Πολιτισμός

ART AERI: Παλαιών Πατρών Γερμανός

Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου 1771 και πέθανε στις 30 Μαΐου 1826. Ήταν ιεράρχης, Mητροπολίτης Παλαιών Πατρών και ένας από τους πρωταγωνιστές ιεράρχες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 με διπλωματική και πολιτική δράση. Φοίτησε αρχικά στη φημισμένη Σχολή Δημητσάνας, στο Άργος και μετέπειτα στη Σχολή της Σμύρνης.

Πρωτοστάτησε στη δημιουργία μιας πολιτικής οργάνωσης και τη συγκέντρωση χρημάτων για την προετοιμασία της Επανάστασης. Ο Γερμανός ήταν μια από τις 24 σημαντικές προσωπικότητες της Επανάστασης, των οποίων τα πορτρέτα σχεδίασε ο Άνταμ Φρίντελ και εξέδωσε το 1825-26.

Σύμφωνα με μια ευρέως διαδεδομένη εξιστόρηση των γεγονότων, στις 25 Μαρτίου του 1821 ο Γερμανός ύψωσε τη σημαία του αγώνα και κήρυξε την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, που χρησιμοποιείτο ως σημείο συγκέντρωσης προεστών, οπλαρχηγών και κληρικών την περίοδο εκείνη.

Ο Πουκεβίλ αναφέρει στην Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης το 1824 την τέλεση θρησκευτικής λειτουργίας από τον Γερμανό σε ένα ερημικό παρεκκλήσιο κοντά στην Πάτρα, λίγο πριν την είσοδό του στην πόλη. Αναφέρει συγκεκριμένα ότι ο λαός επαναλάμβανε το Τρισάγιο, το οποίο αντηχούσε στα τείχη του κάστρου της Πάτρας.

Ο Καλλίνικος Καστόρχης, που εξέδωσε τα απομνημονεύματά του, αποδίδει στον Γερμανό την πρώτη ιδέα δημιουργίας κεντρικής εθνικής διοίκησης της Επανάστασης, κάτι που ο Γερμανός δεν το αναφέρει στα δικά του απομνημονεύματα «διά να μη φανεί αυτεπαίνετος» κατά τον Καστόρχη. Το 1822 ο Γερμανός μαζί με άλλους εναντιώθηκε στον εξωτερικό δανεισμό, επισημαίνοντας το ολέθριο αποτέλεσμα που θα είχε αυτός, αλλά δεν εισακούσθηκε.

Στην οικονομική απελπισία του 1822 με απόφαση της Εθνοσυνέλευσης ορίστηκε μαζί με τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη να μεταβεί τον Οκτώβριο του 1822 στην Ιταλία, προκειμένου να συναντήσει τον Πάπα, τραπεζίτες και άλλους παράγοντες με σκοπό να ζητήσει οικονομική και άλλη βοήθεια.

Η συνάντηση με τον Πάπα δεν έγινε γιατί το Βατικανό επικαλέστηκε την προχωρημένη ηλικία του, λόγω της οποίας δεν ασχολείτο πλέον με διεθνείς υποθέσεις. Πιστεύεται ότι ο Πάπας ήταν θετικός προς την υπόθεση της Ελλάδος, αλλά η ματαίωση της συνάντησης οφείλεται σε παρέμβαση της Αυστρίας, η οποία τότε είχε υπό την προστασία της το Βατικανό και διέκειτο εχθρικά προς την Ελληνική Επανάσταση.

Το 1826 εξελέγη μέλος της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης στην Επίδαυρο, όπου και ανέλαβε τη διεύθυνση των εργασιών της. Λίγο αργότερα όμως προσβλήθηκε από εξανθηματικό τύφο, που είχε καταστεί τότε ενδημικός στο Ναύπλιο, όπου και πέθανε στις 30 Μαΐου του 1826. Η κηδεία του έγινε στο Ναύπλιο με κάθε μεγαλοπρέπεια και αργότερα τα οστά του μεταφέρθηκαν στη Δημητσάνα.

Προς τιμή του ανεγέρθηκε στη Πάτρα ανδριάντας επί μαρμάρινου βάθρου στη θέση Ψηλά Αλώνια ως σύμβολο της "ευελπίδι παλιγγενεσίας".

Για περισσότερες πληροφορίες αποταθείτε στο www.artaeri.com.

Μακαρίου 71, Λ/σία