Οι παγίδες των 6 σημείων του πλαισίου Γκουτέρες και οι επιλογές μας

Ο Γεν. Γραμματέας του ΟΗΕ δημοσιοποίησε την πρόθεσή του να αναλάβει πρωτοβουλία για τη σύγκληση αρχικά άτυπης Πενταμερούς Διάσκεψης για το Κυπριακό και στη συνέχεια κανονικής κατά το πρότυπο της αντίστοιχης του Grans Montana.

Η άτυπη αλλά και η κανονική Πενταμερής θα έχει ως βάση διαπραγμάτευσης το πλαίσιο των 6 σημείων που είχε υποβάλει στο Grans Montana στο δείπνο της 30ής Ιουνίου 2017.

Υπενθυμίζουμε ότι στο Grans Montana το πλαίσιο του Γ.Γ. σε περίπτωση συμφωνίας θα υπογραφόταν ως «ενδιάμεση στρατηγική συμφωνία».

Είναι σημαντικό να θυμίσουμε ποια είναι αυτά τα 6 σημεία του πλαισίου, ώστε να εντοπισθούν τα θετικά και τα αρνητικά τους σημεία και να επιβεβαιωθεί εάν αυτά ανταποκρίνονται:

- στις αποφάσεις και τον Kαταστατικό Xάρτη του ΟΗΕ,

- την Παγκόσμια και Ευρωπαϊκή Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και

- το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο.

Έτσι θα διαφανεί κατά πόσο αποτελούν ουσιαστική και σωστή βάση για διαπραγμάτευση και όχι παγίδα που θα οδηγήσει σε επικίνδυνη κατάληξη.

Τα 6 σημεία είναι:

1. «Κατάργηση της συνθήκης Εγγύησης του 1960 και των επεμβατικών δικαιωμάτων και αντικατάσταση με ένα νέο σύστημα ασφάλειας, το οποίο να ικανοποιεί και τις δύο κοινότητες». Στις συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου δεν υπάρχουν επεμβατικά δικαιώματα, αλλά εγγυήσεις για την εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Ποιο είναι όμως αυτό το νέο σύστημα και οι βασικές παράμετροί του; Σε περίπτωση διαφωνίας τι θα ισχύσει;
2. «Δραστική μείωση των ξένων στρατευμάτων την πρώτη μέρα της λύσης. Ο αριθμός που θα παραμείνει μετά τη λύση, ο χρόνος παραμονής τους και εάν η παραμονή θα έχει καταληκτική ημερομηνία ή αναθεώρηση θα αποφασισθεί από τους ηγέτες των εγγυητριών χωρών». Αυτό παραπέμπει σε ενδεχόμενο μόνιμης παραμονής τουρκικών στρατευμάτων.
3. «Παραχώρηση στους Τούρκους υπηκόους των 4 ελευθεριών της Ε.Ε., δηλ. ελεύθερη διακίνηση πολιτών, εργαζομένων, κεφαλαίων και εμπορευμάτων. Επιπρόσθετα να καθορισθεί η αναλογία των Τούρκων υπηκόων που θα αποκτήσουν υπηκοότητα σε σχέση με τους Ελλαδίτες, εάν θα είναι 4:1 όπως εισηγείται η ελληνοκυπριακή πλευρά ή 1:1, όπως προτείνει η τουρκοκυπριακή». Ο αριθμός αυτός θα είναι επιπρόσθετος των 120-130 χιλ. εποίκων που έχουν ήδη αποκτήσει την υπηκοότητα του ψευδοκράτους. Επίσης, νομιμοποιεί τον παράνομο εποικισμό σε αριθμό πολύ μεγαλύτερο από τον αντίστοιχο των Τουρκοκυπρίων.
4. «Περαιτέρω επέκταση της αριθμητικής εξίσωσης και της θετικής ψήφου των Τουρκοκυπρίων για κάθε απόφαση στα θεσμικά όργανα του κράτους». Αυτό συνιστά πλήρη εξίσωση της μειοψηφίας με την πλειοψηφία. Καθιστά τη μειοψηφία αποκλειστικό ρυθμιστή όλων των αποφάσεων. Η πλειοψηφία αιχμαλωτίζεται στις επιλογές και τις όποιες προθέσεις της μειοψηφίας και κατ’ επέκτασιν της Τουρκίας.
5. «Στις περιοχές που θα παραμείνουν υπό τουρκοκυπριακό έλεγχο τον πρώτο λόγο στις περιουσίες να τον έχουν οι χρήστες, αλλά όχι σε ποσοστό 100%. Αντίστοιχα, στις περιοχές που θα απελευθερωθούν και θα επανέλθουν υπό τον έλεγχο των Ελληνοκυπρίων τον πρώτο λόγο να τον έχουν οι νόμιμοι ιδιοκτήτες, αλλά επίσης όχι σε ποσοστό 100%». Διάταξη η οποία αυθαίρετα αποστερεί από τους νόμιμους ιδιοκτήτες τις περιουσίες τους, νομιμοποιεί τον εποικισμό και τη μέχρι σήμερα παράνομη οικειοποίηση των περιουσιών από τους εποίκους.
6. «Στο εδαφικό να ληφθεί υπ’ όψιν η ευαισθησία των Ελληνοκυπρίων για την επιστροφή της περιοχής Μόρφου». Δεν αναφέρει να επιστραφεί κατά τρόπο σαφή, ώστε να μην επιδέχεται αμφισβήτηση.

Εύκολα γίνεται αντιληπτόν ότι το πλαίσιο του Γ.Γ.:

• Κρύβει σοβαρές παγίδες.
• Δεν ανταποκρίνεται στις τρεις βασικές παραμέτρους που αναφέρθηκαν παραπάνω.
• Η αποδοχή του δεν θα οδηγήσει σε δημοκρατική και βιώσιμη λύση.

Η υπογραφή ενδιάμεσης στρατηγικής συμφωνίας ενδέχεται να είναι και η τελική λύση, η οποία θα αναβαθμίζει το κατοχικό καθεστώτος και θα το εξισώνει πλήρως με την Κυπριακή Δημοκρατία.

Σε περίπτωση αποτυχίας της Διάσκεψης ο κίνδυνος επιμερισμού ευθυνών και στην Κυπριακή Δημοκρατία είναι ορατός, όπως συνέβη και στο Grans Montana.

Αγνοεί την ουσία του προβλήματος, που είναι θέμα εισβολής, συνεχιζόμενης κατοχής και εθνοκάθαρσης και το μετατρέπει σε θέμα διακοινοτικής διευθέτησης.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να αποφύγει να εμπλακεί σε μια διαδικασία που εγκυμονεί κινδύνους. Πρέπει να επιμείνει σε σύγκληση Διεθνούς Διάσκεψης για το Κυπριακό, σύμφωνα με σχετική απόφαση της Γ.Σ. του ΟΗΕ για κατά προτεραιότητα συζήτηση:

- της πλήρους αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων,

- της επιστροφής των προσφύγων σε συνθήκες ασφάλειας,

- του επαναπατρισμού των εποίκων, και

- της κατάργησης των εγγυητικών δικαιωμάτων.

*Πρόεδρος Κ.Σ. ΕΔΕΚ