Εθνικό μνημόσυνο πεσόντων Ηρώων της 33ης Μοίρας Καταδρομών

Αφιερωμένο σε αυτούς που έφυγαν τόσο άδικα, με της δόξας τα κλωνάρια αντάμα… Λένε πως αυτοί που αγαπήσαμε και δεν είναι πια μαζί μας, όσο περνά ο καιρός, τόσο περισσότερο μας λείπουν….

Κάθε Σεπτέμβρη, ταπεινοί προσκυνητές προσερχόμαστε στο Σταυροβούνι, στην προσωρινή έδρα της 33ης Μοίρας Καταδρομών (στρατόπεδο Αντιστράτηγου Γεωργίου Κατσάνη), που είχε έδρα το κατεχόμενο σήμερα Μπέλλα Πάις της Κερύνειας, για να αποτίσουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής στους αδικοχαμένους συναδέλφους Καταδρομείς που έπεσαν μαχόμενοι και αγνοούνται, υπερασπιζόμενοι τις προδομένες Κυπριακές Θερμοπύλες. Παρόντες σε αυτό το Εθνικό Μνημόσυνο, τη δέηση υπέρ ανευρέσεως των αγνοουμένων και στο ετήσιο αντάμωμα των λοκατζήδων της 33ης Μ.Κ. είναι πάντα οι συγγενείς των πεσόντων και αγνοουμένων, με την οικογένεια του αείμνηστου Διοικητή μας Κατσάνη Γεώργιου από το Σιδηρόκαστρο πάντα στην πρώτη γραμμή. Παρόντες πάντα και οι αξιωματικοί που μας οδήγησαν στης δόξας τα μονοπάτια. Ο Υποδιοικητής Ματζουράτος Ευάγγελος, ο Διοικητής του 31ου Λόχου Κρούσεως (Λ.Κ.) Μανουσέλης Νικόλαος (αντικατέστησε τον ηρωικώς πεσόντα στον χώρο της απόβασης Κατούντα Νικόλαο), ο Διοικητής του 32ου Λ.Κ. Κότσαλης Χρήστος, ο Διοικητής του 33ου Λ.Κ. Ροκκάς Βασίλειος και ο Διοικητής του Λόχου Υποστηρίξεως Αργύρης Αθανάσιος. Παρόντες και όλοι οι συνάδελφοι έφεδροι Καταδρομείς.

Η πρόσκληση ανοικτή προς όλους, χωρίς καμιάν απολύτως διάκριση και εξαίρεση. Η συμμετοχή μεγάλη, η προσήλωση όλων στο τελετουργικό μοναδική. Πιο συγκινητική στιγμή το προσκλητήριο των πεσόντων και οι χαιρετιστήριες βολές που ακολουθούν. Βούρκωσαν τα μάτια στο άκουσμα των 69 ονομάτων μπροστά από το μνημείο που ανηγέρθη προς τιμήν τους. Όλοι τους πολέμησαν γενναία, προδομένοι από την ηγεσία της χούντας πρώτα (Γκιζίκης, Ιωαννίδης, Μπονάνος, Αραπάκης, Παπανικολάου, Γαλατσιάνος και οι τσόγλανοί τους στην Κύπρο Γεωργίτσης και Κομπόκης). Και ύστερα από τους Καραμανλήδες, που φρόντισαν η τουρκική προέλαση να μην έχει καμίαν απολύτως ελλαδική απάντηση. Και δεν ήταν, όπως μας είπαν τότε, η Ελλάδα αδύναμη στρατιωτικά. Έφθασαν μέχρι την Κερύνεια τα υποβρύχιά μας, έτοιμα να καταβυθίσουν τα τουρκικά αποβατικά! Πέταξαν τα γαλανά φτερά για την Κύπρο και διατάχθηκαν να επιστρέψουν στις βάσεις τους! Το 1974 είχαμε τέτοια ισχύ πυρός, που ποτέ ξανά κατά το παρελθόν δεν είχαμε! Όλα τα υπόλοιπα είναι φτηνές δικαιολογίες μόνο… Τελικά, τους βόλεψε όλους η διχοτόμηση της Κύπρου! Ξένους και δικούς μας!

