Η μετάλλαξη της ΚΔ, διχοτόμηση, ΔΔΟ, δύο κράτη και πίσω ο Νιχάτ Ερίμ

Έχουν γραφτεί ενδιαφέροντα άρθρα τις τελευταίες ημέρες σχετικά με τα δύο κράτη που απαιτεί ο Τ/κ ηγέτης Ερσίν Τατάρ. Προβάλλουν το αυτονόητο. Δύο κράτη ή Δι-κοινοτική, Δι-ζωνική Ομοσπονδία, ίσον το ίδιο νόμισμα. Αντικρούοντας το επιχείρημα των υποστηρικτών της βρετανο-τουρκικής ΔΔΟ ότι, επειδή δεν δεχτήκαμε την τελευταία, φθάσαμε να ζητούν οι Τούρκοι δύο κράτη! Παρ’ όλον ότι πολιτικοί και κυβερνήσεις της ΚΔ από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο μέχρι τον Νίκο Αναστασιάδη, με κάποια εξαίρεση τον μ. Σπύρο Κυπριανού, την υποστήριξαν από το 1974 φρόνιμοι και υπάκουοι στις βρετανικές απαιτήσεις και καθοδηγήσεις. Αντί να απαιτήσουν απαρχής ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ και καταδίκη της Τουρκίας για τα εγκλήματά της, «συζητούν με μια τίγρη, έχοντας το κεφάλι τους μέσα στο στόμα της» (του βετεράνου Σάββα Ιακωβίδη «Ο Πλαστήρας, τα πλοιάρια του Χερβούργου και η ανύπαρκτη ασφάλεια του Ελληνισμού», «Σημερινή», 22.4.2018).

«Κάναμε ‘μακροχρόνιο’ για να αποφύγουμε τον Mακροχρόνιο», «Σημερινή», 1.11.2020, Δρος Λάμπρου Καούλλα. Ιστορική αναδρομή της τρανταχτής αποτυχίας κυπριακών κυβερνήσεων και ηγεσιών…

Ιδεοληψία

Για να φθάσουμε σήμερα, 46 χρόνια μετά, η πολιτική ηγεσία δικαίως να χαρακτηρίζεται ως να βρίσκεται σε κατάσταση ιδεοληψίας. Όπως εξήγησε ο πολιτικός αναλυτής Δρ Γιάννος Χαραλαμπίδης, αυτή η αποτυχημένη ηγεσία έβλεπε μια πραγματικότητα και την εξέφραζε διαφορετικά, βάφτιζαν τη διχοτόμηση ως ομοσπονδία... «Σε κατάσταση ιδεοληψίας η πολιτική ηγεσία και το βαθύ κράτος της Κύπρου» («Σίγμα», 2.11.2020).

Θανατηφόρα ρεβάνς

«Επί της ουσίας, όλοι αυτοί που φωνάζουν για τη λύση δύο κρατών (αν και θεωρούν ότι είναι δική μας θέση) και προτάσσουν την ανάγκη διαφύλαξης της ‘Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας’ ως βάσης λύσης, αναζητούν διακαώς μια θανατηφόρα ρεβάνς που οδηγεί στο ίδιο σημείο…», έγραψε και ο συνάδελφος Αλέκος Μιχαηλίδης, στις 29.10.2020, στο άρθρο του στον «Φιλελεύθερο» «Ο Αναστασιάδης, τα δύο κράτη και η ΔΔΟ».

Ιστορικώς τεκμηριωμένα

Συμπληρώνω με επίσημες τεκμηριώσεις από βρετανικά αποδεσμευμένα έγγραφα. Αν και τα γράψαμε πολλές φορές, επειδή η «ιδεοληψία της πολιτικής ηγεσίας στην Κύπρο» βρίσκεται σε καλπάζουσα εξέλιξη, είμαστε υποχρεωμένοι να τα επαναλαμβάνουμε.

Αύγουστος 1955, Τριμερής Λονδίνου - Οι Τούρκοι ισχυρίστηκαν ότι η Κύπρος αποτελεί μια «υπεράκτια νήσο» για την Τουρκία.

24 Νοεμβρίου 1956 – Έκθεση Δρος Νιχάτ Ερίμ (Nihat Erim) για επανάκτηση της Κύπρου από την Τουρκία.

19 Δεκεμβρίου 1956 – Δήλωση στη Βουλή των Κοινοτήτων για ξεχωριστή αυτοδιάθεση του 18% σε τελική λύση, αφού προηγήθηκε μυστική διαβούλευση στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ Βρετανού Υπ. Αποικιών και Τούρκου Πρωθυπουργού.

Ιούνιος 1957 – Οι Τούρκοι απαιτούν από το Λονδίνο ομοσπονδιακή λύση με δύο ζώνες. Και ήλπιζαν ότι με λίγη βοήθεια από τους Ε/κ θα την κατάφερναν (τρομερή πρόβλεψη, δεν έπεσαν έξω!).

Τον ίδιο χρόνο κυκλοφορεί το βιβλίο του Δρος Φ. Κουτσιούκ για διχοτόμηση στον 35ο παράλληλο.

Ιανουάριος 1958 – Ο Δρ. Ερίμ στο Λονδίνο, μαζί και ο κυβερνήτης Σερ Χιου Φουτ (Sir Hugh Foot). Τέτοιες ήταν οι απαιτήσεις των Τούρκων για διχοτόμηση, που οι Βρετανοί αναγκάστηκαν να τους καθοδηγήσουν στο ότι έπρεπε να είναι υπομονετικοί και να δεχθούν σταδιακές συνταγματικές ρυθμίσεις. Η διχοτόμηση δεν μπορούσε να γίνει δεκτή από το βρετανικό κοινό, τη διεθνή κοινότητα, τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ. Ο Ερίμ ήταν έξυπνος άνθρωπος και κατάλαβε…

Τον ίδιο μήνα, όταν ο Βρετανός αντιπρόσωπος στο ΝΑΤΟ ενημέρωσε τον ΓΓ της Συμμαχίας Paul Henri Spaak για τις απαιτήσεις της Τουρκίας (διχοτόμηση, ομοσπονδία), αυτός τις επέκρινε ως αδικαιολόγητες, καθόλου εποικοδομητικές και ότι η τουρκική αδιαλλαξία ολοένα και αυξανόταν. «Ήταν φανερό ότι οι Τούρκοι δεν είχαν κάνει καμία προσπάθεια να σκεφτούν τις επιπτώσεις της διχοτόμησης. Σίγουρα στη Δύση ήταν πια ξεπερασμένος ο καιρός που πληθυσμοί μπορούσαν να ξεριζώνονται και η οικονομία μιας χώρας να αναστατώνεται, όπως θα συνέβαινε σε περίπτωση επιβολής της διχοτόμησης. Οι Τούρκοι φαίνεται δεν έχουν προοδεύσει πέραν της νοοτροπίας του Βαλκανικού Πολέμου», είπε ο κ. Spaak, κάτι που δεν άρεσε στον Βρετανό αξιωματούχο.

Ταυτόχρονα οι Βρετανοί ενημέρωσαν και τους Αμερικανούς ότι δεν μπορούσαν να εγκαταλείψουν τις υποσχέσεις που έδωσαν στους Τούρκους (προειδοποιώντας έτσι για το τι θα ακολουθούσε με το δι-κοινοτικό κατασκεύασμα Ζυρίχης και Λονδίνου). Τους βοήθησε η μονομερής εγκατάλειψη της Ενώσεως από τον Μακάριο για Ανεξαρτησία…

Ομόσπονδη αυτο-κυβέρνηση

Ιούνιος 1958: Οι Τούρκοι πίεζαν για αυτο-κυβέρνηση πριν από τη διχοτόμηση και ο Σερ Χιου Φουτ υποσχόταν στους Τ/κ κοινοτική αυτονομία…

Εξ ου και οι «δι-κοινοτικές» 1959-60 Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου…

Δεκέμβριος 1963 – Τουρκικό πραξικόπημα για διάλυση της ΚΔ.

