Πριν είναι πολύ αργά

Το Κυπριακό έχει φθάσει σ’ ένα τέτοιο σημείο όπου σύγχυση, απογοήτευση, διάσπαση και άλλα πολλά συνθέτουν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ, όπως τα σύγχρονα καιρικά φαινόμενα. Να ορισμένα χαρακτηριστικά του:

1. Ψάχνουμε το έγγραφο Γκουτέρες, αν είναι αυτό της 30ής Ιουνίου ή της 4ης Ιουλίου για να μάθουμε ότι έγγραφο… δεν υπάρχει. Υπάρχει προφορικός λόγος τον οποίο, αφού αποστήθισε, αναπαρήγε σε σημειώσεις ο τότε προφήτης του Γ.Γ., ο αστρολόγος κ. Έιντε.
2. Απέσπασε την τουρκική σημαία, από το κατεχόμενο σχολείο της Λύσης, ο 16χρονος Ε/κ και εδώ γίναμε σαλάτα χωριάτικη. Την επέστρεψε η οικογένειά του μετά συγγνώμης και χάσαμε το φως μας.
3. Λέει ο Τσαβούσογλου ότι θα παραμείνουν στρατεύματα και εγγυήσεις και μετά τη λύση, λέει ότι δεν συνεχίζουν τις συνομιλίες από εκεί που είχαν μείνει στο Κραν Μοντανά και άλλα παρόμοια «φιλικά, συναινετικά και ειρηνικά» και εμείς απ’ εδώ; Να σκοτωθούμε για το ποιος Ε/κ φταίει για τις δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ.
4. Η Διεθνής Κοινότητα έχει οριστικά παραγράψει το έγκλημα της εισβολής και κατοχής και διαγράψει την ευθύνη του ενόχου. Του Κράτους που εγκλημάτησε. Στην πράξη θεωρεί το κυπριακό πρόβλημα ως πρόβλημα μεταξύ των δύο κοινοτήτων και αρκετοί καμώνονται πως δεν το αντιλαμβάνονται.
5. Οι δυτικοί «σύμμαχοι» ενδιαφέρονται ώς το σημείο που διασφαλίζονται τα γεωστρατηγικά, οικονομικά και ενεργειακά τους συμφέροντα και πέραν τούτου ουδέν. Τουλάχιστον, μέχρι στιγμής.
6. Οι εξ Ανατολών συνοδοιπόροι, τουλάχιστον στα θέματα αρχής για το Κυπριακό, έχουν αποκτήσει τέτοιες σχέσεις με το ένοχο κράτος, που κάπου έχει επηρεαστεί η καθαρότητα της όρασής τους. Βέβαια, σ’ αυτό συνετέλεσαν και οι ενέργειες των ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ένωσης εναντίον τους και η δική μας συναίνεση.
7. Μιλούμε δύσκολα με την τ/κ ηγεσία, αλλά και όταν μιλάμε δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε σχεδόν σε τίποτα. Ευτυχώς, Αναστασιάδης και Ακιντζί συμφώνησαν στον στρατηγικό στόχο – στις 9/8/2019 – αλλά, δυστυχώς… φταρνίστηκε η Άγκυρα και έσβησε το καντήλι των όρων αναφοράς.
8. Η συνεννόηση εντός της ε/κ κοινότητας μπορεί να λειτουργεί για τον περιορισμό του ρόλου του βουλευτή και τις εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά όχι για το Κυπριακό. Στο Κυπριακό έχουμε οχτώ κόμματα και εννιά απόψεις. Όλοι είναι δικαιωμένοι και ας χάνεται η Κύπρος.
9. Όντως, χάνονται ή είναι καθ’ οδόν να χαθούν Αμμόχωστος και μισή ΑΟΖ και δυσκολευόμαστε να υιοθετήσουμε κινήσεις-αντιδράσεις.
10. Η Τουρκία παραβιάζει για πολλές βδομάδες την κυπριακή ΑΟΖ και εισβάλλει στα χωρικά μας ύδατα και ουδεμία υπήρξε πραγματική αντίδραση.
11. Ο Γ.Γ. του ΟΗΕ ορθώς ζητά άμεση συμφωνία επί των όρων αναφοράς, και συμπωματικά το κάνει την ώρα που τερματίζεται ο παρών κύκλος ερευνών της Τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ και χωρικά ύδατα.
12. Ο Γ.Γ. του ΟΗΕ δηλώνει την ανυπομονησία των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας για την ανάγκη άμεσης συμφωνίας στους όρους αναφοράς, αλλά το ίδιο σώμα, δηλαδή το Συμβούλιο Ασφαλείας υπήρξε απαθής παρατηρητής στα όσα η Τουρκία έπραξε τις τελευταίες εβδομάδες εντός κυπριακής ΑΟΖ.
13. Δηλώνει ο Τούρκος ΥΠΕΞ ότι δεν θα συνεχίσουν τις συνομιλίες από εκεί που έμειναν στον Κραν Μοντανά, ότι δεν πρόκειται να φύγουν όλα τα κατοχικά στρατεύματα, ότι δεν πρόκειται να καταργηθούν οι εγγυήσεις και άλλα παρόμοια, και ουδείς στη διεθνή κοινότητα αντιδρά. Φανταστείτε, αν παρόμοια δηλώνονταν από ε/κ πλευράς τι θα γινόταν;
14. Δηλώνει ο Γ.Γ. του ΟΗΕ περί έναρξης διαπραγματεύσεων «διαφορετικών από το παρελθόν» και εδώ αρκετοί ερμηνεύουν την αναφορά ως διαπραγματεύσεις «κλειστού τέλους», και υπενθυμίζω παρόμοια δήλωση του κ. Τσαβούσογλου πριν από λίγες μέρες, που παραπέμπει σε χρονοδιάγραμμα.
15. Ζητείται επιτακτικά από τους δύο ηγέτες να συμφωνήσουν στους όρους αναφοράς, αλλά «διαφεύγει» από την προσοχή των αρμοδίων ότι οι δύο ηγέτες συμφώνησαν στις 9 Αυγούστου 2019 σε όρους αναφοράς τους οποίους ανέτρεψε η Τουρκία.
16. Είναι ξεκάθαρο ότι, για να υπάρξει συμφωνία σε όρους αναφοράς, πρέπει να συμφωνήσει και η Τουρκία. Κι όμως, καμιά κίνηση προς την κατεύθυνση της Τουρκίας. Αν ευθυνόταν η Ελλάδα για κάτι τέτοιο, πώς θα αντιδρούσε άραγε η διεθνής κοινότητα;
17. Ζητά επανεκκίνηση «στη βάση του έργου που έγινε, κυρίως στο Κραν Μοντανά» ο Γ.Γ. του ΟΗΕ, αλλά προσποιούνται πως δεν άκουσαν τη διαγραφή του έργου αυτού από τον Τούρκο ΥΠΕΞ.
18. Η επανεκκίνηση θα επιτευχθεί για τον ΟΗΕ ανεξαρτήτως των έκνομων και πειρατικών ενεργειών της Τουρκίας στη θάλασσα και την Αμμόχωστο;

