Τα μαχαίρια και τα κόκκαλα, διαχρονικά

Με αφορμή τη δέσμευση της Υπουργού Ζέτας Αιμιλιανίδου ότι «το μαχαίρι θα φθάσει στο κόκκαλο» στην υπόθεση του τραγικού θανάτου του 15χρονου Στυλιανού, θα κάνουμε μιαν αναδρομή-υπόμνηση της τύχης που είχαν ανάλογες υποσχέσεις στο παρελθόν. Διευκρινίζουμε ότι δεν υποτιμούμε καθόλου την έρευνα που άρχισε η Επίτροπος Διοικήσεως, ούτε και την αποφασιστικότητα της Υπουργού για απόδοση ευθυνών. Ωστόσο, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι υπάρχει μια γενικότερη δυσπιστία στον κόσμο, εξαιτίας της παράδοσης που έχει δημιουργηθεί στην μπανανία μας, σύμφωνα με την οποία οι υποσχέσεις των αρμοδίων για τιμωρία εγκλημάτων πάσης φύσεως καταλήγουν παρέα με τις αράχνες σε κάποια συρτάρια. Βοηθούντος και του γεγονότος ότι ως λαός ξεχνάμε εύκολα και προσπερνούμε ένα πρόβλημα μόλις ξεπηδήσει ένα νέο έγκλημα, μια νέα τραγωδία, ένα νέο σκάνδαλο.

Γι’ αυτό, εξάλλου, έχει εδραιωθεί μια γενική εντύπωση ότι, αν θέλεις να μην ερευνηθεί κάτι στην Κύπρο, κάνε μιαν ερευνητική επιτροπή. Εμείς αλλάξαμε και τη γνωστή θρησκευτική ρήση «Πίστευε και μη ερεύνα». Την κάναμε... «Ερεύνα και μη πίστευε»!

Είναι αλήθεια ότι τη φράση «το μαχαίρι θα φθάσει στο κόκκαλο» την έχουμε ακούσει αμέτρητες φορές από τους εκάστοτε κυβερνώντες. Τελικά, στις περισσότερες περιπτώσεις, είτε έσπαζε το μαχαίρι προτού φθάσει στο κόκκαλο, είτε... εξαφανιζόταν το κρέας με το κόκκαλο προτού μπει πάνω το μαχαίρι.

ΜΠΟΞΕΡ