Γκεμπελικές μέθοδοι

Την 1η Δεκεμβρίου 2020 το Προσφυγικό Σωματείο «Αδούλωτη Κερύνεια» κατήγγειλε το μέλος τής ηγεσίας του ΑΚΕΛ, Γιώργο Λουκαΐδη, για τη δήλωση που έκανε από το τηλεοπτικό πρόγραμμα του ΡΙΚ Από Μέρα σε Μέρα, χαρακτηρίζοντας όλους όσοι είναι εναντίον της Δικοινοτικής, Διζωνικής, Ομοσπονδίας ως «φασίστες και τους διακατέχει μίσος». Έγραψε, μεταξύ άλλων, στην ανακοίνωση/καταγγελία του το «Σωματείο»:

«Επειδή εμείς της Αδούλωτης Κερύνειας είμαστε εναντίον της ΔΔΟ από το 1977, όταν ακόμη η ΔΔΟ περιορίζετο σε κατευθυντήριες γραμμές, θεωρούμε ότι η ανήθικη ύβρις του Γιώργου Λουκαΐδη αφορούσε και εμάς.

»Και επειδή εμείς δεν είμαστε φασίστες, αλλά απλοί άνθρωποι, θύματα της τουρκικής εισβολής, που εκδιωχθήκαμε από τα σπίτια και τις περιουσίες μας όπως και οι άλλοι 200.000 πρόσφυγες και ζούμε και πεθαίνουμε με τον πόθο της επιστροφής, καθώς και με τα διαχρονικά κομματικά ψέματα, ότι τάχα γίνεται αγώνας με στόχο την επιστροφή μας, διαμαρτυρόμαστε και καταγγέλλουμε την πολιτική πρακτική που εξέφραζε σήμερα ο Γιώργος Λουκαΐδης. Μήπως όλοι αυτοί είμαστε φασίστες;».

https://adoulotikerinia.com.cy/%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%bf%ce%bc%ce%b5%ce%bd/

Η ανήθικη ύβρις Λουκαΐδη εναντίον της πλειοψηφίας των Ελλήνων

Πέραν της «Αδούλωτης Κερύνειας», η ανήθικη ύβρις του Γιώργου Λουκαΐδη προσβάλλει την πλειοψηφία των Ελλήνων της Κύπρου. Κατ’ αρχήν το 76% που απέρριψε στις 24.4.2004 τη βρετανο-τουρκική ρατσιστική διαιρετική Δικοινοτική, Διζωνική Ομοσπονδία, στην οποία στηριζόταν το βρετανικό σχέδιο ονόματι «Ανάν». Κάτι που δεν μπόρεσαν να χωνέψουν οι πάτρωνες και υποστηρικτές της εντός και εκτός Κύπρου. Την πλειοψηφία των Ελλήνων της Κύπρου, που, έκτοτε, σε όλες τις δημοσκοπήσεις, την απορρίπτει για το αισχρό και απάνθρωπο περιεχόμενό της. Ως θύμα δύο βάρβαρων τουρκικών εισβολών και των σχετικών εθνο-καθαριστικών πράξεων της Τουρκίας, επιμένει στην ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ της κατεχόμενης και βιασμένης μας πατρίδας. Λέμε ΟΧΙ στην παράδοσή της στην εισβολέα Τουρκία.

Κατ’ αρχάς, όμως, ας δούμε την έννοια της λέξης «φασίστας», που τόσο εύκολα και με «μίσος» ξεστόμισε ο κ. Λουκαΐδης εναντίον χιλιάδων Ελλήνων της Κύπρου.

Σύμφωνα με το λεξικό της Οξφόρδης, «ο όρος ‘‘φασισμός’’ πρωτοχρησιμοποιήθηκε στο ολοκληρωτικό δεξιό εθνικιστικό καθεστώς του Μουσολίνι στην Ιταλία (1922-43) και στα καθεστώτα των Ναζί στη Γερμανία και από τον Φράνκο στην Ισπανία. Ο φασισμός τείνει να πιστεύει στην ανωτερότητα ενός έθνους ή εθνικής ομάδας, που περιφρονεί τη δημοκρατία, επιμένει στην υπακοή στον ισχυρό ηγέτη, και σε δυνατή δημαγωγική προσέγγιση. Το όνομα προέρχεται από το ιταλικό fascism…».

.https://www.oxfordreference.com/view/10.1093/oi/authority.20110803095811414#:~:text=Fascism%20tends%20to%20include%20a,from%20Latin%20fascis%20'rod'.

Αυτά τα χαρακτηριστικά του φασισμού δεν εκπροσωπούν όσους απορρίπτουμε την ξενόφερτη εκτρωματική, αντιδημοκρατική, διαιρετικά απάνθρωπη Δικοινοτική, Διζωνική Ομοσπονδία, με την οποία προσπαθούν για 46 χρόνια να εκτελέσουν την Κυπριακή Δημοκρατία. Ανταποκρίνονται π.χ. στα «χαρίσματα» του Τούρκου Προέδρου Ρ.Τ. Ερντογάν.

Η απόρριψη της ΔΔΟ είναι όχι μόνο δημοκρατικό δικαίωμα, αλλά και επιβεβλημένο από τα θύματα δύο αιματηρών τουρκικών εισβολών. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα και υποχρέωση να υπερασπιζόμαστε την πατρίδα και τα δίκαιά της. Να υποστηρίζουμε την ελευθερία έκφρασης για δικαιοσύνη, για κράτος δικαίου, ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ και τον σεβασμό στα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα.

Να επιμένουμε να προσαχθεί η Τουρκία στα διεθνή δικαστήρια για τα ατιμώρητα εγκλήματά της, για τους βιασμούς εκατοντάδων Ελληνίδων όλων των ηλικιών κατά τις δύο βάρβαρες τουρκικές εισβολές το 1974, για τις δολοφονίες των εκατοντάδων Ελλήνων και αγνοουμένων που έμειναν ατιμώρητες, λόγω της κατευναστικής πολιτικής των ηγεσιών αυτού του τόπου. Όπως έγραψε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ από τη φυλακή του Μπέρμιγχαμ, «η αδικία κάπου, αποτελεί απειλή για τη δικαιοσύνη παντού» (βλέπε άρθρο Καθηγητή Κλέαρχου Α. Κυριακίδη, «Σημερινή», 19.1.2019, «Μ. Λ. Κινγκ και ‘η μοχθηρία του διαχωρισμού’ στην Κύπρο».

https://simerini-live-2ef083b48b0048fea3f61faa6-eaa9570.divio-media.com/images/renditions/15bc7533c182bdd1f6236248d637df7d.original.jpg

Η ΔΔΟ, εκτός του ότι νομιμοποιεί την πάσης φύσεως παρανομία στα κατεχόμενά μας εδάφη ( εκθέσεις Στέιτ Ντιπάρτμεντ), είναι παράνομη. Παραβιάζει τον ίδιο τον χάρτη του ΟΗΕ, τις συμβάσεις της Γενεύης του 1949, με ενόχους όσους την υποστηρίζουν, δικούς μας και ξένους. Πρωτίστως όσοι ευθύνονται για την προώθησή της με τα κατάπτυστα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, όπως το 649/90 και το 750/92. Τα κράτη μέλη του Σ.Α. που τα ψήφισαν. Τους Βρετανούς συγγραφείς των και τις κυπριακές κυβερνήσεις που τα δέχθηκαν.

Η ΔΔΟ είναι μια απαρτχάιντ, ρατσιστική «λύση», που παραβιάζει σωρεία ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αντίθετη με διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις.

Ο Βρετανός Ύπατος Αρμοστής στη Λευκωσία, Sir Arthur Clark, είχε γράψει στις 12 Φεβρουαρίου 1963 προς το Λονδίνο:

«Χωριστοί δήμοι είναι βλακεία και ενωμένο (κράτος) με ικανοποιητικές προφυλάξεις λογική λύση. Ένα ενωμένο κράτος, και πάλι με λογικά μέτρα ασφάλειας για την τουρκική μειονότητα, θα έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη ευτυχία και πρόοδο για όλους τους κατοίκους στο νησί, παρά το είδος της σχιζοφρενικής περίπου ομόσπονδου καθεστώτος λύσης που φαίνεται να επιδιώκουν κάποιοι πιο εξτρεμιστές Τούρκοι...».

Ο λαός δεν την απέρριψε το 2004, επειδή, όπως επικαλούνται καταγέλαστα κάποιοι υποστηρικτές της κατά καιρούς, επηρεάστηκαν από το... κλάμα του Τάσσου Παπαδόπουλου. Αλλά, γιατί, εκτός εκείνων που είναι γνώστες του τι πράγματι σημαίνει ΔΔΟ για την πατρίδα μας, και οι υπόλοιποι, που δεν γνωρίζουν τις λεπτομέρειες, είχαν και έχουν υψηλό αισθητήριο και ελεύθερη άποψη. Και αντιλήφθηκαν πόσο αντιδημοκρατικό σύστημα είναι η βρετανο-τουρκική ΔΔΟ. Δεν ήσαν… πρόβατα το 76%, αλλά κατάλαβαν ότι βλάπτονται οι έννοιες της δημοκρατίας. Του κράτους δικαίου. Παραβιάζονται τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα με το πρωτάκουστο και εκτρωματικό αυτό σύστημα. Ομολογία ακόμα και από την Μάργκαρετ Θάτσερ σε συνάντησή της με τον Σπ. Κυπριανού το 1979, ότι τέτοιο σύστημα δεν υπάρχει πουθενά στο διεθνές δίκαιο.

«Δεν επιδιώκουμε μια δημοκρατία… Η ΔΔΟ παραβιάζει το Ευρωπαϊκό Δίκαιο»

Αλλά, ποια καλύτερη τεκμηρίωση από την ομολογία του Τούρκου Καθηγητή Ερόλ Κεϊμάκ, που διετέλεσε και σύμβουλος του Τ/κ ηγέτη Ντερβίς Έρογλου. Είπε στις 8.2.2017, σε σεμινάριο σε χώρο της Βουλής των Λόρδων στο Λονδίνο, με προεδρεύοντα τον Λόρδο Ντέιβιντ Χάνεϊ και συνομιλητή τον Δρα Μιχάλη Ατταλίδη, για τη ΔΔΟ:

«Τι επιδιώκουμε; Και θα πρέπει να είμαι πολύ προσεκτικός εδώ, γιατί επιδιώκουμε μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία. Η οποία είναι μια ομοσπονδία με διαμοιρασμό εξουσίας. Δεν επιδιώκουμε μια δημοκρατία, δεν επιδιώκουμε σταθερότητα ή πολλά άλλα πράγματα που γνωρίζετε, επιδιώκουμε μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία… λόγω του ότι η Κύπρος έγινε μέλος της ΕΕ, και επειδή οι Ελληνοκύπριοι και η ΕΕ δεν έχουν το στομάχι να επαναδιαπραγματευθούν την ένταξη της Κύπρου θα πρέπει να επανερμηνευθεί το πρωτόκολλο 10 , διότι η διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία παραβιάζει τους νόμους της ΕΕ σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα… » (17.2.2017 https://www.onisilos.gr/?p=5981 ).

Μισητός ο δικοινοτισμός

Εδώ μου έρχεται στο νου και η ανεκτίμητη θέση που εξέφρασε υπέρ των δικαίων των Ελλήνων της Κύπρου προς τους ανωτέρους του στο Φόρεϊν Όφις και ο J. D. Addis, 30.4.1958:

«Η γενική πολιτική μας για τις μη αυτο-κυβερνούμενες περιοχές είναι να τις οδηγήσουμε προς τον δρόμο της αυτοκυβέρνησης και στα επίπεδα εκείνα που θα μπορούν να αποφασίσουν μόνες τους για το μέλλον τους. Είναι σφόδρα ενάντια στις παραδόσεις μας να περιορίζουμε την ελευθερία επιλογής όταν έρχεται η ώρα της ανεξαρτησίας… Η αρχή της ‘ΔΙΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ’, την οποία περιγράφει η δήλωση της 19ης Δεκεμβρίου 1956, είναι ΜΙΣΗΤΗ (odious), γιατί αρνείται την ενότητα σε μια μεικτή κοινότητα. Γι’ αυτούς τους λόγους η δική μου άποψη είναι πως η μόνη σωστή λύση για την Κύπρο είναι η αυτοδιάθεση που οδηγεί στην ένωση. Αντιλαμβάνομαι, βέβαια, ότι είναι εντελώς αδύνατο για τη σημερινή κυβέρνηση να διακηρύξει αυτήν τη λύση ως τον σωστό στόχο, αν όχι για τίποτε άλλο από τη δήλωσή μας της 19ηςΔεκεμβρίου 1956… Δεν πιστεύω ότι οι δυσκολίες αυτές θα είναι μεγαλύτερες από εκείνες που θα δημιουργηθούν, αν εγκριθούν τα σχέδια που έχουμε ετοιμάσει…».

Δυστυχώς, οι άνθρωποι αυτοί στην καρδιά της βρετανικής εξωτερικής πολιτικής δεν εισακούστηκαν. Αλλά έμειναν ιστορικά τα γραπτά τους, στο ανεκτίμητο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο, ως μπούμερανγκ για τους βρετανικούς χειρισμούς του Κυπριακού πριν και μετά την δικοινοτική Ανεξαρτησία…

H ύβρις του κ. Λουκαΐδη μού θύμισε και δύο αείμνηστους πολύ καλούς φίλους της Κύπρου. Τον Αρμένιο Άντι Κεβόκιαν από την Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, ο οποίος μας έλεγε «η νεο-οθωμανική ατζέντα στοχεύει τα υγιή μας κύτταρα, όσα μας απέμειναν. Είναι σαν να υποφέρουμε ως Ελληνισμός από πολιτικό και διπλωματικό Έιτς, μας κτυπούν το ανοσοποιητικό μας σύστημα και μας καταντούν ανίκανους να αντιδράσουμε. Και μαζοχιστικά τους χαρίζουμε τη ζήση και την πατρίδα μας...». Και τον Καθηγητή Νεοκλή Σαρρή: “Σε λίγα χρόνια οι Τούρκοι θα κάνουν τους Έλληνες να σκέπτονται σαν Τούρκοι και αυτή θα είναι η μεγαλύτερή μας ήττα”.

Κλείνω με τις δηλώσεις του αξιόλογου πρώην Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου και ιδρυτικού μέλους του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, Γεώργιου Πική, στον «Φιλελεύθερο», 8 Ιουλίου 2015.

«Οι Τούρκοι της Κύπρου αποτελούσαν το 18% του πληθυσμού. Ούτε η ιδιοκτησία γης που κατείχαν οι Τούρκοι υπερέβαινε αυτό το ποσοστό. Συμφωνία για την παραχώρηση ζώνης μεγαλύτερης του ποσοστού αυτού, ή έστω του 20%, είναι βήμα προς τον επιδιωκόμενο εκτουρκισμό της Κύπρου… Διαχρονικά στις συνομιλίες με την τουρκική πλευρά έχουμε υποβαθμίσει, αν όχι υπονομεύσει, τα δίκαια των Ελλήνων της Κύπρου» (Εδώ ο Δικαστής Πικής εννοούσε προφανώς τον διζωνικό χάρτη που έδωσαν Μακάριος/Παπαδόπουλος στους Τούρκος στη Βιέννη, 31.3.1977).

Οι σκλαβωμένοι λαοί προωθούν τα δίκαιά τους. Απαιτούν την απελευθέρωσή τους. Δεν τσιμεντώνουν λάθη, με αποτέλεσμα να υποστηρίζουν ξένα συμφέροντα εις βάρος των εθνικών συμφερόντων της πατρίδας τους.

Κεντρική φωτογραφία: Ο Λόρδος Χάνεϊ, πλαισιωμένος από τον καθηγητή Ε. Κεϊμάκ και τον Δρα Μιχάλη Ατταλίδη, 8.2.2017.

Πηγές: «Διζωνική vs Δημοκρατία», 2019, Φ.Α.

*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος και πρόσφυγας από την κατεχόμενη Νεάπολη Λευκωσίας