Η βιασύνη για το 649/90 - «Νομιμότητα» στις κατευθυντήριες!
Φόρεϊν Όφις, Γκ. Φεϊζέλ και Τ. Παναγίδης απαντούν στην κ. Ανδρούλα Βασιλείου
Στις 4 Σεπτεμβρίου 2020 ο αγαπητός Πάνος Ιωαννίδης (νομικός, ανεξάρτητος υπερκομματικός πολιτευτής) δημοσιοποίησε απάντηση σε ένα σχόλιο της κ. Ανδρούλας Βασιλείου, η οποία διερωτάτο, γιατί «δεν έχουν τέλος οι κατηγορίες εναντίον μας. Πώς τα καταφέραμε και αποκτήσαμε τόσους αντιπαθούντες;..». Έκτοτε, όπως πληροφορούμαι, αφαιρέθηκε από το τουίτερ το εν λόγω σχόλιο της κ. Βασιλείου.
Η κ. Βασιλείου φαίνεται ούτε προβληματίστηκε, ούτε κατάλαβε ακόμα γιατί τόσοι πολλοί αντιπαθούν αυτά που έχουν πράξει αυτή, αλλά κυρίως ο σύζυγός της. Ούτε προφανώς οι βρετανικές αποκαλύψεις, που δεν αμφισβητούνται, για τα όσα καταστροφικά για τον τόπο δέχθηκε ο Γ. Βασιλείου. Έχουν μια ιδέα για τους εαυτούς τους οι άνθρωποι που δεν ξέρει τι να την χαρακτηρίσει κανείς: θράσος, ναρκισσισμό, εγωισμό, υπεροψία, ασχετοσύνη;
Με τρεις διαδοχικές δημοσιεύσεις μας,12/1, 19/1 και 26/1 2020, καλύψαμε στην «Σημερινή» τα βρετανικά έγγραφα του Φόρεϊν Όφις για το 1990 (Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας), που αποδεσμεύθηκαν το τελευταίο τρίμηνο του 2019. Είχαν προηγηθεί οι καλύψεις μας για έγγραφα του 1989, που δημοσιεύσαμε στις 11/8 και 18/8 2019. Τα κυριότερα σημεία για την Προεδρία Γ. Βασιλείου πιο κάτω.
https://simerini.sigmalive.com/article/2020/1/12/ekane-oti-tou-upedeixan-oi-bretanoi/
https://simerini.sigmalive.com/article/2020/1/19/uperephanos-o-basileiou-gia-te-dizonike/
Παρ’ όλον ότι ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος παρασκηνιακώς το 1975 δέχθηκε την διζωνικότητα, αλλά στις 4 κατευθυντήριες γραμμές στις 12/2/1977 δεν αναφερόταν η λέξη διζωνική, και αυτό κατόπιν συνεννόησής του με τον Ρ. Ντενκτάς, για να προετοίμαζε, όπως είπε, τον λαό του, εντούτοις γραπτώς δεν υπήρξε τίποτα δεσμευτικό. Εκτός του περιβόητου διζωνικού χάρτη, που κανένας ακόμα δεν πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων, οι 4 κατευθυντήριες ΔΕΝ ΗΣΑΝ «Συμφωνίες», παρά οδηγίες για τους διαπραγματευτές για επανέναρξη του διακοινοτικού διαλόγου. Ούτε ο μ. Σπ. Κυπριανού την δέχθηκε, όπως επισήμως και ενυπογράφως επιβεβαίωσε τη βρετανική κυβέρνηση την 1/11/1983 η αξιωματούχος του Φόρεϊν Όφις Angela Gillon. (Βιβλίο Φ.Α. «Διζωνική vs Δημοκρατία», 2019).
Τη Διζωνική είναι ο Γ. Βασιλείου που την δέχθηκε επισήμως και δίχως εξουσιοδότηση ή διαβούλευση με τον λαό, υπακούοντας στις βρετανο-τουρκικές απαιτήσεις. Ο Γ.Γ. του ΟΗΕ ενημέρωσε σχετικά την Βρετανίδα Πρωθυπουργό, Μάργκαρετ Θάτσερ.
Ο δε Γ. Βασιλείου, όταν ενημερώθηκε στις 22/5/1989 από τον Βρετανό ΄Υπ. Αρμοστή στη Λευκωσία, ότι ο Τούρκος Πρωθυπουργός (μ. Τ. Οζάλ) δεν ήταν πεπεισμένος για τη θέση του (Γ. Βασιλείου) για τη Διζωνικότητα και την Πολιτική Ισότητα, αντέδρασε και απάντησε πως ««δεν είχε δυσκολία με τη λέξη που χρησιμοποιείτο στις συζητήσεις για τις δύο ξεχωριστές γεωγραφικές περιοχές, με την καθεμία να έχει καθαρή πλειοψηφία της μιας κοινότητας. Εκείνο που δεν είχε ακόμα διευκρινιστεί, ήταν ο καθορισμός τού τι σήμαινε καθαρή πλειοψηφία…». Αυτό δεν άργησαν να του το εξηγήσουν - αναφορά πιο κάτω.
https://simerini.sigmalive.com/article/2019/8/18/gg-pros-thatser-sumphonetheke-e-dizonikoteta/
Παρ’ όλον ότι ο Γ. Βασιλείου στη συνάντησή του με την κ. Θάτσερ την 1/3/1989 τής είπε πως δεν ήθελε να χρησιμοποιεί τη λέξη διζωνική, γιατί ο Ντενκτάς την ερμήνευε ως να δικαιολογεί ένα είδος απαρτχάιντ, εντούτοις την δέχθηκε και όχι μόνον.
