Το τουρκικό «πειρατικό δίκαιο»
Στην εποχή των ορίτζιναλ πειρατών, κάποιους περασμένους αιώνες, οι κυβερνήσεις μόλις έπιαναν κάποιον κουρσάρο, τον έστελναν αμέσως στην αγχόνη. Με συνοπτικές διαδικασίες. Σήμερα, οι πειρατές τυγχάνουν εντελώς διαφορετικής μεταχείρισης. Τους σέβονται, τους υπολογίζουν, συνεργάζονται μαζί τους, και κάποιοι φθάνουν στο σημείο να τους θαυμάζουν κιόλας! Ο νεοσουλτάνος ενεργεί ως αδίστακτος, αιμοσταγής, ανελέητος, άρπαγας πειρατής, χωρίς να βρίσκει κανένα σοβαρό εμπόδιο στον δρόμο του. Η Ρωσία τον έχει αναβαθμίσει σε στενό της συνεργάτη, ο Τραμπ δηλώνει ότι είναι... θαυμαστής του και η Ευρώπη τρέμει μπροστά στους εκβιασμούς του.
Μια ζωή έχει μάθει να αρπάζει λάφυρα από τους άλλους ο Τούρκος πειρατής. Κι όταν δεν τα αρπάζει με τη βία, χρησιμοποιεί την απειλή, ώστε να του τα δώσουν οι άλλοι «οικειοθελώς». Μια διαχρονική τακτική, που αποδίδει μέχρι σήμερα.
Ο πειρατής, βλέποντας ότι πετυχαίνει χωρίς αντίσταση τους στόχους του, προχωρεί κάθε φορά στον επόμενο. Αφού εξασφάλισε σχεδόν όσα επεδίωκε στη Συρία, στράφηκε στη Λιβύη, υπέγραψε με το καθεστώς της την παράνομη συμφωνία διαμοιρασμού τμημάτων των ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου, έστειλε όπλα και στρατεύματα στη χώρα αυτή, παραβιάζοντας κατάφωρα το εμπάργκο των Ηνωμένων Εθνών, και τώρα ποζάρει ως ειρηνευτής και εγγυητής της ασφάλειας.
Και αμέσως μετά, με εντυπωσιακή ταχύτητα, προχώρησε στον επόμενο στόχο, το οικόπεδο 8 της κυπριακής ΑΟΖ, στέλνοντας το γεωτρύπανο «Γιαβούζ» απέναντι από τη Λεμεσό, για την πρώτη τουρκική γεώτρηση νοτίως της Κύπρου.
Καταδίκες της νέας πειρατείας ήρθαν από παντού, από τις Βρυξέλλες μέχρι την Ουάσιγκτον και από το Κάιρο μέχρι τη Σαουδική Αραβία. Αλλά ο πειρατής δεν υποχωρεί μπροστά σε τέτοιες χάρτινες «σαΐτες».
Ο επόμενος στόχος του θα είναι, προφανώς, η απόπειρα γεώτρησης στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Η Ελλάδα δεν έχει άλλη επιλογή παρά να του πει «Μολών Λαβέ». Εμείς εδώ δεν έχουμε τη δύναμη να του πούμε ένα ανάλογο «Μολών Λαβέ». Γι’ αυτόν τον λόγο ήρθε στο οικόπεδο «8» και προχωρεί στο «Λαβέ» από μόνος του...
ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗΣ
