Covid-19: Η διεθνής διάσταση (ΙΙ)

Η πανδημία λόγω του Covid-19 απασχολεί όλον τον πλανήτη και όχι βέβαια μόνον τη χώρα και την περιοχή μας. Σε πολλές χώρες, όπως η Γαλλία, λέγεται ότι οι Αρχές φοβούνται μιαν ανεξέλεγκτη αναζωπύρωση της επιδημίας (βλ. «Covid-19: l’ exécutif se prepare à une seconde vague», Le Monde, 24 Ιουλίου 2020, σελ. 1).

Οι Αρχές στη Γαλλία σχεδιάζουν νέα μέτρα, τα οποία θα ενισχύσουν την άμυνα κατά της πανδημίας, που αναμένεται για το φθινόπωρο. Οι έρευνες συνεχίζονται και βεβαίως το πρόβλημα το μεγάλο είναι οι τουριστικές περιοχές, όπου τα μέτρα ενισχύονται. Εκείνο που οι Αρχές προσπαθούν να εφαρμόσουν είναι να πάρουν μαθήματα από την πανδημία της άνοιξης για να την αντιμετωπίσουν καλύτερα, αν επανέλθει, το φθινόπωρο («Covid-19: Tirer les lecons du printemps», Le Monde, κύριο άρθρο, σελ. 31).

Το θέμα του Covid-19 είναι πρωτόγνωρο στις κοινωνίες μας και κάτι που φαίνεται ότι δεν θα περάσει χωρίς να αφήσει τα ίχνη του τόσο από απόψεως ασθενείας όσο και στην ίδια την κοινωνία διεθνώς.

Ο ΟΗΕ και οι εξειδικευμένοι οργανισμοί του κάνουν ό,τι μπορούν για να χτυπήσουν τη μάστιγα. Αυτό δεν είναι τόσο εύκολο. Και επίσης αντιμετωπίζουν άδικες, θα έλεγα, κατηγορίες από ιδιώτες και κράτη όπως ο κύριος Trump, o οποίος απέσυρε τη χώρα του από τον ΠΟΥ. Αυτό πράγματι θα έλεγα ότι είναι άπρεπο σε μιαν τέτοιαν εποχή, όταν ο ΠΟΥ κάνει ό,τι μπορεί για να χτυπήσει την πανδημία και χρειάζεται τη βοήθεια και την οικονομική συνεισφορά όλων για να κάνει το έργο του.

Από την αρχή της πανδημίας του Covid-19, ο ΠΟΥ επαναλαμβάνει ότι, για να εμποδίσουμε τη μετάδοση και εξάπλωση του ιού πρέπει να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερες δοκιμές στον πληθυσμό και να απομονώσουμε τους φορείς του ιού και επίσης το ίδιο με τις επαφές τους (βλ. «Covid-19…», oπ. παρ.). Η Κύπρος ακολούθησε αυτήν την οδηγία από τον ΠΟΥ και λόγω επίσης άλλων μέτρων που πήρε, προς το παρόν, πέτυχε τη μη εξάπλωση του ιού. Αυτό όμως είναι πρόωρο και, όπως είπα κα έγραψα προηγουμένως, πρέπει να εξακολουθήσουμε να παίρνουμε τις προφυλάξεις μας και να μη χαλαρώνομε. Η μάχη κατά του κορωνοϊού συνεχίζεται και πρέπει να αντιληφθούμε ότι είναι ακόμα η αρχή, αφού ζούμε πάντα με πολλούς περιορισμούς και πόρρω απέχουμε από την κανονική μας κατάσταση.

Εκτός από τον ΠΟΥ και άλλοι εξειδικευμένοι οργανισμοί του ΟΗΕ παίρνουν μέτρα, μέσα στις αρμοδιότητές τους, για την καταπολέμηση της πανδημίας, π.χ. το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη («UNDP»). Το Πρόγραμμα αυτό προτείνει να προσφερθεί βοήθεια σε 2,7 δισεκατομμύρια πρόσωπα στον κόσμο ούτως ώστε να εμποδιστεί μια διεθνής κρίση και να βοηθήσει πρόσωπα σε όλον τον κόσμο να μπορέσουν να πάρουν όλες τις προφυλάξεις για καταπολέμηση του Covid-19. Το Πρόγραμμα προτείνει γι’ αυτόν τον σκοπό ένα «μίνιμουμ έκτακτο εισόδημα» (βλ. Remi Barroux, «Un revenu minimum d’ urgence pour lutter contre le Covid-19», Le Monde, σελ. 15)

H συνεισφορά του UNDP είναι σημαντικότατη, καθώς και όλου του συστήματος του ΟΗΕ. Πρέπει όμως και εμείς από τη μεριά μας και σαν άτομα να βοηθούμε με τη συμπεριφορά μας, και παίρνοντας τα αναγκαία μέτρα, την καταπολέμηση του ιού.

*Δικηγόρος, Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών & Διεθνών Σχέσεων (Η.Ε.Ι., Γενεύης Ελβετίας), Πρόεδρος του Ιδρύματος Θεοδούλου, πρώην Μέλος της Γραμματείας του ΟΗΕ