Αναμνηστική Πλάκα για τα 66 θύματα της «μαζικής δολοφονίας»: Η ανατίναξη της πτήσης CY 284 στις 12 Οκτωβρίου 1967

Στις 12 τρέχοντος Οκτωβρίου θα έχουμε την 53η μαύρη επέτειο της βομβιστικής ανατίναξης του αεροπλάνου Comet 4B των Βρετανικών Ευρωπαϊκών Αερογραμμών (British European Airways), το οποίο εκτελούσε την πτήση CY 284 των Κυπριακών Αερογραμμών από Αθήνα προς Λευκωσία. Στο αεροπλάνο εξερράγη βόμβα περίπου 100 μίλια ανατολικά της Ρόδου.

Πρόσφατα ο Βρετανός ερευνητής Simon Hepworth, κατόπιν εμπεριστατωμένης έρευνάς του, εξέδωσε βιβλίο για τα αίτια της ανατίναξης του αεροπλάνου. Κατέγραψε όσα είναι μέχρι στιγμής γνωστά από τις έρευνες της Αστυνομίας στο Λονδίνο, τα δημοσιεύματα στον Τύπο, διάφορες έρευνες άλλων τμημάτων της βρετανικής κυβέρνησης, διπλωματικά έγγραφα, που αποδεσμεύθηκαν στο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο, μαρτυρίες κ.ά.

Το βιβλίο «Bealine Charlie Oscar – The Mystery of Flight CY284» κυκλοφόρησε το 2018 και κάναμε την παρουσίασή του στη Λεμεσό, στις 11 Οκτωβρίου 2018. Η παρουσίαση διοργανώθηκε από το ΚΥΚΕΜ (Κυπριακό Κέντρο Μελετών) και το Ίδρυμα Μελέτης και Έρευνας Synergy Foundation. Ομιλητές ήταν ο κ. Χρήστος Ιακώβου, Διευθυντής του ΚΥΚΕΜ, και η γράφουσα, με αντιφώνηση του συγγραφέα Simon Hepworth.

https://olympiada.files.wordpress.com/2018/10/img_9084.jpg?w=231&h=340

Η ανατίναξη του βρετανικού αεροπλάνου, που εκτελούσε πτήση των Κυπριακών Αερογραμμών, ήταν η πρώτη τέτοια πολιτικού αεροπλάνου στην Ευρώπη στην πρόσφατη ιστορία. Και στόχος, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες που υπάρχουν μέχρι στιγμής, ήταν ο Στρατηγός Γεώργιος Γρίβας Διγενής.

Η εταιρεία δημοσίων σχέσεων του συγγραφέα εξέδωσε ανακοίνωση για την επέτειο με τίτλο «Οι οικογένειες των θυμάτων μετά από μισό αιώνα ακόμα ζητούν Δικαιοσύνη και Αναγνώριση των ‘ξεχασμένων’ θυμάτων του αεροπορικού δυστυχήματος - Η μάχη συνεχίζεται για να εξιχνιαστεί η μεγαλύτερη βρετανική υπόθεση μαζικής δολοφονίας».

Αναλυτικότερα γράφει μεταξύ άλλων: «Η μάχη για να εξιχνιαστεί η μεγαλύτερη βρετανική υπόθεση μαζικής δολοφονίας παρότρυνε τους συγγενείς και φίλους των 66 θυμάτων της 53χρονης αεροπορικής τραγωδίας να απαιτούν την αποδέσμευση και των όσων εγγράφων ακόμα διατηρούνται απόρρητα, αφενός, και την τοποθέτηση Αναμνηστικού Μνημείου/Πλάκας, αφετέρου».

Όλοι οι 59 επιβάτες και το 7μελές πλήρωμα έχασαν τη ζωή τους για ό,τι πιστεύεται, πως η βόμβα στόχευε τον Στρατηγό Γεώργιο Γρίβα Διγενή, ο οποίος είχε κρατήσει θέση με την εν λόγω πτήση για Λευκωσία. Τα θύματα ήταν Βρετανοί, Κύπριοι, Ελλαδίτες και Αμερικανοί υπήκοοι, μεταξύ των οποίων και τρία παιδιά, το νεότερο 17 μηνών.

Αστυνομική έρευνα στο Λονδίνο έκλεισε το 1968 με το αιτιολογικό ότι δεν υπήρχε αρκετή μαρτυρία για κατηγορίες εναντίον οποιουδήποτε.

