Τα Ερπετά του Αττίλα 4

Η Τουρκία επιχείρησε τον Αττίλα 3. Κατέλαβε, κατέχει και εξουσιάζει όχι μόνο τα εδάφη της Κύπρου που κατέκτησε με τους Αττίλες 1 και 2 το 1974. Τώρα κατέχει και κυριαρχεί στις κυπριακές θάλασσες. Και μάλιστα άρχισε να χαρτογραφεί και τη διανομή τους στις παράκτιες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου!.. Ταυτόχρονα προαναγγέλλει ότι θα μετατρέψει την Αμμόχωστο σε κορυφαίο τουριστικό τουρκικό προορισμό της Μεσογείου. Και την ίδια ώρα (με παραλυμένη τη μητέρα εγγυήτρια Ελλάδα) στρέφει τον Αττίλα 4 κατά της περιοχής του Καστελορίζου.

Η Τουρκική Στρατηγική είναι καθαρή. Ανοίγει δυναμικά, επιθετικά και με κατακτητική βουλιμία πολλά Μέτωπα. Με τη Συρία, με το Ιράκ, με τους Κούρδους, με τους Ισραηλίτες, με τους Έλληνες, με τους Αμερικανούς, με τους Ρώσους. Θέλει να πείσει ότι είναι τόσο ισχυρή γεωπολιτικά και στρατιωτικά, ώστε την έχουν όλοι ανάγκη... Δεν τους έχει αυτή ανάγκη. Τη θωπεύουν και η Ουάσιγκτον και η Μόσχα. Αναζητούν και επιδιώκουν τη φιλία και «συμμαχία» της, επειδή είναι ο μεγάλος Τοπικός Παίκτης στην Ανατολική Μεσόγειο.

Θέτει η Τουρκία στο τραπέζι Συζητήσεων με πολλούς, πολλά θέματα. Και δεν τα θέτει ρητορικά. Δεν κινεί απλώς διπλωματικές διαδικασίες. Δεν προχωρεί με ακαδημαϊκής φύσεως παλληκαρισμούς. Προχωρεί με πράξεις. Εφαρμόζει στην πράξη πολιτικές. Υποδομεί πολιτικές μακροπρόθεσμης προοπτικής. Το πλαίσιο της Στρατηγικής της είναι σταθερό, αναλλοίωτο, ασυμβίβαστο. Είναι η ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ξεκίνησε την πορεία της αυτή με:

(1) Εντυπωσιακή ενίσχυση της Στρατιωτικής Βιομηχανίας της.

(2) Επιθετική έμπρακτη κατακτητική πολιτική.

(3) Επιβλητική πολιτική με Μόσχα και Ουάσιγκτον.

(4) Δυναμική στρατιωτική εισβολή στη Συρία.

Η Κύπρος και το Κυπριακό χάνονται πλέον μέσα στην πολύπτυχη, πολύπλευρη και πολυδιάστατη τουρκική επεκτατική στρατηγική. Όταν η Τουρκία εξευτελίζει ουσιαστικά τους Αμερικανούς, θα υπολογίσει τους ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ Ελλάδα και Κύπρο; Είναι ιστορική η χρεοκοπημένη αμερικανική απειλή, ότι θα επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία αν πάρει τους S-400. Τους πήρε. Κυρώσεις, όμως, δεν φάνηκαν. Και τι είδους ΝΑΤΟ είναι αυτό; Ποια σοβαρότητα και αξιοπιστία μπορεί να έχει πλέον; Οι S-400 εναντίον ποιων στρέφονται; Προς τα πού στοχεύουν; Προς Δύση ή προς Ανατολή; Ποιου εχθρός και ποιου φίλος και σύμμαχος είναι τώρα η Τουρκία; Της Ρωσίας ή του ΝΑΤΟ;

Η αμερικανική, εντούτοις, πολιτική αντί να τιμωρεί, χαϊδεύει την Τουρκία. Φοβάται μήπως φύγει προς Ρωσία οριστικά και αμετάκλητα. Και τότε; Τι είδους κυρώσεις θα υπάρξουν; Η Ουάσιγκτον με την Τουρκία έχει τώρα αντιφατική και ακατανόητη πολιτική. Με τη Μόσχα φέρεται να έχει σήμερα καλύτερες σχέσεις η Ουάσιγκτον, παρά με Άγκυρα!.. Και με το Ιράν; Έχουν Ρωσία, Τουρκία, Αμερική και η Ευρώπη όλων των ειδών τις σχέσεις…

Η Κύπρος δεν πρέπει να είναι στο Πολυθεματικό Τραπέζι των θεμάτων που στρώνει η Άγκυρα. Αν βρεθεί σε αυτό το τραπέζι, θα συντριβεί οριστικά. Ας αποφασίσουν οι ζηλωτές των όποιων νέων Συνομιλιών, τι θα πράξουν. Τη φορά, όμως, αυτή αν «πράξουν» Συνομιλίες, να μην έχουν άλλες αυταπάτες. Η Τουρκική Στρατηγική θα δώσει το τελικό αποτελειωτικό κτύπημά της...

Τα δεδομένα που υπάρχουν και τα γεγονότα που έρχονται, θα επιβάλουν το νέο Διεθνές Δίκαιο του Ισχυρού στην περιοχή. Δηλαδή επιτυχείς Συνομιλίες θα σημαίνουν Νομιμοποίηση των τουρκικών κατακτήσεων. Αποτυχημένες θα σημαίνουν επίρριψη ευθυνών στην αδύναμη πλευρά και πιο άνετη βίαιη εκδήλωση του Αττίλα 4. Οι αδύναμοι (η πλευρά μας) θα προσφερθούν θυσία στον βωμό του κατευνασμού της Τουρκικής Επεκτατικής Βουλιμίας. Αυτή θα είναι η κατάληξη των απροετοίμαστων νέων Συνομιλιών. Η πήλινη πολιτική προσδοκία και εκτίμηση, ότι η ισχυρότερη σήμερα Τουρκία θα υποχωρήσει, θα πέσει σε ερείπια. Ερείπια από τα οποία θα εξορμήσουν τα ερπετά του Αττίλα 4 και όχι μόνο.