Ο Όρκος του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Εξ αφορμής της δολοφονίας του Αφροαμερικανού George Floyd από τον λευκό αστυνομικό Derek Chauvin στη Μινεάπολη των Η.Π.Α. ξέσπασε ένα κύμα διαμαρτυριών όχι μόνο στην Αμερική, αλλά σε ολόκληρη την υφήλιο, που σε μερικές περιπτώσεις εξελίχθηκαν σε ακρότητες, οχλαγωγίες και βανδαλισμούς.

Την απάντηση σε τέτοιες εξελίξεις και γεγονότα τη δίδει ο Μέγας Αλέξανδρος σε συμπόσιο στην Ώπιδα, το 324 π.Χ., ενώπιον 9.000 Αξιωματούχων και Προυχόντων κάθε φυλής - Ελλήνων, Περσών, Μήδων και άλλων - μετά το πέρας της εκστρατείας του. Είναι και μία απάντηση στον ρατσισμό και τις φυλετικές διακρίσεις.

Τον όρκο αναφέρει ο Αλεξανδρινός Φιλόσοφος Ερατοσθένης, 257-194 π.Χ., τρίτος διευθυντής της Βιβλιοθήκης Αλεξανδρείας. Τον άκουσε από πολλούς γέροντες αυτήκοους ακροατές και ο Ψευδοκαλλισθένης (βιβλ. Γ΄ γ). Είναι κήρυγμα Αγάπης και Ειρήνης. Είναι ο Πρόδρομος των διδασκαλιών του Χριστού. Κανένας πολιτικός ή στρατιωτικός πριν από τον Μ. Αλέξανδρο δεν είπε τέτοια πράγματα. Γι’ αυτό έχει δίκιο ο Φ. Κόντογλου που τον αποκαλεί Πρόδρομο του Χριστού.

Διαβάστε λοιπόν την επί του Όρους ομιλία του Ιησού Χριστού ως περιγράφεται (Ματθαίος: 5: 1-7 : 29 και Λουκάς 6 : 17-49) για να διαπιστώσετε πόσο δίκαιο έχει ο Φ. Κόντογλου. Επαναλαμβάνει ο Ιησούς στην ομιλία του «Μακάριοι, όσοι… Ευτυχισμένοι δηλαδή…». «Το πρόβλημα δεν είναι το χρώμα, αλλά ο χαρακτήρας».

«Σας εύχομαι τώρα που τελειώνουν οι πόλεμοι να ευτυχήσετε με την Ειρήνη.

Όλοι οι θνητοί, απ’ εδώ και πέρα, να ζήσουν σαν ένας λαός, μονοιασμένοι, για την κοινή προκοπή.

Να θεωρείτε την Οικουμένη Πατρίδα σας, με Κοινούς Νόμους, όπου θα κυβερνούν οι άριστοι, ανεξαρτήτως φυλής.

Δεν χωρίζω τους ανθρώπους όπως κάνουν οι στενόμυαλοι, σε Έλληνες και Βαρβάρους.

Δεν μ’ ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν. Τους καταμερίζω με ένα μόνον κριτήριο, την Αρετή.

Για μένα, κάθε καλός Ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας, είναι χειρότερος από Βάρβαρο.

Αν ποτέ σας παρουσιασθούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε στα όπλα, παρά θα τις λύσετε ειρηνικά. Στην ανάγκη, θα σταθώ εγώ διαιτητής σας.

Τον Θεό, δεν πρέπει να τον νομίζετε ως αυταρχικό κυβερνήτη, αλλ’ ως κοινό πατέρα όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με τη συζωή που κάνουν τ’ αδέλφια στην οικογένεια.

Από μέρους μου, θεωρώ όλους ίσους, λευκούς και μελαμψούς.

Και θα ήθελα να μην είσθε μόνο υπήκοοι της Κοινοπολιτείας μου, αλλά μέτοχοι, όλοι συνεταίροι.

Όσο περνάει από το χέρι μου θα προσπαθήσω να συντελεστούν αυτά που υπόσχομαι. Τον Όρκον τούτο που δώσαμε με την σπονδή απόψε, κρατήσετέ τον σαν Σύμβολο Αγάπης».

Η δική μου άποψη όσον αφορά τον «ρατσισμό» και τις φυλετικές διακρίσεις είναι το λεχθέν υπό ενός Αμερικανού πριν από αρκετές δεκαετίες, «The problem is not colour, but character».

Υ.Γ.: Ώπις-ιδος: Πόλις στην αρχαία Ασσυρία επί του ποταμού Τίγρη.

*Πρώην συνδικαλιστής