Ο νέος εποικισμός…
Έχουμε νέα εισβολή! Νέο εποικισμό. Αυτόν των παράτυπων μεταναστών και προσφύγων, που χωρίς καμιά πλέον αμφιβολία οργανώνει η Τουρκία. Αφού έχει αλλάξει δημογραφικά τα κατεχόμενα, τώρα μετατρέπει το προσφυγικό, ένα ζήτημα ανθρωπιστικό, σε πολιτικό. Σε εργαλείο υψηλής στρατηγικής για να αλώσει και τον ελεύθερο νότο και τα ελληνικά νησιά.
Ο τουρκικός σχεδιασμός είναι εμφανής. Το γνωρίζει η Κυβέρνηση. Οι πάντες. Οι Τούρκοι στέλνουν τους παράνομα αφιχθέντες στη χώρα πρόσφυγες και παράτυπους μετανάστες στα κατεχόμενα με «βίζα» τριών ημερών και από εκεί περνούν παντοιοτρόπως στις ελεύθερες περιοχές. Σε ευρωπαϊκό έδαφος. Για να έχουν όλα τα σχετικά οφέλη, που δεν είναι λίγα, ειδικώς στην περίπτωση του πολιτικού ασύλου. Αυτός είναι ο πρώτος μηχανισμός επί του οποίου οικοδομείται ο νέος σε βάρος μας εποικισμός. Ο άλλος ξεκινά από τον Λίβανο. Οι Σύροι πρόσφυγες που βρίσκονται στη γειτονική χώρα πετούν προς Κωνσταντινούπολη και από εκεί στα κατεχόμενα, όπου τους περιμένει υπηρεσία των Ην. Εθνών και τους μεταφέρει στις ελεύθερες περιοχές. Στα ελεγχόμενα από τις Αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας εδάφη.
Η Κύπρος δεν μπορεί να αντέξει άλλο την κατάσταση. Στην Ελλάδα, δε, είναι τραγική. Και δεν γεννιέται θέμα ρατσισμού, όπως κάποιοι ισχυρίζονται, αλλά κοινωνικής συνοχής. Τα φαινόμενα ρατσισμού θα αυξηθούν, εάν δεν περιοριστεί και αν δεν επιλυθεί το πρόβλημα. Και ποιος ευθύνεται γι’ αυτό; Η μεν Άγκυρα με τη στρατηγική της, η δε Κυβερνήσεις Αθηνών - Λευκωσίας και το κομματικό σύστημα με την αναποτελεσματικότητά τους. Η ευθύνη ανήκει και σε όλους εκείνους που κρύβονται πίσω από την ανθρωπιστική πλευρά του ζητήματος και τις δήθεν προοδευτικές αντιλήψεις, όπως είναι κάποιοι εκ των ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικών Οργανισμών) και άλλοι, που προσδοκούν σε οφέλη και μάλιστα οικονομικά. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ελλάδα, καθώς και σε άλλες χώρες, γίνονται εξονυχιστικοί έλεγχοι πώς και γιατί χρηματοδοτούνται οι ΜΚΟ. Τι συμφέροντα εξυπηρετούν και ποιους; Δεν μηδενίζουμε το έργο τους. Όμως, ως επί το πλείστον, ούτε τα συμφέροντα των Κυπρίων ούτε εκείνα της Ελλάδας και των προσφύγων εξυπηρετούνται. Διότι, όταν οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες δεν μπορούν να εξασφαλίσουν στους ξένους εργασία, τι τελικά συμβαίνει; Σπρώχνονται στην παραβατικότητα, στην παρανομία και στην εγκληματικότητα. Το ζήτημα από ανθρωπιστικό παίρνει άλλες πολιτικές διαστάσεις και εγείρεται πλέον θέμα ασφάλειας.
Η Τουρκία προχωρεί σε νέο εποικισμό. Για μας είναι ζήτημα εθνικού συμφέροντος. Έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό προσφύγων και παράτυπων μεταναστών στην ΕΕ. Φτάνει το 5% του πληθυσμού. Και οι Βρυξέλλες, αντί να αρπάξουν την Άγκυρα από το αφτί, θέλουν να μας ψαλιδίσουν την οικονομική στήριξη. Για να πληρώνουμε τα σπασμένα από την τσέπη μας. Χαϊδεύουν την Τουρκία για πολλούς λόγους. Όπως άλλωστε πράττουμε κι εμείς. Για να μη θυμώσει ο Ερντογάν και να κλειδώσει την κλειστή πόρτα των συνομιλιών. Έχουμε την ψευδαίσθηση ότι, εάν τον εξευμενίσουμε, δεν θα μας στείλει άλλους εποίκους στον νότο. Το αντίθετο. Στα νησιά του Αιγαίου, όπως η Χίος και η Λέσβος, έχει ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των κατοίκων και των αστυνομικών Αρχών, λόγω των συνεχών προσφυγικών ροών από την Τουρκία. Και η Άγκυρα τρίβει τα χέρια της. Aνοίγει ξανά τις κάνουλες, λόγω Συριακού.
Είναι αυτοκτονία να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια. Θεατές της καταστροφής μας. Και να σκοτωνόμαστε αναμεταξύ μας. Αφενός, λοιπόν, θα πρέπει να κλείσουμε τις τρύπες στη γραμμή αντιπαράταξης και του Έβρου, για να μην είναι πρόκληση για τους παράτυπους εκ Τουρκίας μετανάστες και, αφετέρου, θα πρέπει να είμαστε σαφείς προς τους εταίρους μας. Ούτε ευρώ στην Άγκυρα ενόσω δεν μας σέβεται και συνεχίζει να εποικίζει τον βορρά, τον νότο και τα ελληνικά νησιά. Να εφαρμοστεί η αρχής της αναλογικότητας. Διότι, και οι εταίροι μας οφείλουν να επωμιστούν στο πλαίσιο της αλληλεγγύης το βάρος του προβλήματος και της ευθύνης, που τους αναλογεί. Των δικών τους λαθών. Για μας είναι θέμα επιβίωσης. Ούτε βήμα πίσω!
