Περί Διαφθοράς Επταετία Αναστασιάδη...

ΕΚΠΝΕΟΝΤΟΣ ΤΟΥ 2020 τελευταίο του έτους το σημερινό «Ειρήσθω». Η στήλη αποφάσισε να παρελθοντολογήσει μεθ’ εαυτήν: Με τα δικά της προ επταετίας δημοσιευθέντα. Εννοώντας βεβαίως το ζοφερότατο και πάλιν της διαφθοράς παρόν. Επιμένοντας να εναποθέτει ελπίδες στους πλέον φερέλπιδες συμπολίτες, για κάποιο ζειδωρέστερο της πολιτείας και του πολιτεύειν μέλλον. Ξαναδιαβάζοντας, με πίκρα πράγματι όσα τότε έγραφε:

ΤΡΙΤΗ, 29η Ιαννουαρίου 2013, παραμονές των τότε προεδρικών εκλογών, τις οποίες, με την υποψηφιότητα Σταύρου Μαλά που του προσέφερε η ηγεσία του ΑΚΕΛ, κέρδισε ο πρόεδρος του ΔηΣυ Νίκος Αναστασιάδης και έχασε ο Γιώργος Λιλλήκας. Το «Ειρήσθω» έγραφε τα εξής:

«Τ Ι Θ Ε Τ Α Ι και ευθέως: Αν ο λαός έχει αποκτήσει την αναγκαία πολιτική ωριμότητα κι αισθάνεται άξιος, πρόθυμος και ικανός να εγκαταλείψει τον καναπέ του παθητικού τηλεθεατή - οπαδού και υπηκόου των πολιτικών, για ν’ αναλάβει το μερίδιο ευθύνης του ενεργού πολίτη, αξιώνοντας εμπράκτως (με την ψήφο του) περισσότερη εξουσία στον λαό και – άρα – ουσιαστικότερη δημοκρατία, τότε, πιθανόν, η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος θα πρέπει ν’ αναδείξει τον κ. Γ. Λιλλήκα, Πρόεδρο από τον 1ο γύρο των εκλογών, για ένα σπουδαιότατο λόγο:

- Δεσμεύτηκε να θεσμοθετήσει τη δυνατότητα του λαού να διώχνει απ’ την εξουσία, προ της λήξεως της θητείας του, τον Πρόεδρο και κάθε εκλελεγμένο, συμπεριλαμβανομένου και του ιδίου του κ. Λιλλήκα, αν κι εφόσον με την πολιτική του, τις πράξεις, τις αμέλειες και τις παραλείψεις του, χάσει την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος.

Π Ρ Ο Κ Ε Ι Τ Α Ι για την Αρχή του Ανακλητού, την οποία παλαιόθεν υποστηρίζει η στήλη ως το αναγκαίο δημοκρατικό αντίδοτο, απέναντι στην εξουσία του οιονεί μονάρχη που καθιέρωσε από το 1960 το ζυριχικό σύνταγμα της ρεππάπλικ. Αυτονόητη στην γενέθλια του πολιτεύματος αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία 462-322 π.Χρ., υψωθείσα στα λάβαρα της βραχύβιας Κομμούνας του Παρισιού 1871, εξοντώθηκε απ’ τους οδοστρωτήρες της Ολιγαρχικής Κομματικής Ηγετοκρατίας των σύγχρονων ρεππάπλικς.

Ο ΘΕΣΜΟΣ τού Άμεσα = απευθείας από τον λαό χωρίς κομματική διαμεσολάβηση και Διαρκούς = καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας κάθε αιρετού άρχοντα, Ανακλητού = δίνει διαρκέστερη, κι ουχί άπαξ ανά 5ετία, αποφασιστικότερη κι αποτελεσματικότερη σάρκωση τής λαϊκής κυριαρχίας.

