ART AERI: Αικατερίνη των Μεδίκων
Η Αικατερίνη των Μεδίκων γεννήθηκε στις 13 Απριλίου 1519 και πέθανε στις 5 Ιανουαρίου 1589. Ήταν βασίλισσα της Γαλλίας από το 1547 έως το 1559 ως σύζυγος του βασιλιά Ερρίκου Β' της Γαλλίας. Ήταν κόρη του Λαυρέντιου Β΄ των Μεδίκων και της Μαγδαληνής ντε Λα Τουρ, κόρης του Ιωάννη Γ΄, κόμη του Ωβέρν.
Το 1533, σε ηλικία 14 ετών, η Αικατερίνη παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Ερρίκο, δεύτερο γιο του βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκου Α΄ και της βασίλισσας Κλαυδίας. Ο μεγάλος γιος του βασιλιά, πρίγκιπας Φραγκίσκος, πέθανε το 1536, οπότε διάδοχος του γαλλικού θρόνου έγινε ο σύζυγός της, που διαδέχθηκε το 1547 τον πατέρα του ως Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας.
Ο Ερρίκος Β΄ πέθανε το 1559 και η Αικατερίνη εισήλθε στο πολιτικό προσκήνιο, ως μητέρα του ασθενικού 15χρονου πρώτου γιου της, Φραγκίσκου Β΄, που όμως πέθανε το 1560. Ανέλαβε την αντιβασιλεία, του 10χρονου δεύτερου γιου της, Καρόλου Θ΄, που και αυτός πέθανε πρόωρα το 1574. Η Αικατερίνη συνέχισε να διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην άσκηση της εξουσίας και επί του τρίτου γιου της, που έγινε βασιλιάς.
Ο θάνατος του Πάπα Λέοντα Ι΄ το 1521 μείωσε την επιρροή της οικογένειας των Μεδίκων μέχρι να εκλεγεί πάπας ένας άλλος Μέδικος, ο Κλήμης Ζ΄ το 1523. Ο Κλήμης εγκατέστησε την Αικατερίνη στα ανάκτορα των Μεδίκων στη Φλωρεντία. Έγινε γνωστή στοn λαό της Φλωρεντίας ως η μικρή δούκισσα.
Η Αικατερίνη πίστευε στο ουμανιστικό πρότυπο του περισπούδαστου μονάρχη, του οποίου η εξουσία εξαρτιόταν τόσο από τα όπλα όσο και από τα γράμματα. Εμπνεύστηκε από τον πεθερό της, Βασιλιά Φραγκίσκο Α΄, καθώς και από τους Μεδίκους προγόνους της. Κατά την περίοδο του εμφυλίου πολέμου και της πτώσης του κύρους της μοναρχίας προσπαθούσε να ενισχύσει το βασιλικό κύρος με την προστασία καλλιτεχνών επί τρεις δεκαετίες.
Από τα προσωπικά της αντικείμενα που σώθηκαν φαίνεται ότι ήταν φανατική συλλέκτρια. Έργα τέχνης περιλαμβάνουν ταπισερί, χειρόγραφους χάρτες, αγάλματα, πλούσια υφάσματα, έπιπλα από έβενο και ένθετο ελεφαντόδοντο, πορσελάνες και κεραμικά της Λιμόζ. Επίσης, βρέθηκαν πολλά πορτρέτα, από τα οποία κάποια ήταν του Ζαν Κλουέ και του γιου του, Φρανσουά Κλουέ.
Η μεγάλη της αγάπη ήταν η αρχιτεκτονική. Μετά το θάνατο του Ερρίκου Β΄, η Αικατερίνη θέλησε να τιμήσει τη μνήμη του συζύγου της και να ενισχύσει το μεγαλείο της δυναστείας των Βαλουά μέσω διαδοχικών πολυέξοδων αρχιτεκτονικών σχεδίων.
Παρόλο ότι η Αικατερίνη ξόδεψε μεγάλα ποσά για τις τέχνες, δεν σώθηκε η καλλιτεχνική της κληρονομιά. Το τέλος της δυναστείας των Βαλουά, σύντομα μετά τον θάνατό της, έφερε αλλαγή προτεραιοτήτων. Οι συλλογές της διασκορπίστηκαν, τα ανάκτορά της πωλήθηκαν και τα κτήριά της αφέθηκαν μισοτελειωμένα ή αργότερα καταστράφηκαν.
Για περισσότερες πληροφορίες αποταθείτε στο www.artaeri.com.
Μακαρίου 71, Λ/σία
