Τουρισμός μετ’ εμποδίων

Η Ευρώπη και γενικότερα ο κόσμος χαλαρώνει από τον κλοιό των μέτρων που ελήφθησαν λόγω κορωνοϊού. Για την ασφάλεια του πολίτη και του δικαιώματος στη ζωή. Τόσο η Κύπρος όσο και η Ελλάδα παίρνουν τα εύσημα διεθνώς. Όμως, είναι τόσο εύθραυστη η κατάσταση, που δεν είναι καθόλου δύσκολο το πισωγύρισμα. Το βλέπουμε καθημερινά και σε άλλες χώρες. Και το πισωγύρισμα δεν θα πλήξει μόνο την υγεία αλλά θα πλήξει κυρίως την οικονομία, η οποία θυμίζει μέρες του μεγάλου κραχ του ’29, στη βάση άλλων δεδομένων.

Η ΕΕ άργησε να προχωρήσει σε συστάσεις κυρίως επί του θέματος του τουρισμού, που συνιστά οξυγόνο για την κυπριακή οικονομία. Αναφέρεται σε συνεργασία χωρών και περιοχών εντός κυρίως της ΕΕ, αλλά και εκτός, που με βάση τις επιδημιολογικές μελέτες βρίσκονται σε ανάλογες καταστάσεις. Φαίνεται, μάλιστα, ότι η συνεργασία Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ στα θέματα της αντιμετώπισης της κρίσης του κορωνοϊού από ιατρικής άποψης μπορεί να αποτελέσει το κοινό στέρεο έδαφος για μια ενιαία, όμορη τουριστική ζώνη, στην οποία θα είναι δυνατή η εμπλοκή και άλλων ευρωπαϊκών κρατών, όπως είναι για παράδειγμα οι σκανδιναβικές.

Αληθές, όμως, είναι ότι υπάρχει σειρά προβλημάτων, που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν αποφασιστικά και αποτελεσματικά. Η υπακοή στις υποδείξεις των λοιμωξιολόγων συνιστά ιερό ευαγγέλιο. Διότι, κανείς δεν θα πάει διακοπές για να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του και των οικείων του ή των φίλων του. Κανείς δεν θα αποτολμήσει να φύγει από τη χώρα του για να ταλαιπωρηθεί σε σταθμούς τρένων, λιμάνια και αεροδρόμια ή νοσοκομεία.

Είναι, λοιπόν, σημαντική η καλή εικόνα που έχουμε επιτύχει στο εξωτερικό ως ασφαλής προορισμός, όπως σημαντική είναι και η οργάνωση και το στρατηγικό πλάνο, στο οποίο, πέραν της υγείας, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το κόστος και το όφελος. Λέει, για παράδειγμα, η ΕΕ: Θα πρέπει στις πτήσεις να τηρούνται αποστάσεις και πρωτόκολλα, χωρίς όμως να γίνεται συγκεκριμένος καθορισμός, οπότε αφήνεται η ρύθμιση μεταξύ των εταιρειών, των πρακτορείων και των κρατών. Εάν, όπως λέγεται, η πληρότητα θα είναι στα δυο τρίτα, τότε το ναύλο θα είναι αυξημένο. Εκτός και αν βρεθεί άλλη φόρμουλα ή εάν δεν τηρηθεί η αρχή των δυο τρίτων, που ούτως ή άλλως δεν υιοθετείται σήμερα, κατά τρόπο υποχρεωτικό. Ερώτημα: Εάν είναι υψηλό το ναύλο ποιος θα πληρώσει τη ζημιά; Ο τουρίστας; Και γιατί να ταξιδέψει σε δύσκολες οικονομικά μέρες με αυξημένο κόστος και με τον φόβο του κορωνοϊού; Ενδεχομένως στην παρούσα φάση να είναι βολική η μεγάλη πτώση της τιμής του πετρελαίου, που θα λειτουργήσει ευεργετικά. Ποιος ξέρει, όμως, τι θα συμβεί; Εάν πάει κάτι στραβά, υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές ως προς το ναύλο, που είναι βασική μεταβλητή και για τον ταξιδιώτη και για τον επιχειρηματία; Μπορούν να δοθούν αντισταθμιστικά κίνητρα και ποια;

Ο φετινός τουρισμός θα γίνει μετ’ εμποδίων. Η προσδοκία είναι να σωθεί ό,τι μπορεί να σωθεί, διότι στις δύσκολες στιγμές που θα περάσει η οικονομία ό,τι εισπράξουμε είναι κέρδος. Επιβάλλεται, όμως, οργάνωση, δηλαδή στρατηγικό πλάνο με σαφείς στόχους. Πρέπει, λοιπόν, να ξεκαθαρίσουμε από ποιες χώρες θα έρθουν τουρίστες και με ποιες εταιρείες και ποια πρωτόκολλα θα εφαρμοστούν. Ποιο καθεστώς θα ισχύσει στα αεροδρόμια και πώς θα εξυπηρετούνται οι ταξιδιώτες για να μην υπόκεινται σε ταλαιπωρίες. Πώς θα λειτουργήσουν τα ξενοδοχεία και οι παραλίες και πώς θα υπάρχει ασφάλεια παντού. Και για τον γηγενή πληθυσμό και για τους ξένους. Διότι, εάν δεν γίνει σωστή δουλειά, είναι ορατός ο κίνδυνος να έχουμε νέο εισαγόμενο κύκλο πανδημίας. Και τότε θα έχουμε κόστος και στην υγεία και στις ανθρώπινες ζωές, καθώς και στην οικονομία, που δεν αντέχει σε λάθη. Είναι και αυτή στον προθάλαμο του αναπνευστήρα. Και οφείλουμε να της δώσουμε καθαρό οξυγόνο, απαλλαγμένο από τις λοιμώξεις του κορωνοϊού. Για να αναπνεύσει και να μην καταλήξει στην εντατική. Για να σταθεί και αυτή κι’ εμείς στα πόδια μας…