Ο τόπος δεν αντέχει άλλο την πολιτική πειρατεία
Σύμφωνα με τα λεξικά της Ελληνικής Γλώσσας, η λέξη ρουφιάνος σημαίνει μαστροπός, προαγωγός, νταβατζής, συκοφάντης, ραδιούργος, δολοπλόκος. Όποια έννοια κι αν επιλέξεις από τις πιο πάνω, θα πεισθείς ότι η καθεμία ξεχωριστά ή και όλες μαζί αντικατοπτρίζουν την πραγματική εικόνα της πολιτικής ζωής και του κομματικού βίου της Κύπρου. Και δεν υπερβάλλω, ποσώς. Αν ο ευϋπόληπτος πολίτης ρίξει μια ματιά στην κυπριακή καθημερινότητα, θα διαπιστώσει με πόνο ψυχής ότι καθεμία από τις πιο πάνω έννοιες μετενσαρκώνεται σε πράξη, κοσμώντας με κάθε «λαμπρότητα» το μνημείο της πολιτικής ρουφιανιάς στην ακρωτηριασμένη Κυπριακή Δημοκρατία. Από τα πρώτα χρόνια του νεοσύστατου κυπριακού κράτους, οι πολιτικοί μας ηγέτες χρησιμοποιούν το Κυπριακό Ζήτημα ως άλλοθι για να αποκοιμίζουν, να ναρκώνουν και ενίοτε να εκφοβίζουν την κοινή γνώμη, προκειμένου ανενόχλητοι να λεηλατούν τον δημόσιο πλούτο και να νέμονται τον κόπο και τον ιδρώτα του λαού. Δυστυχώς, μετά την ελευθεροποίηση του εμπορίου και της αγοράς εργασίας, που προέκυψε από την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι πολιτικοί και πολιτειακοί ταγοί, σκόπιμα ή μη, άφησαν το νομοθετικό πλαίσιο διάτρητο, επιτρέποντας στους πολιτικούς καιροσκόπους και τους οικονομικούς κερδοσκόπους να χτυπούν αλύπητα.
Το μέγα σκάναδαλο του χρηματιστηρίου, δεν ήλθε τυχαία. Ήταν προμελετημένο και κατευθυνόμενο με μαεστρία από ένα καλοστημένο πολιτικο-οικονομικό κύκλωμα. Η αεροπορική τραγωδία της ΗΛΙΟΣ, που έντυσε στα μαύρα την Κύπρο το 2005, ήταν το απαύγασμα της πρόχειρης εταιρείας που συνέστησαν αδίστακτοι πολιτικοί παράγοντες και ελεεινοί επιχειρηματίες, με μοναδικό σκοπό την κερδοσκοπία. Αξίζει τον κόπο να ανατρέξει κανείς στο διαδίκτυο για να διαβάσει τα ονόματα των δημιουργών, μετόχων και διευθυντών της «Ήλιος».
Η διαπλεκόμενη σχέση της πολιτικής - πολιτειακής ηγεσίας με ασύδοτους τραπεζίτες νέας και παλαιάς κοπής, που διέγραφαν αβέρτα δάνεια εκατομμυρίων σε πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες όλων των κομματικών αποχρώσεων, έσυρε τον τόπο στην οικονομική καταστροφή και τα πλατιά στρώματα του λαού στη φτώχια και την κοινωνική περιθωροποίηση. Ακολούθησε το φαγοπότι του Συνεργατισμού, που κατέρρευσε υπό το βάρος των ανομιών των κομματικο-καθοδηγούμενων διευθυντών και λοιπών παρατρεχάμενων «συνεργατιστών» της πολιτικής αλητείας.
Κι εκεί που εμείς οι αφελείς πιστέψαμε πως τα παθήματα θα γινόντουσαν μαθήματα, διαψευσθήκαμε οικτρά. Οι αρχικλεφταράδες, οι ηθικοί αυτουργοί, οι ένοχοι και συνένοχοι του οικονομικού εγκλήματος και οι κάθε λογής πειρατές της δημόσιας ζωής παραμένουν ατιμώρητοι. Για τα μάτια του κόσμου, μπήκαν στα μουλωχτά της φυλακής πολιτικά, κομματικά, και πολιτειακά στελέχη απ’ όλους ανεξαιρέτως τους κομματικούς χώρους που κυβέρνησαν ή συγκυβέρνησαν τη χώρα, για μικρότερης σημασίας πράξεις οικονομικού εγκλήματος.
Η ατιμωρησία ξεθάρρεψε τους κάθε λογής σπεκουλαδόρους, οι οποίοι μέσα από ένα διάτρητο και γεμάτο μαύρες τρύπες Επενδυτικό Σχέδιο, με πρόσχημα τη γρήγορη ανάπτυξη, πλημμύρισαν χωρίς ίχνος ντροπής την Κύπρο με πύργους οικονομικής απληστίας μέσω ξεπουλήματος της κυπριακής-ευρωπαϊκής υπηκοότητας σε διεθνείς ολιγάρχες. Το βίντεο της ντροπής που αποκάλυψε ο «Αλ Τζαζίρα» δεν εξέπληξε ποσώς όσους μελετούν συστηματικά και διαχρονικά την πορεία της διαπλοκής και της διαφθοράς στον τόπο μας. Ούτε αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου της οικονομικής-πολιτικής ρεμούλας που καταδυναστεύει εδώ και χρόνια τη δημόσια ζωή. Μέχρι να φθάσουμε στην κορυφή, δεν ξέρουμε πόσο δρόμο θα χρειαστεί ακόμη να διανύσουμε. Αυτό που ξέρουμε, με βεβαιότητα, μάλιστα, είναι πως όταν αρχίσει να λιώνει το παγόβουνο θα συμπαρασύρει στο ορμητικό διάβα του όσους ασέλγησαν πολιτικά, οικονομικά ή άλλως πως πάνω στο κορμί της μαρτυρικής Κύπρου. Το σκοτεινό πολιτικό πέπλο, όπως διαμορφώνεται μετά τη ριπή του «Αλ Τζαζίρα», με τη νομοθετική εξουσία λαβωμένη, την πολιτειακή ηγεσία βαθύτατα τραυματισμένη και την εισαγγελική Αρχή σε χειμερία νάρκη, συνηγορεί ότι το κράτος αδυνατεί να λειτουργήσει ορθολογιστικά, αποτελεσματικά και αξιόπιστα τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό. Υπό το βάρος, μάλιστα, των κλιμακούμενων επιθετικών ενεργειών της Άγκυρας με αιχμή την εισβολή στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου και τον επερχόμενο οικονομικό Αρμαγεδδώνα, λόγω πανδημίας, φρονούμε ότι προβάλλει αδήριτη η ανάγκη ανανέωσης της λαϊκής ετυμηγορίας. Οι πολίτες έχουν πεισθεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το πολιτικο-κομματικό σύστημα έχει χρεοκοπήσει πλήρως και, συνεπώς, η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης έναντι των πολιτειακών θεσμών και της δημοκρατικής νομιμοποίησης της εξουσίας, μόνο με προσφυγή στις κάλπες μπορεί να επιτευχθεί. Εναπόκειται στους ίδιους τους πολίτες να οργανωθούν, να οπλισθούν με ψυχική δύναμη και ατσάλινη θέληση ανοίγοντας τον δρόμο για να γκρεμιστεί το σαθρό κατεστημένο που καταδυναστεύει την Κυπριακή Δημοκρατία για έξι ολόκληρες δεκαετίες.
*Δημοσιογράφος
