Δημοσκόπηση στη «Σ»: Καχύποπτοι οι πολίτες προς τους μετανάστες
Ένας στους τρεις πολίτες θεωρεί πως σημαντικότερη ενέργεια προς την καλύτερη ενσωμάτωση των μεταναστών στην τοπική κοινωνία θα ήταν ο περιορισμός του αριθμού εισδοχής τους στη χώρα
Με φόβο και ανασφάλεια, αντικρίζουν οι πολίτες τους μετανάστες που διαμένουν στη χώρα μας, όπως προκύπτει από τα ευρήματα της έρευνας που διενήργησε ο Οργανισμός IMR/University of Nicosia™ για λογαριασμό της «Σημερινής» της Κυριακής.
Η έρευνα διενεργήθηκε με σκοπό να ανιχνεύσει, μεταξύ άλλων, τις αντιλήψεις και το πώς ο γηγενής πληθυσμός αντιλαμβάνεται τη συνύπαρξή του με τους μετανάστες, καθώς και πώς οι ντόπιοι κάτοικοι του νησιού πιστεύουν ότι θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη ενσωμάτωση των μεταναστών στην τοπική κοινωνία.
Ένας στους τρεις πολίτες θεωρεί πως σημαντικότερη ενέργεια προς την καλύτερη ενσωμάτωση των μεταναστών στην τοπική κοινωνία, θα ήταν ο περιορισμός του αριθμού εισδοχής τους στην χώρα.
Την ίδια ώρα, περισσότεροι από τους μισούς πολίτες δηλώνουν πως αντιμετωπίζουν με καχυποψία τους μετανάστες και δύο στους δέκα θεωρούν ότι η παρουσία τους τούς δημιουργεί το αίσθημα του φόβου. Πρόκειται για μια πραγματικότητα που βρίσκει την αποτύπωσή της και στο γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία, σε ποσοστό που ανέρχεται στο 85%, αισθάνονται ανασφάλεια να κυκλοφορήσουν σε περιοχές όπου ζουν πολλοί μετανάστες, όπως είναι για παράδειγμα η παλιά Λευκωσία.
Εύρημα ξεχωριστής σημασίας αποτελεί και αυτό που αφορά στην άποψη των πολιτών, ως προς το κατά πόσον υπάρχει ρατσισμός ανάμεσα στην κυπριακή κοινωνία. Επ’ αυτού, η κοινή γνώμη εμφανίζεται περίπου διχασμένη, καθότι έξι στους δέκα απαντούν καταφατικά και τέσσερεις στους δέκα αρνητικά.
Μια όχι αμελητέα ποσότητα, εξάλλου, που ανέρχεται στο 35%, θεωρεί ότι ως κυπριακή κοινωνία έχουμε μερίδιο ευθύνης για τις κατά καιρούς παραβατικές συμπεριφορές μεταναστών. Στο πλαίσιο αυτής της αντίληψης, έξι στους δέκα απ’ όσους την ενστερνίζονται θεωρούν πως το μερίδιο αυτό ευθύνης έχει να κάνει με την απαξιωτική αντιμετώπιση και την οικονομική εκμετάλλευση της οποίας, πάντα κατά την αντίληψη αυτή, τυγχάνουν οι μετανάστες.
