Ανεδαφική η άτυπη Πενταμερής
Μόνον ως πομφόλυγες μπορούν να χαρακτηριστούν οι πλειστάκις επαναλαμβανόμενες διακηρύξεις πολιτικών και κομματικών ηγετών και… ηγετίσκων για εξεύρεση «δίκαιης και βιώσιμης λύσης» του Κυπριακού και μάλιστα στo πλαίσιo της «διζωνικής, δικοινοτικής Ομοσπονδίας».
Φαίνεται ότι αγνοούν τις κατά καιρούς δηλώσεις των Τούρκων κυβερνητικών και άλλων αξιωματούχων ότι για την Τουρκία το Κυπριακό είναι «λυμένο επί του χάρτη και του εδάφους», με πρώτον τον «πρωθυπουργό της εισβολής» - όπως αποκαλείται ο Μπουλέντ Ετζεβίτ.
Με τις ούτω καλούμενες «συμφωνίες υψηλού επιπέδου» (συμφωνίες κορυφής/Μακαρίου-Ντενκτάς 1977 και Κυπριανού-Ντενκτάς 1979) αποδεχθήκαμε έμμεσα τα τετελεσμένα της εισβολής και κατοχής και στη συνέχεια με την υποβολή χάρτη για το «εδαφικό» και τη διχοτόμηση.
Τα κατεχόμενα εδάφη μας μετατράπηκαν σε «σκουπιδότοπο» της Τουρκίας, όπως πολύ σαφώς τα χαρακτήρισε ο Γενικός Γραμματείας της συντεχνίας (ΚΤΟΣ) Τ/κ διδασκάλων, Σενέρ Μελτζίλ.
Τέσσερεις και πλέον δεκαετίες ουδέποτε διεξήχθησαν συνομιλίες/διαπραγματεύσεις επί της ουσίας του Kυπριακού για τερματισμό της κατοχής, απελευθέρωση και επανένωση, παρά μόνο «κουβέντες του καφενείου», όπως τις χαρακτήρισε ο προσφάτως αποβιώσας Άγγλος δημοσιογράφος και συγγραφέας Robert Fisk στην εφημερίδα «Intependent».
Αυτή η διαδικασία επέτρεψε στην Τουρκία να δημιουργεί συνεχώς νέα τετελεσμένα και να εδραιώνει τα υφιστάμενα τόσον επί του εδάφους – (κατά ξηρά) αλλά και στη θάλασσα με την εισβολή και τις πειρατικές ενέργειες στην κυπριακή υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ.
Όταν λοιπόν είχαμε το «πάνω χέρι» με την παρουσία στη Νήσο μας μιας Ελληνικής Μεραρχίας με ενισχυμένη δύναμη πυρός και τη δημιουργία της Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοίκησης Κύπρου (ΑΣΔΑΚ), ότε η ΕΝΩΣΗ θεωρείτο πλέον ως τετελεσμένο γεγονός με τον τότε Πρωθυπουργό της Ελλάδας Γ. Παπανδρέου να διακηρύττει στη Θεσσαλονίκη (27/10/1964) η «Ένωση ήλθε, η Ένωση έρχεται», θα ανατραπεί η κατοχή με την εδώ παρουσία σήμερα πέραν των 40 χιλιάδων τουρκικών στρατευμάτων;
Ας μη μας διαφεύγει το γεγονός ότι όποιος κατέχει την Κύπρο, ελέγχει την Ανατολική Μεσόγειο. Και αυτό εννοούν οι Τούρκοι όταν μιλούν για «γαλάζια πατρίδα» και «σύνορα της καρδιάς» και εκτοξεύουν καθημερινά νέες απειλές κατά της Κύπρου και της Ελλάδας.
Μερικοί δεν εννοούν να αντιληφθούν ότι αμετάθετος στόχος της Τουρκίας είναι ένας: η επανάκτηση και ο πλήρης έλεγχος της Κύπρου.
Αφού εισπράξαμε σωρεία ψηφισμάτων από τον ΟΗΕ, που έχουν χαρακτηριστεί «ως επιταγές χωρίς αντίκρισμα», φθάσαμε στην πλήρη χρεοκοπία της πολιτικής μας με τον Οργανισμό να εγκρίνει το ψήφισμα 649/90 που υιοθετεί ως λύση του Κυπριακού τη «διζωνική, δικοινοτική Ομοσπονδία», δηλαδή τη μετατροπή της Κύπρου σε KIBRISTAN με το επαίσχυντο βρετανοτουρκικό σχέδιο Ανάν.
Προς τι λοιπόν να συνεχιστούν οποιασδήποτε μορφής συνομιλίες και επαναληφθούν οι «κουβέντες του καφενείου», όταν ο Ερσίν Τατάρ ομιλεί για λύση συνομοσπονδιακή δύο κρατών, προχωρεί στη λεηλασία του πλούτου της Αμμοχώστου και τον εποικισμό της (πλιάτσικο) και θέλει διαμοιρασμό των υδρογονανθράκων και γενικώς πολιτική (δηλαδή αριθμητική ισότητα) σε όλα; Επιπλέον θέλει παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων και συνέχιση των επεμβατικών δικαιωμάτων της Τουρκίας, δηλ. αιωνία μας η μνήμη.
Υπό τοιαύτες συνθήκες, η πρόθεση του Γεν. Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες για σύγκληση «άτυπης πενταμερούς διάσκεψης» είναι ανεδαφική.
Υ.Γ. Πομφόλυγες: Λόγια κενά περιεχομένου, αερολογίες, φλυαρίες, φληναφήματα, μπούρδες.
*Πρώην συνδικαλιστής