- ΣΤΗΝ ΠΙΚΡΗ εμπειρία του λαού, βιώθηκε τραυματικά η έλλειψη αυτής της δυνατότητας, ως έμπρακτη καταφρόνηση της δημοκρατίας:

- ΑΠΟ ΤΟΝ Όλεθρο της 11ης Ιουλίου 2011 στο Μαρί και εντεύθεν καθώς:

- ΜΕ ΝΥΧΙΑ και με δόντια γαντζωμένος στην εξουσία, οχυρωμένος στο οιονεί μοναρχικό σύνταγμα της Ζυρίχης ο ΠτΔ κ. Χριστόφιας, περιφρόνησε την αξίωση της δημοκρατικής πλειοψηφίας κι έκτοτε κυβερνά, επιβλαβώς, για 19 μήνες (Ιούλιο 2011 – Φεβρουάριο 2013) ως απεχθής στον λαό κυβέρνηση ισχνοτάτης μειοψηφίας.

Α Υ Τ Ο Σ ακριβώς ο θεσμός του Ανακλητού, εξοπλίζει τον λαό απέναντι σε κάθε λαοπλάνο και δημαγωγό πολιτικό: Μια διαρκώς επικρεμάμενη τιμωρία ανάκλησης από την εξουσία, όποιου εκλελεγμένου προδώσει την εμπιστοσύνη που του έδωσαν με την ψήφο τους οι πολίτες. Υπάρχουν, άραγε, σήμερα τόσοι ευσυνείδητα ενεργοί πολίτες, ώστε να καταστούν εκλογική πλειοψηφία;» (ΕΙΡΗΣΘΩ 29.1.2013).

ΣΑΒΒΑΤΟ, 2 Μαρτίου 2013. Δύο μέρες νωρίτερα, στη Βουλή, ο νεοεκλεγείς ΠτΔ Νίκος Αναστασιάδης είχε δώσε την επίσημη διαβεβαίωση, κι εξήγγειλε τις κυβερνητικές πλέον υποσχέσεις του, τις οποίες το «Ειρήσθω» υπό τον τίτλο «Σπουδαιότατο το Λογοδοτείν» σχολίασε ως εξής:

«Υ Ψ Ι Σ Τ Η Σ σπουδαιότητας κυβερνητική πολιτική, σ’ έναν τομέα από κείνους που άπτονται ουσιωδώς της φύσης και του χαρακτήρα του πολιτεύματος, φρονούμε ότι εξήγγειλε ως πρόταγμα διακυβέρνησης, ο από χθες ασκών την υπάτη του κράτους εξουσία, νέος ΠτΔ, Νίκος Αναστασιάδης: Τη λογοδοσία στον λαό, των ασκούντων εξουσία. Την προέβαλε ως 2η από τέσσερεις προτεραιότητες επικείμενων νομοθετικών ρυθμίσεων, προχθές τ’ απόγευμα στον προγραμματικό λόγο που εκφώνησε στη Βουλή, μετά τη νενομισμένη διαβεβαίωση επί τη αναλήψει της προεδρίας: ‘‘Τη λογοδοσία πολιτειακών και άλλων αξιωματούχων του κράτους στους πολίτες, μέσα από τη θεσμοθέτηση των πολιτικών, αστικών και ποινικών ευθυνών τους’’. Την προέβαλε ως 1ο Κανόνα Λογοδοσίας, στην 1η συνεδρίαση του Υπουργικού του Συμβουλίου χθες, μετά την τελετή διορισμού των υπουργών, τους οποίους υποχρέωσε να υπογράψουν, είς έκαστος προσωπικά, τον Κώδικα Δεοντολογίας για λογοδοσία στον λαό.

»Λ Ο Γ Ο Δ Ο Σ Ι Α στον λαό, είπε χθες. Λογοδοσία στους πολίτες, είπε προχθές. Δεν είπε, λογοδοσία στον Πρόεδρο. Ούτε λογοδοσία στα κόμματα, στα όργανα ή στις ηγεσίες τους. Δεν είπε, λογοδοσία στους αντιπροσώπους του λαού, λογοδοσία στη Βουλή, ή σ’ όποιους εκπροσώπους της Κοινής Γνώμης, δημοσιογράφους, ή ηγέτες οιωνδήποτε οργανώσεων, αλλά: Στον λαό, ως σύνολο πολιτών. Στους πολίτες, που συγκροτούν τον λαό. Άμεσα, χωρίς διαμεσολάβηση και δίχως αντιπροσώπευση. Αυτό - κρίνουμε - εμπεριέχει τεράστια και ουσιαστική σημασία, στο περιεχόμενο της πολιτικής ευθύνης. Προπάντων στην θεσμική συγκεκριμενοποίησή του. Και πολύ περισσότερο στις έμπρακτες επιπτώσεις του, που η νομοθεσία θα επιφέρει:

»- Μ Ε Σ Ω ΠΟΙΩΝ, πρακτικώς εφαρμόσιμων κι αποτελεσματικών διαδικασιών ο (πόσος;) λαός – οι (πόσοι;) πολίτες, θα νομιμοποιούνται, βάσει νομοθεσίας, ν’ αξιώνουν και πότε, άραγε, ως έννομό τους συμφέρον, συγκεκριμένη λογοδοσία από συγκεκριμένο πολιτειακό και άλλον αξιωματούχο του κράτους;

»- Π Ο Ι Α, ΚΑΤΑ τρόπο συγκεκριμένο προσδιορισμένη, νόμω θεσπισμένη εξουσία θα έχει ο λαός έναντι του λογοδοτούντος; Και με ποιο θεσμοθετημένο τρόπο θα κρίνει ο λαός και θα επιβάλλει τις αποφάσεις του και, ιδίως, τις (ποιες;) κυρώσεις του, στην περίπτωση που ο λαός κρίνει ανάξιον τον λογοδοτήσαντα;»... («ΕΙΡΗΣΘΩ», 2.3.2013).

ΤΕΤΑΡΤΗ, 6 Μαρτίου 2013. Ακολούθησε σειρά άλλων ομοούσιων «Ειρήσθω», εκ των οποίων εκείνο της 6.3.2013 κατέληγε με τα εξής:

«Τ Ω Ρ Α ΑΝΗΛΘΑΝ του λόγου τους [οι του ΔηΣυ] στην εξουσία. Με δεδηλωμένο απ’ τον πρόεδρο Αναστασιάδη πρόταγμα κυβερνητικής πολιτικής, την θεσμοθέτηση της λογοδοσίας στον λαό και τη νομοθέτηση των πολιτικών, αστικών και ποινικών ευθυνών των πολιτειακών και άλλων αξιωματούχων του κράτους. Ανακοινώθηκε ότι ετοιμάζονται για να σταλούν, ως μέρος των 54 νομοσχεδίων, στη Βουλή εντός Μαρτίου. Δεν έγινε, εισέτι, γνωστό το περιεχόμενό τους.

»Ε Α Ν ΟΜΩΣ έχουν πράγματι τη βούληση να εξοπλίσουν θεσμικά κι αποτελεσματικά τον λαό, θα πρέπει να επιδείξουν και τη γενναιότητα να υιοθετήσουν την πιο συγκροτημένη, επί του μείζονος τούτου προβλήματος, εισήγηση, που είχε καταθέσει ο διεκδικήσας τις εκλογές Γ. Λιλλήκας. Για το Διαρκώς & Άμεσα Ανακλητό, από τον λαό, των εκλελεγμένων αρχόντων: Την πρακτική δυνατότητα του Εντολέα λαού, ανά πάσα στιγμή ν’ αφαιρεί την Εντολή από κάθε αποτυχόντα Εντολοδόχο. Χωρίς να περιμένει ο Εντολέας, όμηρος και αιχμάλωτος της κομματοκρατίας, την λήξη της θητείας του έκπτωτου Εντολοδόχου». («ΕΙΡΗΣΘΩ», 6.3.2013).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΠΤΑΕΤΙΑΣ: Ψέματα, ψέματα και ψέματα, από ψευδόμενους δημαγωγούς και λαοπλάνους, σε προθυμότατους κατ’ εξακολούθησιν να παραπλανώνται και να χειραγωγούνται και να κοροϊδεύονται, πολίτες - ψηφοφόρους, αναξίως πολιτεύοντες διά των ψήφων των...

Καλόν Νέον Έτος 2021 και προπάντων καλύτερον επιτέλους πολιτεύειν!