Ραγδαίες αλλαγές

Μπορούμε να εκπολιτίσουμε και να εξανθρωπίσουμε την παγκοσμιοποίηση. Μπορούμε να βάλουμε την αγορά να υπηρετεί τις ανάγκες των ανθρώπων και όχι το αντίστροφο.

Ζούμε σε μια εποχή ραγδαίων αλλαγών. Τεχνολογικών, οικονομικών, αλλά και πολιτιστικών. Ανατρέπονται δεδομένα. Αλλάζουν σχέσεις παραγωγής. Το διεθνές εμπόριο δημιουργεί νέες εστίες πλούτου, αλλά και φτώχιας. Τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης και παραγωγής πολιτισμού μεταμορφώνουν καθημερινά συνειδήσεις και αντιλήψεις. Οι αλλαγές αυτές διαμορφώνουν τεράστια συσσώρευση πλούτου, πολιτικής εξουσίας, τεχνολογικής ικανότητας και γνώσης.

Το αποτέλεσμα αυτής της συσσώρευσης στο σημερινό σύστημα καπιταλισμού είναι η οικονομική, πολιτική, τεχνολογική και γνωστική ανισότητα. Η τρομακτική και σε μεγάλο βαθμό ανεξέλεγκτη δύναμη που συσσωρεύεται, υπονομεύει την εφαρμογή ενός συστήματος δικαίου στην παγκόσμια κοινωνία. Ενισχύει το δίκαιο του ισχυρού, απειλεί την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Η παγκόσμια οικονομική κρίση έχει επιβεβαιώσει δραματικά αυτές τις αλήθειες.

Η δημοκρατική πολιτική ζωή υποτάσσεται ή εξαγοράζεται από μεγάλα συμφέροντα είτε και απειλείται από απολυταρχισμούς, φονταμενταλισμούς και ακραίες ιδεολογίες. Η εμφάνιση νεοφασιστικών κινημάτων και η πανηγυρική είσοδός τους σε πολλά Κοινοβούλια των χωρών μελών της Ε.Ε. επιβεβαιώνει τη δημοκρατική εκτροπή.

Οφείλουμε να θέσουμε τα κράτη στην υπηρεσία του πολίτη και όχι των μεγάλων συμφερόντων. Μπορούμε να απελευθερώσουμε τις δυνάμεις των κοινωνιών μας από συγκεντρωτικούς μηχανισμούς του κράτους ή τη συγκέντρωση εξουσίας και πλούτου του οικονομικού κατεστημένου

Παρά τις τεράστιες δυνατότητες που έχει αποκτήσει η ανθρωπότητα, δυνατότητες που ποτέ στην ιστορία της δεν είχε, η σημερινή παγκόσμια κοινότητα αδυνατεί να αντιμετωπίσει ορθολογικά και δίκαια τις σημερινές προκλήσεις. Με μεγαλύτερη ίσως πρόκληση σήμερα, την κλιματική αλλαγή, που απειλεί να στερήσει την ανθρωπότητα από σημαντικούς υδάτινους όρους και να οδηγήσει στην απερήμωση τεράστιες παραγωγικές εκτάσεις.

Σε αυτά προστίθενται οι προκλήσεις της πληθυσμιακής έκρηξης, της φτώχιας και του χρέους του αναπτυσσόμενου κόσμου, των πανδημιών, της ενεργειακής κρίσης, της αυξανόμενης μεταναστευτικής και προσφυγικής ροής πληθυσμών, της δύναμης του μαύρου χρήματος από το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών, όπλων και ανθρώπων, αλλά και της διασποράς των μέσων μαζικής καταστροφής.

Υπάρχει άλλος δρόμος; Η ανθρωπότητα σήμερα έχει τις δυνατότητες να αλλάξει αυτήν την ροή των πραγμάτων. Δεν υπάρχει μονόδρομος. Αν κάποιοι απογοητεύτηκαν, είναι διότι οι ιδέες του σοσιαλισμού και της δημοκρατίας κακοποιήθηκαν από τις μεγάλες δυνάμεις του ψυχρού πολέμου. Αν κάποιοι δεν βλέπουν πάντα άμεσο αποτέλεσμα, είναι γιατί απαιτείται μια δημοκρατική αλλαγή στην παγκόσμια διακυβέρνηση. Κάτι, που το διεθνές προοδευτικό κίνημα διεκδικεί σήμερα.

Αν κάποιοι δεν βλέπουν άμεσο αποτέλεσμα, αγνοούν ότι ο στόχος των προοδευτικών δυνάμεων έχει αυξανόμενους συμμάχους και δυνάμεις στην παγκόσμια κοινωνία των πολιτών, της νεολαίας, των διεθνών οργανισμών, των προοδευτικών κομμάτων, των ανθρώπων της διανόησης και της τέχνης. Αγνοούν ότι, σε τοπικό και σε περιφερειακό επίπεδο, πραγματοποιούνται μεγάλες προοδευτικές αλλαγές και ανατροπές.

Ανατροπές που τείνουν να απορρίψουν τη σιδηρά δημοσιονομική πειθαρχία, δίνοντας έμφαση στην ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.

Οι προοδευτικές δυνάμεις ξέρουν ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Μακριά από τον δογματισμό και τον φανατισμό. Με άρνηση του απολυταρχισμού και της ισοπέδωσης μπορεί να γίνει η φτώχια παρελθόν.

Με δημοκρατία, αλληλεγγύη, ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη, και την ειρήνη, τον πολιτισμό και τη γνώση.

Με εξασφάλιση σε όλους τους πολίτες και ιδιαίτερα στη νέα γενιά, της συμμετοχής της στις μεγάλες πολιτικές αλλαγές που καλείται η ανθρωπότητα να πραγματώσει.

Για τη νέα γενιά, είναι και δικαίωμά της, αλλά και πρόκληση να διαμορφώσει το δικό της μέλλον.

Μπορούμε να εκπολιτίσουμε και να εξανθρωπίσουμε την παγκοσμιοποίηση. Μπορούμε να βάλουμε την αγορά να υπηρετεί τις ανάγκες των ανθρώπων και όχι το αντίστροφο. Οφείλουμε να θέσουμε τα κράτη στην υπηρεσία του πολίτη και όχι των μεγάλων συμφερόντων. Μπορούμε να απελευθερώσουμε τις δυνάμεις των κοινωνιών μας από συγκεντρωτικούς μηχανισμούς του κράτους ή τη συγκέντρωση εξουσίας και πλούτου του οικονομικού κατεστημένου.

Για μια δραστική αλλαγή που θα καθυποτάξει μιαν απάνθρωπη παγκοσμιοποίηση στις ανάγκες των λαών και των ανθρώπων.

*Τέως Πρόεδρος Βουλής των Αντιπροσώπων