Η Ελένη Σιούφτα διάβασε το όμορφο ποίημά της για τον αείμνηστο Κατσάνη. Παρατίθεται ένα μικρό απόσπασμα:

«…Κατσάνη μας - με το πουκάμισο της Κερύνειας - και τη φωνή τ' Αγίου Ιλαρίωνα

περιφρουρείς τον Εφιάλτη - να μην ξεχάσουμε πως μαγάριζαν οι σκύλοι το νησί εκείνο το καλοκαίρι.

Κατσάνη μας, εκείνη την στιγμή - που η Ιστορία επανέλαβε το γενναίο της χαμόγελο - κι έσκυψε απάνω σου και σου μίλησε - για ψυχές ανθεκτικές - στην αγχόνη και τον Σταυρό, στο μαχαίρι και την απελπισία - σημείωνες ξανά στο οπισθόφυλλο: "Μακεδονικός Αγών - σελίδα 1974…".

Μετά το πέρας της εκδήλωσης κατευθυνθήκαμε προς τη Λευκωσία δίπλα από το νέο Στάδιο Γ.Σ.Π. (Γυμναστικός Σύλλογος Πράξανδρος) για την τελετή της ονοματοδότησης Δημοτικού Πάρκου σε Πάρκο «Αντιστράτηγος Γεώργιος Κατσάνης». «Δεν είναι τυχαίος ο τόπος που επιλέχθηκε, δίπλα από το Στάδιο», είπε στη σύντομη ομιλία του ο Δήμαρχος Στροβόλου Ανδρέας Παπαχαραλάμπους. «Από αυτό το σημείο ατενίζουμε ευδιάκριτα τον Πενταδάκτυλο, εκεί όπου ο αείμνηστος Κατασάνης έπεσε ηρωικώς μαχόμενος. Η επιλογή αυτού του χώρου έχει όμως και μιαν άλλη συμβολική σημασία, αφού ο Γεώργιος Κατσάνης υπήρξε ένας σπουδαίος αθλητής του ιστορικού συλλόγου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης».

Την επόμενη μέρα βρεθήκαμε στην κοινότητα Μαρί. Πρώτα στην πλατεία για την επιμνημόσυνη δέηση μπροστά από την προτομή του Γεωργίου Κατσάνη και ύστερα στο Άλσος πεσόντων και αγνοουμένων της 33ης Μ.Κ. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγραφεί η καλοσύνη και η χαρά των ανθρώπων της κοινότητας και ιδιαιτέρως της Προέδρου της, κυρίας Μαρίας Γεωργίου. Η προσφορά τους πραγματικά ανεκτίμητη. Οι προτομές του Γεωργίου Κατσάνη και άλλων πεσόντων Ηρώων, το μνημείο των 69 πεσόντων και αγνοουμένων της 33ης Μ.Κ. και το Άλσος που δημιουργήθηκε προς τιμήν τους είναι μια προσφορά της κοινότητας Μαρί στην πατρίδα! Το δένδρα στο Άλσος θέριεψαν. Η ελιά του Κατσάνη καρποφόρησε, τα πεύκα έκαναν ίσκιο, το χώμα πάντα δροσερό, τόπος ιερός, τόπος τιμής και αυτογνωσίας, τόπος προσευχής.

Υστερόγραφο: Αφηγείται ο έφεδρος Καταδρομέας Σωτήρης Χαραλαμπίδης: «Χθες στην τελετή στο Σταυροβούνι συνάντησα τον πατέρα του ήρωα Χρήστου Κυρατζή από τον Άγιο Αμβρόσιο. Μεταξύ των πολλών που κουβεντιάσαμε μου είπε και την ιστορία όταν πήγαν για να παραλάβουν τα οστά του γιου τους. Τους είπαν τις συνθήκες που ανευρέθη, καθώς και τις συνθήκες θανάτου του. Τον έδεσαν πισθάγκωνα, με πιστόλι πυροβόλησαν και τα δύο του πόδια στο κάτω μέρος της πατούσας κοντά στον αστράγαλο διαλύοντας τον αστράγαλο και τις πατούσες και τον άφησαν να πεθάνει από αιμορραγία. ‘Δεν ήθελα έτσι βασανιστικό θάνατο για τον Χρήστο. Καλύτερα να τον πυροβολούσαν στην κεφαλή’… Τα λόγια του ήρωα πατέρα και το βλέμμα του απλανές ταξίδευε με τον γιο…».

*Αναπληρωτής Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, από το Μονάγρι Λεμεσού