Με βάση τα πιο πάνω προβλέπω ότι, εφ’ όσον, και μακάρι, συμφωνηθούν όροι αναφοράς, θα μπούμε σε μια διαδικασία αγνώστου διαδρομής. Γιατί το λέω;

α. Δεν γνωρίζουμε, αν θα υπάρξει τριμερής ή όχι στη Νέα Υόρκη.

β. Δεν γνωρίζουμε, αν ο διάλογος μεταξύ των δύο ηγετών θα προηγηθεί της άτυπης Πενταμερούς ή όχι;

γ. Το πώς ο Γ.Γ. του ΟΗΕ αντιλαμβάνεται το Πλαίσιό του θα γίνει αντιληπτό μετά που θα αρχίσει η διαδικασία.

δ. Δεν ξεκαθαρίζεται από πλευράς των Ηνωμένων Εθνών, αν η διαδικασία θα ξεκινήσει και θα συνεχίζεται, έστω και αν η Τουρκία ενεργεί όπως ενεργεί στην κυπριακή ΑΟΖ, στα χωρικά ύδατα και στην Αμμόχωστο.

Με αυτά τα δεδομένα είμαι της άποψης ότι η ε/κ πλευρά θα πρέπει να ενεργήσει προς τις εξής κατευθύνσεις.

1. Ανάληψη δράσης για επίτευξη συμφωνίας στους όρους αναφοράς.
2. Ξεκαθάρισμα της διαδικασίας που θα ακολουθήσει.
3. Ξεκαθάρισμα του ρόλου και της σύνθεσης της Πενταμερούς.
4. Προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφαλείας για το θέμα της Αμμοχώστου.
5. Δεδομένης της αμφισβήτησης του «κεκτημένου των συνομιλιών» από πολλές πλευρές, ετοιμασία ολοκληρωμένης πρότασης επίλυσης του Κυπριακού από την ε/κ πλευρά. Το υλικό υπάρχει.

Αυτά, κατά την γνώμη μου, επιβάλλονται πριν είναι πολύ αργά.