Έγγραφα που αποδεσμεύθηκαν στο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο φανερώνουν ότι η έρευνα της Μητροπολιτικής Αστυνομίας στο Λονδίνο φαίνεται να επηρεάστηκε από μια απόπειρα να κρατηθεί η έρευνα μακριά από διασυνδέσεις με πολιτικές υποθέσεις σε Ελλάδα και Κύπρο. Ορισμένα έγγραφα της Μητροπολιτικής Αστυνομίας στο Εθνικό Αρχείο κρατούνται δεσμευμένα μέχρι το 2066…

Ο συγγραφέας Simon Hepworth είπε: «Ερευνώντας για το βιβλίο, δόθηκε η ευκαιρία για αρκετές οικογένειες θυμάτων να έλθουν κοντά. Αυτό το τρομερό γεγονός καλύπτεται εδώ και μισό αιώνα με σιγή από τις Αρχές τόσο του Ηνωμένου Βασιλείου, όσο και της Κύπρου. Στοιχεία δείχνουν ότι πρόκειται για συνωμοσία από πολιτικούς τη δεκαετία του 1960 στην Κύπρο, με την έγκριση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, να ξεκάνουν έναν δικό τους, που τους ήταν εμπόδιο…».

Και ο συγγραφέας παραλληλίζει ως μια άγρια συστροφή «savage twist» την απόπειρα δολοφονίας του Γρίβα με τη δολοφονία του (Αρχιεπισκόπου) Thomas Beckett στο Canterbury Cathedral (12ον αιώνα), τονίζοντας ότι «αυτήν τη φορά ήταν ο ιερέας που ήθελε να ξεκάνει έναν ενοχλητικό στρατιώτη».

https://www.historic-uk.com/HistoryUK/HistoryofEngland/Thomas-Becket/

Η Christine Marlborough έχασε τη μητέρα της στην τραγωδία. Κατοικεί στην Αυστραλία και επικοινώνησε με τις Βρετανικές Αερογραμμές (British Airways), η εκπρόσωπος των οποίων έδειξε ενδιαφέρον και φάνηκε θετική να μελετήσουν την τοποθέτηση Αναμνηστικής Πλάκας στο Κέντρο Ιστορίας της εταιρείας. Όμως, οι συγγενείς θα προτιμούσαν κάπου με εύκολη πρόσβαση για όλους και η βαρύνουσα εισήγηση είναι κάπου στην Κύπρο.

«Τα θύματα αξίζουν ένα αξιόλογο Μνημείο είτε στο αεροδρόμιο Heathrow, απ’ όπου ξεκίνησε η πτήση τους, είτε στην Κύπρο, όπου προορίζονταν να φθάσουν, αλλά η επέμβαση της ομάδας που τους δολοφόνησε δεν το επέτρεψε. Υπεράνω όλων, οι οικογένειές τους ακόμα περιμένουν απαντήσεις και δικαιοσύνη», τονίζει η ανακοίνωση.

Η Christine Marlborough, που έχασε τη μητέρα της, Lily και η Μαρία Θωμαΐδη, που έχασε τον πατέρα της Μιχάλη, αμφότερες μαζί με τον συγγραφέα και μέλη άλλων οικογενειών, αλληλογραφούν τώρα με τις κυβερνήσεις Βρετανίας και Κύπρου, ζητώντας να δημοσιοποιήσουν ό,τι γνωρίζουν για την τραγωδία.

Η Alison Whelan και ο Λούης Λοΐζου είναι η θυγατέρα και ο αδελφός αντίστοιχα μελών του πληρώματος… Αμφότεροι πιστεύουν πως είναι καιρός για όσα έγγραφα παραμένουν δεσμευμένα να αποδεσμευθούν.

Οι ΒΑ θα εκδώσουν ανακοίνωση

Οι Βρετανικές Αερογραμμές υποσχέθηκαν να εκδώσουν ανακοίνωση για την 53η επέτειο της τραγωδίας που θα σταλεί στους συγγενείς των θυμάτων, για δημοσιοποίηση και ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Οι πρώτες δύο δημοσιεύσεις με τις αρχικές μας έρευνες (Φανούλας Αργυρού και Μιχάλη Θωμαΐδη) για την ανατίναξη του αεροπλάνου των Βρετανικών Ευρωπαϊκών Αερογραμμών Comet 4B G-ARCO δημοσιεύθηκαν στην ομογενειακή εφημερίδα «Ελευθερία» στο Λονδίνο, το 2011. Η δική μου έρευνα κάλυψε τα έγγραφα στο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο, που για πρώτη φορά είχαν δημοσιοποιηθεί από την πλευρά μας και τα οποία γνωστοποίησα και στον Simon Hepworth.

Η πρώτη δημοσίευση έγινε μετά από 44 χρόνια, στις 30 Ιουνίου 2011, και η δεύτερη στις 7 Ιουλίου 2011. «Η πρώτη ανατίναξη πολιτικού αεροπλάνου στην Ευρώπη στην πρόσφατη ιστορία»

http://www.eleftheria.co.uk/pdf/912016142935ELEFTHERIA30062011.pdf

http://www.eleftheria.co.uk/pdf/92201611634ELEFTHERIA07072011.pdf

Ακολούθησε η γνωριμία μας με τον συγγραφέα Simon Hepworth μέσω του Μιχάλη Θωμαΐδη (αδελφού της Μαρίας Θωμαΐδη που έχασαν τον πατέρα τους), για να συνεχίσουμε μια στενή συνεργασία στο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο, με αποτέλεσμα το εκπληκτικό του βιβλίο.

