Ευκαιρία για νέα αρχή

Πραγματικά απόλαυσα τις τελευταίες ημέρες τις δραματικές θεατρικές παραστάσεις που έδιναν από τα κανάλια οι πολιτικοί μας, κατακεραυνώνοντας τη διαφθορά και τη διαπλοκή, με αφορμή τις αποκαλύψεις του Αλ Τζαζίρα. Έτσι γινόταν πάντοτε. Κάθε φορά που ερχόταν στην επιφάνεια ένα σκάνδαλο, τα κόμματα έσπευδαν πρώτα και καλύτερα να πάρουν θέση, για να ζητήσουν κάθαρση και έρευνες και τιμωρία των ενόχων. Ως να μην ήταν επί δικών τους κυβερνήσεων ή συγκυβερνήσεων που σημειώνονταν αυτά τα σκάνδαλα. Ως να μην ήταν τα κόμματα που συνέβαλλαν στη συγκάλυψη των σκανδάλων και την ατιμωρησία, για να μην έχουν πολιτικό κόστος. Τα κόμματα δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους μόλις ακούσουν για σκάνδαλο. Κάνοντας πως δεν βλέπουν ότι όχι μόνο μια μύγα, αλλά σμήνη από μύγες έχουν μαζευτεί γύρω από τη βρομιά που έχει συσσωρευθεί εδώ και δεκαετίες με την ευθύνη όλων. Με στεντόρεια φωνή τα κόμματα απαιτούν πάταξη της διαφθοράς. Αλλά για να καταπολεμηθεί η διαφθορά, τα κόμματα πρέπει πρώτα να αναγνωρίσουν ότι έχουν εμπλακεί και τα ίδια, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, σε πράξεις διαφθοράς και διαπλοκής στη χρονική διαδρομή της μπανανίας μας.

Εν πάση περιπτώσει. Το νέο σκάνδαλο, που μας έχει ταρακουνήσει, προσφέρει την ευκαιρία να κάνουμε μια νέα αρχή, να ξεκινήσουμε μια διαδικασία, ώστε να μπουν όλα στον δημόσιο βίο πάνω σε υγιείς, ανεπίληπτες, αδιάφθορες βάσεις, όπου θα υπάρχει πλήρης διαφάνεια, έλεγχος και λογοδοσία. Δεν είναι εύκολο εγχείρημα, καθώς η διαφθορά είναι βαθιά ριζωμένη (και... μιζωμένη) στην κοινωνία μας. Αλλά ας προσπαθήσουμε. Τώρα που άρχισαν να σηκώνονται και οι πολίτες από τον καναπέ, ίσως καταφέρουμε κάποια στιγμή να επανέλθουμε στη Νήσο των Αγίων από τη Νήσο των... Λαμογίων!

ΜΠΟΞΕΡ