Μπάι-μπάι προκορωνοϊκές συνήθειες

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο κορωνοϊός θα μας συνοδεύει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, για πολλούς μήνες ακόμη, μέχρις ότου βρεθεί αποτελεσματικό εμβόλιο. Αλλά και εμβόλιο να βρεθεί, θα πρέπει να υπάρχει επάρκεια, για να καλύψει όλον τον κόσμο (κι εμάς στη βραχονησίδα μας, βεβαίως). Γι’ αυτό τα μέτρα ατομικής προστασίας θα πρέπει να τα τηρούμε με θρησκευτική ευλάβεια (η οποία θρησκευτική ευλάβεια καλύπτει και την τήρηση των αποστάσεων εντός των ιερών ναών). Με λίγα λόγια, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι είναι αδήριτη ανάγκη η προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα και η εγκατάλειψη πολλών από τις προκορωνοϊκές συνήθειές μας.

Πάνε οι εποχές που φταρνιζόταν ο άλλος δίπλα σου και του έλεγες ευγενικά «με τις υγείες σου». Τώρα τον αγριοκοιτάζεις και του λες «με τις υγείες ΜΟΥ! Ελπίζω να μη με κόλλησες κορωνοϊό, ηλίθιε»!

Ο Κυπραίος, που συνήθιζε να καλύπτει τις παρανομίες των άλλων, επειδή και ο ίδιος θα έκανε τις ίδιες παρανομίες, τώρα είναι έτοιμος να καταγγείλει πρώτος όποια παρανομία επισημάνει σε σχέση με την παραβίαση των διαταγμάτων για τον κορωνοϊό.

Αλλαγές θα γίνουν ακόμα και στον τρόπο διασκέδασης. Οι νέες συνθήκες επιτάσσουν την επιλογή της μοναχικότητας. Όταν, ας πούμε, ανοίξουν κάποτε και τα κέντρα ψυχαγωγίας, ο χορός θα επιτρέπεται, αρκεί να γίνεται κατά μόνας. Στο πλαίσιο αυτό, μόνο το... ζεϊμπέκικο τηρεί τις προδιαγραφές. Χωρίς, βεβαίως, το σύνηθες φαινόμενο των τσουλλοκαθισμένων περιφερειακά τού χορεύοντος, να βαράνε παλαμάκια. Ταγκό, τσικ ττου τσικ, καλαματιανοί και τέτοια, αποκλείονται.

Εν πάση περιπτώσει, όσες αλλαγές αυτού του είδους και να γίνουν, εκείνο που δεν πρέπει να αλλάξει είναι η στέρεη βάση της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς, της αλληλοκατανόησης, της κοινής προσπάθειας, της κοινωνικής συνοχής...

ΜΠΟΞΕΡ