Αναλύσεις

Πρέπει να βγούμε νικητές!

Όχι μόνο η Κύπρος, αλλά και η Ευρώπη, ο πλανήτης γενικότερα βρίσκονται κάτω από την αθέατη επίθεση του κορωνοϊού, ο οποίος ούτε βλέπει ούτε ακούει. Μολύνει σχεδόν τα πάντα στο πέρασμά του. Τρομοκρατεί. Ένας ιός φέρνει τον πλανήτη άνω-κάτω. Είναι πλέον παντού. Και όσο δεν υπάρχει το εμβόλιο, οι πολίτες δεν έχουν άλλη επιλογή παρά μόνο να υπακούν στις υποδείξεις των ειδικών. Της Κυβέρνησης. Και να μένουν σπίτι.

Η επίθεση του κορωνοϊού δεν σηκώνει μαγκιές. Ούτε πανικό. Αλλάζει η ζωή μας, η οποία θέλει υπευθυνότητα και συλλογικότητα. Αλληλεγγύη και συνείδηση. Κάθε οικογένεια έχει προσφιλές πρόσωπο, το οποίο ανήκει στις ευπαθείς ομάδες. Πρωτίστως, λοιπόν, είναι σε αυτούς τους ανθρώπους που πρέπει, όλοι, να στραφούμε. Επιβάλλεται η πάσης φύσεως βοήθεια και η εφαρμογή της «στοργικής απομόνωσης».

Το κράτος θέτει περιορισμούς. Όχι γιατί το θέλει, αλλά για λόγους ασφάλειας. Και είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να τους σεβόμαστε. Η απειθαρχία στη μάχη με τον κορωνοϊό είναι πολύ πιο επικίνδυνη, ακόμη και από αυτήν στον συμβατικό πόλεμο. Εκεί βλέπεις τον εχθρό και τις σφαίρες να πέφτουν δίπλα σου. Δεξιά και αριστερά. Ακούς τις κανονιές και το σφύριγμα του όλμου, καθώς και τους βομβαρδισμούς των μαχητικών πάνω από το κεφάλι σου. Εδώ, με τον κορωνοϊό, ούτε ακούς, ούτε σταγονίδια βλέπεις, ούτε την απειλή στο πόμολο της πόρτας. Αν αυτά γράφονταν πριν από μερικές βδομάδες, θα θεωρούνταν ανόητες υπερβολές. Δυστυχώς, σήμερα, συνιστούν την ωμή πραγματικότητα.

Ο ιός είναι αόρατος, ασυνείδητος, ύπουλος και αδίστακτος. Δεν χαρίζεται σε κανέναν. Ούτε σε ανθρώπους, ούτε στην παγκόσμια οικονομία. Όσο άχαρη και αν είναι η αναφορά σε αυτήν, δεν παύει να είναι σημαντική. Όσο πιο σύντομα τελειώσει αυτός ο πόλεμος, τόσο πιο λίγα θα είναι τα θύματα και τόσο πιο ομαλή θα είναι η νέα μας ζωή. Δεν παραδιδόμαστε στο έλεος του κορωνοϊού. Συνεχίζουμε να εργαζόμαστε με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Και μένουμε σπίτι. Διότι, έτσι κλείνουμε τις πύλες εισόδου στον εισβολέα. Και σφραγίζουμε την υγεία μας. Όσο αυτό είναι δυνατό.

Το ζητούμενο δεν είναι να εξαφανίσουμε τον ιό εν μιά νυκτί, αλλά να περιορίσουμε την εξάπλωσή του, για να μην καταρρεύσει το σύστημα υγείας, όπως συνέβη στην Ιταλία. Για να μπορούν τα νοσοκομεία να παρέχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, κυρίως σε αυτούς που τελούν εν κινδύνω. Διότι, δεν έχουμε δικαίωμα να υποτιμήσουμε τον εχθρό. Όπως δεν έχουμε δικαίωμα να μη συμπεριφερθούμε με την απαιτούμε σοφία. Για να μην έχουμε θύματα. Ή και αν έχουμε, να είναι στον μικρότερο δυνατό βαθμό. Και εδώ είναι που οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γιατρούς και τους νοσηλευτές, που δίνουν καθημερινά τη μάχη στην πρώτη γραμμή. Μπράβο!

Ενωμένοι, υπεύθυνοι και πειθαρχημένοι οφείλουμε να είμαστε στον πόλεμο εναντίον του κορωνοϊού, ακολουθώντας τις οδηγίες. Διότι, πρέπει να βγούμε νικητές. Που σημαίνει ότι όλοι μαζί και ο καθένας ατομικά θα πρέπει να διαφυλάξουμε στον μέγιστο δυνατό βαθμό αυτό που θεωρούμε ως υπέρτατη αξία του πολιτισμού μας. Την υγεία και το δικαίωμα στη ζωή!