Μια ηρωική πράξη με καθαρά συμβολική σημασία
Υπάρχει έστω και ένας Τούρκος που να ζήτησε ποτέ μιαν απλή συγγνώμη από τους γονείς των πεσόντων και των αγνοουμένων ηρώων μας, τους εγκλωβισμένους και τους πρόσφυγες;
Η υποστολή της «σημαίας» από τον κατοχικό ιστό από έναν δεκαεξάχρονο από την ηρωομάνα Λύση δεν ήταν μια πράξη αυθορμητισμού μόνον, όπως την παρουσιάζουν οι περισσότεροι, επειδή έτσι βολεύει. Και ούτε ασφαλώς μπορεί να μειωθεί από τις πολλές συγγνώμες που την ακολούθησαν... Ο έφηβος αυτός είχε πλήρη συνείδηση και ήξερε πολύ καλά τι έκανε. Στο κάτω-κάτω δεν έκανε κάτι παράνομο! Μια «σημαία» υπέστειλε, που για 45 συναπτά έτη κυματίζει σε κατακτημένο με τη βία των όπλων έδαφος! Ένα μίασμα υπέστειλε, που είναι καρφωμένο παράνομα στην αυλή του σχολείου των γονιών και των παππούδων του, στην κατεχόμενη γη τους… Εκεί όπου μεγάλωσαν κι έφυγαν ένα πρωινό γυμνοί απ’ όλα τα υπάρχοντά τους, πρόσφυγες και κατατρεγμένοι. Χωρίς ποτέ και κανένας να τους ζητήσει μιαν απλή, έστω, συγγνώμη!
Και έπεσαν όλοι απάνω του! Έπεσαν όλοι να κατασπαράξουν έναν λεβέντη δεκαεξάχρονο! Για να μη χαλάσει το καλό κλίμα των διαπραγματεύσεων, που δεν διεξάγονται! Αλήθεια, καλό κλίμα και περικυκλωμένοι από την Τουρκιά, πώς γίνεται! Καλό κλίμα με τα τουρκικά πολεμικά και ερευνητικά σκάφη αγκυροβολημένα εντός της κυπριακής Α.Ο.Ζ. και τον Ερντογάν να αμφισβητεί τους πάντες και τα πάντα και καθημερινά να μας απειλεί, πώς γίνεται;
Έλα, όμως, που όλα γίνονται στις μέρες μας! Κάποιοι είναι έτοιμοι να αποδεχθούν τα πάντα, δυστυχώς. Και τουρκικά στρατεύματα και εποίκους και εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα, ακόμη και διοίκηση με τουρκικό φέσι... Επιζητούν τον συμβιβασμό, έστω κι αν παραχωρούνται έδαφος και πατρίδα.
Αμέσως μόλις έγινε γνωστό το γεγονός άρχισαν και οι πρώτες έμμεσες συγγνώμες! Και όλοι μίλησαν κλαψουρίζοντας. Κάποιοι μάλιστα βιάστηκαν να δώσουν εξηγήσεις στους κατακτητές! Να απολογηθούν! Αντί να απολογούνται οι κατακτητές, απολογούνται οι κατακτημένοι! Υπάρχουν κι αυτοί (ντροπή τους), που απαίτησαν να συλληφθεί ο έφηβος, να δώσει λόγο για την πράξη του… Την ώρα που οι Τούρκοι, με μπροστάρηδες τους Γκρίζους Λύκους, εξέδωσαν ένταλμα για τη σύλληψή του… Λες και το θέμα είναι γιατί ένας δεκαεξάχρονος κατέβασε την κατοχική σημαία κι όχι η συνεχιζόμενη κατοχή! Έλεος!
Το σίγουρο είναι πως όλοι οι αληθινοί πατριώτες νιώθουν υπερηφάνεια για τον μάγκα τον πιτσιρικά! Αντιγράφω το κείμενο από ανάρτηση του Χρήσου Ιακώβου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Σε μια κοινωνία που η αισιοδοξία βρίσκεται στα αζήτητα, η πράξη υποστολής της σημαίας της κατοχής έχει τη δική της συμβολική αξία. Λειτουργεί σαν οίστρος στην εθνική μας μιζέρια. Εύγε, νεαρέ, που έκανες τη σκέψη σου την πιο τρανή απόδειξη της ζωής σου. Μην υποστείλεις ποτέ τη σημαία της απελευθέρωσης, γιατί στο τέλος δεν θ’ ανεβεί κανείς στην πλάτη μας, εκτός κι αν εμείς σκύψουμε». Τα είπε όλα με μόνον 65 λέξεις ο Χρήστος Ιακώβου!!
Και τι είναι, σχολιάζουν οι «γνωστικοί», η πατρίδα; Πανάθεμά μας, πού καταντήσαμε! Να πανηγυρίζουν οι απάτριδες και οι δήθεν πατριώτες! Η εθνική απονεύρωση δεν έχει σταματημό!
Υστερόγραφο 1: Μια συγγνώμη που κανένας δεν έπρεπε να πει! Και δεν αναφέρομαι στους γονείς του δεκαεξάχρονου, ασφαλώς. Ας μην ξεχνάμε ότι για τις δολοφονίες των Ισαάκ και Σολωμού εκδόθηκαν 11 διεθνή εντάλματα σύλληψης. Οι δολοφόνοι είναι καταζητούμενοι από την “Interpol”, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχουν συλληφθεί, αφού ούτε η Τουρκία, ούτε αρκετά άλλα κράτη που ελέγχονται από αυτήν είναι πρόθυμοι να εκτελέσουν τα εντάλματα.
Ένας από τους δολοφόνους του Σολωμού Σολωμού είναι ο έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού, Κενάν Ακίν, ο οποίος, όταν πυροβόλησε τον Σολωμό, ήταν «υπουργός» του Ντενκτάς και πράκτορας των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Καταλαβαίνετε…
Υστερόγραφο 2: Ταιριάζει με την περίσταση! Επειδή όλη σχεδόν η Κύπρος είναι (όπως λένε στη γλώσσα τους οι νεολαίοι), «φαν» Μακάριος, παραθέτω μια περικοπή από την τελευταία ομιλία του στις 20 Ιουλίου 1977, δύο ακριβώς εβδομάδες πριν από τον θάνατό του: «Δεν ξεχνάμε τα σκλαβωμένα χωριά μας και πόλεις μας… Δεν χάνονται λαοί που θέλουν να ζήσουν και αγωνίζονται να ζήσουν…». Αντιλαμβάνεστε, φαντάζομαι, τι θα έλεγε ο Μακάριος και για την υποστολή της τουρκικής ψευδοσημαίας…
*Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, από το Μονάγρι Λεμεσού
