Ένα σφαγείο χωρίς ΧΑΜ

Ένα μόνο σφαγείο ανέτρεψε απότομα τα επιδημιολογικά δεδομένα, με καμιά εκατοστή, και βάλε, κρούσματα μεταξύ των εργαζομένων, λειτουργών των αρμοδίων κρατικών υπηρεσιών και επαφών τους. Και όχι, δεν φταίει το κρέας των αμνών και των χοίρων, όπως το κρέας των νυχτερίδων στην Κίνα, απ’ όπου ξεκίνησε ο κορωνοϊός. Στο συγκεκριμένο σφαγείο, για τη διασπορά του ιού φταίνε οι συνθήκες διαβίωσης των εργαζομένων, οι οποίοι μάλλον θα αισθάνονταν σαν... αρνιά, στριμωγμένα σε μίνι μάντρες.

Είναι φανερό ότι στο σφαγείο δεν τηρούσαν τα υγειονομικά πρωτόκολλα, ούτε το περίφημο ΧΑΜ (Χέρια, Αποστάσεις, Μάσκες). Θα περίμενε κανένας ότι σε ένα σφαγείο, το πρώτο πράμα που θα τους ενδιέφερε θα ήταν το... ΧΑΜ.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ήταν εύκολο να κολλήσουν ο ένας τον άλλο, και ο άλλος τον παράλλο. Διότι οι υπεύθυνοι για τους ελέγχους επικέντρωναν την προσοχή τους στην υγεία των κρεάτων και όχι στην υγεία αυτών που διαχειρίζονταν τα κρέατα. Και στο τέλος, όπως ήταν αναμενόμενο, οι διάφορες αρμόδιες υπηρεσίες άρχισαν να... σφάζονται μεταξύ τους για το ποιος είχε την ευθύνη που δεν απέτρεψε τη διασπορά.

Εκείνο που μας καίει, όμως, είναι άλλο. Φανταστήκατε να εκδηλωθούν κρούσματα σε όλα τα σφαγεία και να μείνουμε χωρίς κρέας, ιδιαίτερα μέσα στις γιορτές; Στερούμαστε τόσα άλλα πράματα στην καραντίνα, ε, όχι να στερηθούμε και την εθνική μας σούβλα, το μόνο πράμα που θα μπορούσε να κρατήσει ψηλά το ηθικό μας, ώστε να μην πάθουμε κατάθλιψη!

ΜΠΟΞΕΡ