Η «πέμπτη φάλαγγα»

«Πέμπτη φάλαγγα» ονομάζεται η εντός πολιορκημένης πόλης ή και εμπόλεμης χώρας γενικότερα εκδηλούμενη προπαγάνδα επ’ ωφελεία του εχθρού. Αυτή η προπαγάνδα μπορεί να είναι εγχώριος (εσωτερική) ή να προέρχεται απ’ ευθείας εκ του εχθρού (εξωτερική) και εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους, προκειμένου να υπονομεύσει το φρόνημα ή την αμυντική ικανότητα των αμυνομένων.

Στην Κύπρο, όπου λανθασμένα γίνεται λόγος για «ημικατοχή», αντί για ολοκληρωτική κατοχή του 40% σχεδόν του εδάφους της, συμβαίνουν και τα δύο.

Γραικύλοι και τουρκοπροσκυνημένοι (ως θα έλεγε και ο Γέρος του Μοριά, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης), αλλά και ποικιλώνυμοι αυτοκαλούμενοι νεοκύπριοι έχουν εργολαβικά αναλάβει αυτό το έργο, επιρρίπτοντας ευθύνες στη δική μας πλευρά για τη μη επίλυση του Κυπριακού και συστηματικά απενοχοποιούν την Τουρκία.

Ο Πρωθυπουργός της τουρκικής εισβολής, όπως αποκαλείται ο Μπουλέντ Ετζεβίτ, μετά την ολοκλήρωση και της δεύτερης φάσης της τον Αύγουστο του 1974, διακήρυξε τότε ότι για την Τουρκία το Κυπριακό είναι λυμένο επί του χάρτη, αλλά και επί του εδάφους.

Όμως, έκτοτε η κατοχή συνεχίζεται, ως και η δημιουργία νέων τετελεσμένων επί του εδάφους, π.χ. από τα Στροβίλια μέχρι την Πύλη Πάφου (πρώην καφενείο Spitfire) και τους ελληνοκυπριακούς αγρούς στη Δένεια κ.λπ, με αποκορύφωμα την κατάληψη τμήματος της κυπριακής ΑΟΖ, όπου η Τουρκία επιδίδεται σε συστηματικές πειρατικές ενέργειες.

Δεν έμεινε ατιμία και βαρβαρότητα που να μη διέπραξε η Τουρκία και τα στρατεύματά της από την πρώτη ημέρα της εισβολής στις 20/7/1974.

Και, όμως, όλοι αυτοί επιμένουν να επικρίνουν και να ενοχοποιούν τη δική μας πλευρά και να απενοχοποιούν την Τουρκία, ως εμείς να ευθυνόμαστε για το έγκλημα σε βάρος της Κύπρου και του λαού της.

Έχουν την επικίνδυνη ψευδαίσθηση ότι, εάν επαναρχίσουν αμέσως συνομιλίες/ διαπραγματεύσεις, θα καμφθεί η τουρκική επιθετικότητα, οι εκβιασμοί και οι απειλές σε βάρος μας και θα τερματιστεί η δημιουργία νέων τετελεσμένων (Ήδη προγραμματίζουν και τον εποικισμό της Αμμοχώστου).

Για τέσσερεις και πλέον δεκαετίες διεξάγονταν δήθεν συνομιλίες/ διαπραγματεύσεις, στην πραγματικότητα κουβέντες του καφενείου. Ουδέποτε οι Τούρκοι σταμάτησαν να εδραιώνουν τα τετελεσμένα της εισβολής και κατοχής και να δημιουργούν νέα και θα καμφθεί δήθεν, τώρα, η τουρκική επιθετικότητα, την οποία λανθασμένα αποκαλούν «αδιαλλαξία»;

Επαναλαμβάνουν μερικοί το τροπάριο της Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) με «πολιτική ισότητα», την οποία ο καθένας ερμηνεύει όπως θέλει, αλλά μάλλον ομοιάζει με τον φούρνο του Ναστραδίν Χότζα, τον οποίον είχε τοποθετήσει πάνω σε μιαν άμαξα και τον περιέφερνε ανάλογα με την κατεύθυνση του αέρα για να διατηρείται συνεχώς αναμμένος.

«Πολιτική ισότητα» νοείται μόνο στα δημοκρατικά πολιτεύματα και όχι αριθμητική εξίσωση της μειοψηφίας (ΤΚ) και της πλειοψηφίας (ΕΚ) ως την επιθυμούν οι Τούρκοι.

Αυτή, λοιπόν, η ΔΔΟ θα απαλλάξει την Κύπρο από την τουρκική κατοχή, θα την επανενώσει και θα την απελευθερώσει, όταν η Τουρκία διακηρύττει καθημερινά ότι τα στρατεύματά της δεν πρόκειται να αποχωρήσουν και ουδέποτε θα παραιτηθεί των ούτω καλούμενων «επεμβατικών δικαιωμάτων»;

Κάποτε, μάλιστα, έγινε και λόγος για ΔΔΟ με «σωστό περιεχόμενο».

Όμως, σε ποιο Σύνταγμα και σε ποια χώρα υπάρχει τέτοιο καθεστώς, όταν όλες οι διεθνικές και πολυεθνικές Ομοσπονδίες διαλύθηκαν στα εξ ων συνετέθησαν και μερικές, μάλιστα, μέσα σε ποταμούς αιμάτων, π.χ. Γιουγκοσλαβία.

Δυστυχώς, πολλοί δεν αντιλαμβάνονται ότι η μόνη «λύση» (διάλυση) που επιδιώκει η Τουρκία είναι η επανάκτηση και ο ολοκληρωτικός έλεγχος της Κύπρου.

Εν τελική αναλύσει, ως να μας λέγουν, αφού πρόκειται να πεθάνετε, εάν δεν υποκύψετε, καλύτερα είναι να αυτοκτονήσετε, υποκύπτοντες στις τουρκικές απειλές, όπως ο Τούρκος Υπουργός Άμυνας Hulusi Akar, που μας απειλεί καθημερινά ότι θα επαναληφθεί το 1974.

*Πρώην συνδικαλιστής