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, από την προδημοτική έως την πανεπιστημιακή, εκκολάπτοντας καλούς και αγαθούς πολίτες. Και φυσικά η συνεχής σφυρηλάτηση της εθνικής ενότητας, της λαϊκής ομοψυχίας και της ειλικρινούς σχέσης με την Ελλάδα σε όλα επίπεδα.

Κάθε άλλη συνταγή, είναι καταδικασμένη να αποτύχει, με τη μαρτυρική Κύπρο να ρυμουλκείται συνεχώς στα βράχια, εκεί που τη θέλουν οι κάθε λογής έμποροι των εθνών και των λαών.

*Πρόεδρος Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού