Πολιτισμός

ART AERI: Αλβέρτος Α' του Βελγίου

Ο Αλβέρτος Α΄ γεννήθηκε στις 8 Απριλίου 1875 και πέθανε στις 17 Φεβρουαρίου 1934. Ήταν βασιλιάς των Βέλγων (1909 - 1934), δεύτερος γιος και το πέμπτο παιδί του Πρίγκιπα Φιλίππου, Κόμη της Φλάνδρας (τρίτου γιου του βασιλιά του Βελγίου Λεοπόλδου Α΄) και της Πριγκίπισσας Μαρίας του Χοεντσόλερν-Ζιγκμαρίνγκεν.

Αν και τέταρτος αρχικά σε σειρά διαδοχής στον βελγικό θρόνο, λόγω των πρόωρων θανάτων του ξαδέλφου του και του μεγαλύτερου αδελφού του Βαλδουίνου, διαδέχθηκε ο ίδιος τον θείο του βασιλιά Λεοπόλδο Β΄.

Ήταν βαθιά θρησκευόμενος χριστιανός Καθολικός και έδειξε έντονο ενδιαφέρον στη θρησκεία, προσπαθώντας να τηρήσει τέλεια τους χριστιανικούς κανόνες. Σε αντίθεση με τον Γερμανόφιλο θείο του βασιλιά Λεοπόλδο Β΄, ο Αλβέρτος αντιπαθούσε τους Γερμανούς, γι' αυτό αποφάσισε να τηρήσει ουδετερότητα στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο εκβιασμός του Κάιζερ των Γερμανών να περάσουν τα στρατεύματά του μέσα από το έδαφος του Βελγίου, τον ανάγκασαν να προσχωρήσει στην ΑΝΤΑΝΤ μετά από συνεννοήσεις με τη Μεγάλη Βρετανία. Όταν ο βελγικός στρατός πολέμησε στη μάχη του Μάρνη (6 - 9 Σεπτεμβρίου 1914), ο ίδιος ο βασιλιάς Αλβέρτος ήταν στη μάχη επικεφαλής του βελγικού στρατού. Στις μάχες συμμετείχε η σύζυγός του Ελισάβετ ως νοσοκόμα και ο 14χρονος γιος του Λεοπόλδος.

Ο Αλβέρτος προέβη σε μια σειρά μεταρρυθμίσεων, όπως την καθιέρωση Συντάγματος και της καθολικής ψηφοφορίας. Στη διάσκεψη των Παρισίων προσπάθησε να υπερασπίσει τα συμφέροντα του Βελγίου, ζητώντας πολεμικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία. Προσπάθησε να πείσει τους εταίρους της Συνόδου να σταθούν επιεικείς στους ηττημένους και να μην εκθρονίσουν τους ηττημένους μονάρχες. Προειδοποίησε ότι μια σκληρή τιμωρία μπορεί να δημιουργήσει νέα μεγάλα προβλήματα στο μέλλον, συσπειρώνοντας τις αντιδραστικές δυνάμεις στη Γερμανία. Δεν εισακούστηκε και οι ανησυχίες του επαληθεύτηκαν αργότερα με την άνοδο του ναζισμού στη Γερμανία και την έκρηξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Αν και δεινός ορειβάτης, σκοτώθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 1934 σε ατύχημα κατά τη διάρκεια μιας αναρρίχησης. Αργότερα υπήρξαν και άλλες εκδοχές σχετικά με τον περίεργο θάνατό του, όπως ακόμη και η δολοφονία του, αλλά τίποτα δεν επιβεβαιώθηκε.

Νυμφεύτηκε στο Μόναχο στις 2 Οκτωβρίου 1900 την Ελισάβετ της Βαυαρίας, μια πριγκίπισσα του Οίκου των Βίττελσμπαχ, κόρη του Καρόλου-Θεοδώρου, δούκα στη Βαυαρία. Σύμφωνα με την αλληλογραφία της εποχής, το ζεύγος ήταν συνδεδεμένο με βαθιά αγάπη, εκτίμηση και αλληλοβοήθεια, σε πλήρη αντίθεση με την άστατη ζωή του προκατόχου θείου του. Είχαν μεγάλη αγάπη στις Τέχνες, τα Γράμματα και τον Πολιτισμό. Μαζί απέκτησαν τρία παιδιά.

Για περισσότερες πληροφορίες αποταθείτε στο www.artaeri.com.

Μακαρίου 71, Λ/σία