Η μετάλλαξη της ΚΔ

Η μετάλλαξη της ΚΔ σε δύο «constituent states» ξεκίνησε στο βρετανικό Φόρεϊν Όφις ταυτόχρονα με την επιβολή της «Πράσινης Γραμμής» επί του εδάφους στην Κύπρο από τους ίδιους τους Βρετανούς. Και ταυτόχρονα, όπως επισήμανε ο Δρ Καούλλας στο προαναφερθέν άρθρο του, με τους Τούρκους και Τουρκοκύπριους να απαιτούν ομοσπονδιακή μετάλλαξη σε βόρεια και νότια Κύπρο…

Constituent State

Η πρώτη, λοιπόν, επίσημη αναφορά του όρου Constituent State έγινε στις 3 Ιανουαρίου 1964 στο Φόρεϊν Όφις. Προσχέδιο και 9σέλιδο Μεμοράντουμ κατ΄ εντολήν του τότε Permanent Under-Secretary στο Φόρεϊν Όφις, ο οποίος ζήτησε όπως ετοιμαστεί σχέδιο ανασύστασης/μετάλλαξης της Κυπριακής Δημοκρατίας σε δύο ομόσπονδα κράτη, σε δύο constituent states, ένα ελληνικό και ένα τουρκικό. Παραθέτω απόσπασμα (βλέπε και άρθρο μου στη «Σημερινή», 27 Αυγούστου 2017, «Οι καταβολές της ρατσιστικής ΔΔΟ»).

Ο δε αγαπητός Μάριος Ευρυβιάδης με άρθρο του, 28.10.2020, στον «Φιλελεύθερο», «Ούτε διχοτόμηση της Κύπρου, ούτε δύο κράτη επιθυμεί ο Ερντογάν: Μην πέφτετε στην παγίδα του…», προειδοποίησε αναφερόμενος στη δήλωση του Τούρκου πρέσβη στην Κύπρο προς τον Αμερικανό ομόλογό του William Crawford (υπηρέτησε στη Λευκωσία από το 1974 μέχρι το 1978), λίγο μετά την τουρκική εισβολή, όταν και οι δύο υπηρετούσαν στην Κύπρο.

Επί λέξει, ο Τούρκος είπε στον Κρόφορντ το 1974:

«Η Τουρκία είναι μια αυτοκρατορική και ηπειρωτική δύναμη. Επειδή παρεμποδιζόμαστε αφύσικα να αναπνέουμε στα βόρεια και στα ανατολικά, λόγω της παρουσίας της Σοβιετικής Ένωσης, είναι επιτακτικό».

Ξεκίνησαν λοιπόν με την διχοτόμηση, πέρασαν στη ΔΔΟ, δέχθηκαν προσωρινά τις δι-κοινοτικές Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου με στόχο να τις ανατρέψουν. Πρώτη προσπάθεια για «δύο ομόσπονδα συνιστώντα κράτη» τον Δεκέμβριο του 1963/64. Απέτυχαν με το ψήφισμα 186/1964, αλλά συνέχισαν να ετοιμάζονται. Το 1974 έκαναν το μεγάλο κτύπημα με τις δύο βάρβαρες εισβολές, με συνεργάτες αφενός την τότε βρετανική Εργατική Κυβέρνηση και αφετέρου τη Σοβιετική Ένωση και συνοδοιπόρους τους Αμερικανούς.

Έκτοτε ροκανίζουν τον χρόνο με τη βοήθεια των κυπριακών κυβερνήσεων και ηγεσιών (στις οποίες από το 1957 βασίζονταν, εν πάση περιπτώσει!) πότε με διχοτόμηση, πότε με ομοσπονδία, πότε με συνομοσπονδία, πότε με δύο κράτη, αλλά στην πραγματικότητα ουδέποτε εγκατέλειψαν τον τελικό στόχο του σχεδίου Δρος Νιχάτ Ερίμ, για ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΚΤΗΣΗ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟΥ ΚΥΠΡΟΥ.

Κλείνω με τον αγαπητό κ. Κ. Ν. Χατζηκωστή: «Αλίμονο σ’ αυτούς που αδυνατούν να προστατεύσουν την Κυριαρχία τους. Τη χάνουν την ώρα που οι ‘φίλοι’ και οι ‘σύμμαχοι’ καλούν σε ψυχραιμία το θύμα, ενώ παρασκηνιακά βοηθούν τον θύτη… Τα συμφέροντα αυτών των υποθετικών φίλων βρίσκονται στην Τουρκία...» («Ο ψοφοδεϊσμός», «Σημερινή», 22.4.2018).

Και ο νοών νοείτω, πλέον…

Σημ. : Ο Πρόεδρος της ΕΔΕΚ Μαρίνος Σιζόπουλος στο άρθρο του «Δύο κράτη ή Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία;», «Sigmalive», 2.11.2020, έγραψε: «Συνεπικουρούμενη τόσο από τη Μ. Βρετανία, όσο και από τις ΗΠΑ πέτυχε κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923 με τις συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου να επιστρέψει νόμιμα στην Κύπρο...».

Αυτό δεν ισχύει. Η Βρετανία, από μόνη της, ύπουλα και σκόπιμα σκηνοθέτησε και ευθύνεται για την επαναφορά της Τουρκίας ως ενδιαφερόμενου μέρους στο Κυπριακό και για την ενσυνείδητη παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάννης, στις διαπραγματεύσεις της οποίας προήδρευσαν οι ίδιοι (Βρετανοί). Κύριος εμπνευστής και σκηνοθέτης της τακτικής και διαδικασίας πριν και κατά τη διάρκεια της «Τριμερούς Διάσκεψης» ήταν ο διαβόητος και κατ΄ εξοχήν νεκροθάφτης της ελευθερίας της Κύπρου, πατέρας των διχοτομικών σχεδίων (βλέπε και επώνυμη γραμμή διχοτόμησης) Βρετανός αξιωματούχος στο Φόρεϊν Όφις και όχι μόνον Σερ Ίβον Κιρκπάτρικ (Sir Ivone Kirkpatrick). Ο οποίος το 1955 δήλωσε: α) «Πάντοτε υποστήριζα μια Τριμερή μόνο και μόνο γιατί έτσι θα ενοχλείτο αφάνταστα η Ελλάδα», και β) «Δεν δίνουμε ολόκληρη την Κύπρο στην Τουρκία; Είναι πολύ ελκυστικό». Στις δε 31η Μαΐου 1956, επί Πρωθυπουργίας Eden, ομολόγησε ότι εκείνος ΠΡΩΤΟΣ αναφέρθηκε στη διχοτόμηση. (Όχι ο Ευάγγελος Αβέρωφ, όπως λανθασμένα ερμηνεύθηκε χρόνια αργότερα με τουρκικούς ισχυρισμούς), (παραπομπές από τα 10 βιβλία της γράφουσας).

*Κεντρική φωτογραφία: Ο υπογράφων Francis Vallat (πέθανε το 2008) ήταν International Lawyer και Νομικός Σύμβουλος του Φόρεϊν Όφις μέχρι την αφυπηρέτησή του το 1968, όταν ανέλαβε καθηγητής στο King’s College Λονδίνου. Τους είχε τονίσει ότι δεν θα ήταν εύκολο ό,τι ζητούσαν…

Το πολυσέλιδο Memorandum του Φόρεϊν Όφις ημερ. 3 Ιανουαρίου 1964 για διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και ανασύστασή της σε ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΕ ΔΥΟ ΣΥΝΙΣΤΩΝΤΑ ΚΡΑΤΗ.

*Δημοσιογράφος/ερευνήτρια