Το ενδιαφέρον του Simon Hepworth, πέραν του ότι εργάστηκε στην British Aerospace, σε αεροπορικές εταιρείες για charter flights στη Μεσόγειο προτού αλλάξει επάγγελμα και περάσει στην Αστυνομία, όπου τα καθήκοντά του περιελάμβαναν έρευνες για εγκλήματα κ.λπ., εστιαζόταν στο γεγονός ότι γνώριζε τον Καπετάνιο του αεροπλάνου, Capt Gordon Blackwood, καθώς και τον First Officer, Dennis Palmer. Με τον πρώτο ήσαν γείτονες και με τον δεύτερο επίσης γνωρίζονταν, καθώς ήταν συχνός επισκέπτης στο σπίτι τους, λόγω των σχέσεων του πατέρα του (συγγραφέα), ο οποίος το 1961 ξεκίνησε να εργάζεται στις Βρετανικές Ευρωπαϊκές Αερογραμμές.

«Στόχος, ο Στρατηγός Γεώργιος Γρίβας»

https://olympiada.files.wordpress.com/2017/10/copypasteimage-622.jpg?w=280&h=210

Στις 14 Οκτωβρίου 2017, επετειακά δημοσίευσα το άρθρο με τον πιο πάνω τίτλο στη «Σημερινή» και το ίδιο άρθρο στην «Ελευθερία» Λονδίνου στις 19 Οκτωβρίου 2020.

Και στις 30 Οκτωβρίου 2018, με την παρουσίαση του βιβλίου δημοσίευσα στο “Sigmalive” το άρθρο «Ποιοι και γιατί ανατίναξαν το αεροπλάνο της πτήσης CY 284 τo 1967».

Μια περίεργη «πρόβλεψη» από την εφημερίδα «Ο Αγών» και το κυπριακό Special Branch!

Κάτι που μου έκανε εντύπωση και το έγραψα στο δεύτερό μου άρθρο (30.10.2018), είναι το γεγονός ότι οι βρετανικές Αρχές, μόλις κυκλοφόρησε το πόρισμα των ερευνών τους και δημοσιοποιήθηκε το 1968 στο Λονδίνο, έστειλαν 6 αντίγραφα του πορίσματος στην τότε κυπριακή Κυβέρνηση και άλλα 6 στη διεύθυνση των Κυπριακών Αερογραμμών, καθώς και στην ελληνική Κυβέρνηση.

«Παρ’ όλα ταύτα, μέχρι σήμερα, η Κυπριακή Πολιτεία αρνείται ότι έχει οτιδήποτε για το θέμα και, το πλέον εκπληκτικό, που πρέπει να αναφερθεί, είναι ότι δύο μόνο μέρες μετά την ανατίναξη του αεροπλάνου, η εφημερίδα ‘Ο Αγών’ στην Κύπρο, όταν ακόμα μάζευαν πτώματα από τη θάλασσα, στις 14 Οκτωβρίου του 1967, αποφάνθηκε, με πρωτοσέλιδους τίτλους, πως: ‘‘Το μυστικό του δυστυχήματος πιθανόν να μην αποκαλυφθεί – το πήρε στον βυθό το μαύρο κουτί’’. Έχουν ήδη αποκλεισθεί τα ενδεχόμενα εκρήξεως και πυρκαγιάς».

»Πώς γνώριζε η εφημερίδα ‘O Αγών’ κάτι τέτοιο, εφόσον ακόμα ούτε οι Βρετανοί εμπειρογνώμονες δεν είχαν ξεκινήσει τις εξονυχιστικές τους έρευνες, που επιβεβαίωσαν, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι το αεροπλάνο ανατινάχτηκε από βόμβα στρατιωτικού τύπου και εφόσον από κυπριακής πλευράς καμία έρευνα δεν διεξήχθη; Σύμφωνα με τα βρετανικά έγγραφα, η μόνη Αρχή που εξ υπαρχής είχε αποκλείσει τη βομβιστική ενέργεια, περιέργως ήταν το Special Branch της Κυπριακής Δημοκρατίας», έγραψα στο άρθρο μου.

Γιατί το Special Branch τής τότε κυπριακής Κυβέρνησης και η εφημερίδα «Ο Αγών», εντός ωρών μετά τη δολοφονία των 66 αθώων, ισχυρίζονταν και έγραφαν αποκλείοντας τη βομβιστική ενέργεια; Ίσως το ερώτημά μου να απαντιέται στο ιστορικό βιβλίο του αγαπητού Simon Hepworth.

Αιωνία η Μνήμη των 66 αθώων ανθρώπων, που πλήρωσαν, με τη ζωή τους, ίντριγκες και ετσιθελισμούς τριτοκοσμικών πολιτικών καταστάσεων στη νήσο Κύπρο…

Εύχομαι, σύντομα να δούμε μια συμβολική Αναμνηστική Πλάκα εις Μνήμην τους. Κλείνω με τούτο: Οι έρευνες για ανεξιχνίαστους φόνους δεν έχουν ημερομηνία λήξης…

*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος