Τριμερείς, ΑΟΖ και αποτυπώσεις...

ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΣΠΟΥΔΑΙΑ, και ελπιδοφόρα, για τον Ελληνισμό πολιτική, εγκαινίασαν το Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014 στο Κάιρο οι τότε κυβερνήσεις Αθηνών και Λευκωσίας:

- Η 1η Τριμερής Διακήρυξη συνεργασίας Eλλάδος - Αιγύπτου - Κύπρου που συνομολόγησαν, ο Πρόεδρος Αμπτέλ Φάταχ Αλ-Σίσι, ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης.

- ΣΠΟΥΔΑΙΑ, επειδή άνοιγε προοπτικές επίτευξης συνεργασιών και ελπίδες σύναψης αμοιβαίως επωφελών συμμαχιών. Αναγκαιότατες στην κρισιμότατη για τα συμφέροντα των τριών χωρών περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

- ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ τον υποθαλάσσιο ενεργειακό πλούτο των αλληλο-εφαπτομένων θαλάσσιων Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών τους.

- ΕΝΑΝΤΙ, πρωτίστως, της διακηρυγμένης και εμπράκτως, από χρόνια προηγουμένως, τουρκικής επιδρομικής βουλιμίας. Ηγεμονική βουλιμία, νεο-οθωμανικού επεκτατισμού. Γνωστοποιημένη ακόμη και προ της ανόδου από 3ης Νοεμβρίου 2002 στην εξουσία των ισλαμιστών του κ. Ερντογάν, καθώς την είχε αναπτύξει γραπτώς από το 1999, για τη νέα τουρκική επιθετική θαλάσσια στρατηγική, με το βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος», ο μέντορας στρατηγικής των ισλαμιστών, καθηγητής (μετέπειτα υπ.Εξ. κι αργότερα πρωθυπουργός) Αχμέτ Νταβούτογλου.

ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ ακριβώς τον λόγο, το σπουδαιότερο σημείο της Τριμερούς του Καΐρου της 8/11/2014 ήταν η 8η της παράγραφος. Όπου οι τρεις χώρες συμφώνησαν να προχωρήσουν «το ταχύτερο στις διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μας, όπου αυτό δεν έχει ακόμα γίνει»...

ΤΕΤΟΙΑ οριοθέτηση, σύμφωνη με τις πρόνοιες της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS - United Nations Convention on the Law of the Sea) η οποία είχε υπογραφεί στο Montego Bay στις 10/12/1982, και συν τω χρόνω υιοθετήθηκε και από την ΕΕ ως αναπόσπαστο μέρος του ευρωπαϊκού δικαίου, ορθωνόταν ευθέως απέναντι στις εκδοχές και τα επιχειρήματα της τουρκικής βουλιμίας.

ΕΝΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ και πρώτος υποκινητής της Τριμερούς του Καΐρου 2014, ήταν το κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το θαλασσίως ενδιάμεσο γεωγραφικά. Και το πλέον αδύναμο. Με σκλαβωμένα από το 1974 τα βόρεια εδάφη του από τον τουρκικό στρατό. Διαρκώς απειλούμενο. Και διαρκώς διακυβευόμενης συνέχισης της κρατικής του υπόστασης. Το μόνο αναγνωρισμένης διεθνώς νομιμότητας κράτος στην Κύπρο, από το 1964 εις χείρας των Ελλήνων Κυπρίων. Κι ενάντια στο παράνομο τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος του Αττίλα που επέβαλε ως εισβολέας κατακτητής από το 1974 η Τουρκία και το οποίο αυτοανακηρύχθηκε ως «ΤΔΒΚ» 15 Νοεμβρίου 1983 και αποκηρύχθηκε πάραυτα από όλα τα κράτη του ΟΗΕ (πλην Τουρκίας) ως παράνομη αποσχιστική ενέργεια.

ΔΙΑΣΩΘΗΚΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ της Κυπριακής Δημοκρατίας, από τις επιχειρήσεις μετατροπής του σε διζωνικό προτεκτοράτο της Τουρκίας, με το παλλαϊκό 76% στο Δημοψήφισμα του Σαββάτου 24ης Απριλίου 2004, εναντίον της «λύσης Ανάν».

- Διασωθέν, πέτυχε να ενταχθεί ως κράτος-μέλος στην ΕΕ από 1η Μαΐου 2004. Παρά τις αντιρρήσεις και τις απειλές περί «άνευ ορίων αντίδρασης» της Τουρκίας.

- Μαζί του διασώθηκαν, στη βάση του διεθνούς δικαίου UNCLOS και τα κυριαρχικά δικαιώματα της ΚΔ στη δική της ΑΟΖ.

- Διεθνής νομιμότητα, βάσει της οποίας η Κύπρος συμβάλλεται με τις εταιρείες «κολοσσούς» αξιοποίησης του υποθαλάσσιου της πλούτου.

Η ΤΡΙΜΕΡΗΣ του Καΐρου της 8ης Νοεμβρίου 2014 θορύβησε την Άγκυρα. Προπάντων η 8η παράγραφος περί ταχείας οριοθέτησης των ΑΟΖ Ελλάδος - Κύπρου - Αιγύπτου. Με γεωγραφικό σημείο-κλειδί το νησιωτικό σύμπλεγμα της Μεγίστης (Καστελόριζο, Ρω, Στρογγύλη).

- ΕΣΠΕΥΣΕ κιόλας να το δηλώσει επισήμως και ο Τούρκος υπ.Εξ. Μεβλούτ Τσαβούσογλου 18 Νοεμβρίου 2014: «Είπαμε πως αν κηρύξουν ΑΟΖ, θα στείλουμε τα πλοία του στόλου μας εκεί».

- ΚΑΙ ΕΥΘΥΣ φρόντισαν κιόλας να το κάνουν επιδεικτικότατα εκείνες τις μέρες: Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014, την ώρα που ο Τούρκος πρωθυπουργός κ. Νταβούτογλου με δέκα υπουργούς του πήγαινε στην Αθήνα για τη Γ΄ Σύνοδο του «Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας», με την κυβέρνηση Σαμαρά, διψήφιος αριθμός σκαφών επιφανείας και υποβρυχίων του τουρκικού στόλου βρισκόταν για ασκήσεις γύρω από το Καστελόριζο. Κι άλλες επιπλέον μονάδες του τουρκικού πολεμικού ναυτικού κοντά στα παράλια της Θράκης. Σε αεροναυτικές ασκήσεις που οι Τούρκοι φρόντισαν, με σπουδή, ώστε να… συμπίπτουν χρονικά με την επίσκεψη Νταβούτογλου στην Αθήνα. Ενώ την ίδια στιγμή συνεχιζόταν η επιδρομή του Barbaros, με τις τουρκικές φρεγάτες, στις νότιες θάλασσες της κυπριακής ΑΟΖ.

- Γλώσσα τουρκική, ΕΝΟΠΛΗ, επιδεικνύουσα σαφώς αποφασιστικές και ακονισμένες τις αιχμές της τουρκικής τρίαινας: Θράκη - Αιγαίο - Κύπρος.

- Και προκειμένου να μην αφήσουν περιθώρια αμφιβολιών, ή… μεταφραστικών λαθών, στην Αθήνα, για το σημείο όπου στόχευε η κεντρική αιχμή της τρίαινας, συγκεντρώθηκε ο μεγαλύτερος «συνωστισμός» του τουρκικού στόλου γύρω από το Καστελόριζο.

ΣΤΟΧΟΣ των απειλών της Τουρκίας: Προκαλώντας πολεμικούς φόβους στην Αθήνα και στη Λευκωσία:

(α) Να μην επιτρέψει στην Ελλάδα να ανακηρύξει τη δική της ΑΟΖ. Και ν’ αποτρέψει την υλοποίηση της 8ης παραγράφου της Τριμερούς του Καΐρου για οριοθέτηση των ΑΟΖ Αιγύπτου - Ελλάδος - Κύπρου.

(β) Ν’ αποτρέψει το ενεργειακό πρόγραμμα της κυπριακής κυβέρνησης στην κυπριακή ΑΟΖ.

(γ) Να συνεχίσει, στο τραπέζι των διακοινοτικών συνομιλιών υπό την αιγίδα του Γ.Γρ. του ΟΗΕ, τις προσπάθειές της για διζωνική μετατροπή ολόκληρης της Κύπρου σε τουρκικό προτεκτοράτο. Ούτως ώστε να αντικαταστήσει το κράτος της ΚΔ με την ισοτίμως συγκυριαρχούμενη από τους δικούς της Τουρκοκυπρίους «Ενωμένης Κυπριακής Ομοσπονδίας». Για να θέτει τους όρους της Άγκυρας σε όλους στην Αν. Μεσόγειο.

ή

ΣΤΗΝ ΤΡΙΜΕΡΗ με την Αίγυπτο, προστέθηκε και η Τριμερής Ελλάδος - Ισραήλ - Κύπρου. Επιτευχθείσα, ιδίως, αφ’ ότου κατέρρευσε ο «άξονας συμμαχίας» Τουρκίας - Ισραήλ το 2010. Κατάρρευση την οποία είχε προσχεδιάσει και είχε προαναγγείλει (ξεκάθαρα, για όσους ήξεραν εγκαίρως να... διαβάζουν) από το 1999 το «Στρατηγικό Βάθος» του κ. Νταβούτογλου, των ανελθόντων από 3/11/2002 στην εξουσία ισλαμιστών της Τουρκίας.

ΤΕΣΣΕΡΑ λοιπόν κράτη. Ελλάδα, Αίγυπτος, Ισραήλ και Κύπρος. Πρωτίστως για τις θαλάσσιες δικές τους ΑΟΖ. Πρωτίστως αμφισβητούμενες και απειλούμενες (οι δύο εκ των τεσσάρων, Κύπρου και Ελλάδος) από την Τουρκία.

ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ το ελληνικό (κυπριακό και ελλα-δικό μας) επίτευγμα των σπουδαιότατων γεω-στρατηγικά Τριμερών Συνεργασιών με επίκεντρο τις ΑΟΖ της θάλασσας, ΔΕΝ ΦΡΟΝΤΙΣΑΝ, η Αθήνα και η Λευκωσία να το ενδυναμώσουν και να το περιφρουρήσουν με την αναγκαία ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΘΩΡΑΚΙΣΗ του:

- ΟΥΤΕ ΚΑΝ με τις στοιχειωδώς αναγκαιότατες δυνάμεις Ναυτικού και Αεροπορίας.

- Ικανές να αναπτύξουν εμπράκτως τις Τριμερείς Συνεργασίες σε Τριμερείς Συμμαχίες.

- Αρκούντως υπολογίσιμες από την Τουρκία ως ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ.

- Και αρκούντως αξιόπιστες από άλλες ενδιαφερόμενες για την Αν. Μεσόγειο χώρες.

ΣΤΟ ΙΔΙΟ χρονικό διάστημα αμυντικής αδράνειας των δύο κρατών του Ελληνισμού, η Τουρκία με χίλια δυο ζωτικής σημασίας εσωτερικά κι εξωτερικά προβλήματα, με διαρκές αγκάθι το Κουρδικό, συμπρωταγωνιστής η ίδια στον πόλεμο της Συρίας, με πρωτοφανώς επισφαλούς εκκρεμότητας σχέσεις με τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και όλες τις χώρες των «μηδενικών προβλημάτων» του Νταβούτογλου, με αιματηρή απόπειρα εσωτερικού πραξικοπήματος, με χιλιάδες του στρατιωτικού της προσωπικού στις φυλακές του Ερντογάν, επέδειξε ωστόσο την ακμή και την αποφασιστικότητα να ενδυναμώσει τη θαλάσσια επιδρομικότητά της με πρόσθετα σκάφη - πλωτά γεωτρύπανα και πολεμικούς στόλους ΕΝΤΟΣ της κυπριακής ΑΟΖ και οσονούπω εντός της ελλαδικής ΑΟΖ εκεί στο Καστελόριζο...

ΤΙΠΟΤΕ δεν χάθηκε ακόμη.

Χάθηκε πολύτιμος χρόνος.

Και πολύτιμες ευκαιρίες.

Από τούδε και εις το εξής;

Οψόμεθα...