«Ο Γ.Γ. και ο Γ. Βασιλείου δέχθηκαν το 99% των τουρκικών απαιτήσεων, αν όχι το 100% των τουρκοκυπριακών απαιτήσεων», αποκάλυψε ο ειδικός αντιπρόσωπος του Γ.Γ., Gustav Feissel.
Η βιασύνη για το 649/90
Ο Gustav Feissel (6.3.1990) επίσης αποκάλυψε ότι η βιασύνη για το ψήφισμα 649 ήταν για να διδόταν νομιμότητα (legitimacy) στις κατευθυντήριες γραμμές και έτσι να δέσμευαν αμφότερες τις πλευρές στη διαδικασία λύσης.
Δηλαδή, γνώριζαν πολύ καλά ότι οι κατευθυντήριες δεν είχαν καμία νομιμότητα, εφόσον δεν ήσαν «ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ».
Οι Βρετανοί έπαιξαν το πλέον σημαντικό ρόλο στο Συμβούλιο Ασφαλείας, κατάφεραν να εκδώσουν το ψήφισμα όπως ήθελαν, με τον τότε Υπουργό Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Douglas Hurd να προτρέπει όπως κάνουν σίγουρο ότι η λέξη ΔΙΖΩΝΙΚΗ θα ενσωματωνόταν στο ψήφισμα, ικανοποιώντας τους Τούρκους.
Έγραψε, μεταξύ άλλων, ο Hurd: «Στους Τούρκους μπορεί να μην αρέσει η προσέγγιση, όμως το draft resolution (προσχέδιο ψηφίσματος) όπως έχει, είναι προσεκτικά γραμμένο για να λαμβάνει υπόψη τις ευαισθησίες τους…. Είμαστε γενικά ικανοποιημένοι από το προτεινόμενο λεκτικό του κειμένου που μας στείλατε. Το κύριο πρόβλημα που θα προκύψει είναι με τη διζωνικότητα… Θέλουμε να τη δούμε να περιλαμβάνεται: Θα βοηθήσει να καθησυχάσουν οι Τουρκοκύπριοι. Όμως, η διζωνική δεν αναφέρεται στις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου 1977 και 1979, και η αναφορά της (που σίγουρα θα χρειαστεί κάποιο δούλεμα στο λεκτικό) δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο…».
«Ο Βασιλείου έχει ουσιαστικά δεχθεί Συνομοσπονδία, τι άλλο αναμένετε από αυτόν; Ο Βασιλείου έκανε ό,τι του εισηγηθήκατε, τώρα δεν μπορεί να πάει πιο πέρα», είπε αποκαλυπτικά στις 11/6/1990 σε αξιωματούχο του το Φόρεϊν Όφις ο μ. Τ. Παναγίδης, ΄Υπατος Αρμοστής της Κύπρου στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Υπερήφανος ο Βασιλείου για τη Διζωνική -
«Πολύτιμο κεφάλαιο» για τους Βρετανούς
Στις 10 Ιουλίου 1990, o νέος Υπ. Αρμοστής στη Λευκωσία David Dain (Ντέιβιντ Ντέιν) έγραψε: «Ο Βασιλείου πιστεύει ότι έγινε πρόοδος. Αν όχι για τίποτε άλλο, στον βαθμό που η ελληνοκυπριακή κοινή γνώμη τώρα είναι έτοιμη να δεχθεί μια ομοσπονδιακή, διζωνική λύση, βασισμένη σε ξεχωριστά κομμάτια εδάφους, ένα να κατοικείται πρωτίστως, αν όχι εξολοκλήρου, από Τουρκοκύπριους, και το άλλο από Ελληνοκύπριους. Ο Βασιλείου πιστώνει τον εαυτό του γι’ αυτήν την αποδοχή (διζωνικής από τους Ε/κ), επί το πλείστον από τη δική του ηγεσία».
Ποιος του είπε άραγε ότι ο λαός την είχε δεχθεί; Μέχρι σήμερα ο λαός σε όλες τις δημοσκοπήσεις την απορρίπτει.
Ο δε αποχωρών ΄Υπ. Αρμοστής έγραψε ότι αντιπροσώπευε γι’ αυτούς ένα πολύ πολύτιμο κεφάλαιο (precious asset for us), με την ανεκτικότητά του για την ανενόχλητη χρήση των βάσεών τους… Αδιαμφισβήτητη μαρτυρία για το πόσο «χρήσιμο κεφάλαιο» υπήρξε ο Γ. Βασιλείου για τους Βρετανούς (μετά τον «ανένδοτο» μ. Σπ. Κυπριανού), είναι οι πιο κάτω αναφορές στα έγγραφα του ΟΗΕ, που, αν και βρίσκονται στα αποδεσμευμένα νέα έγγραφα, αντιγράφω απευθείας από τις πηγές του ΟΗΕ.
Στη σελίδα 8 του εγγράφου της ‘Εκθεσης του Γ.Γ. του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ S/11183, ημερ. 8 Μαρτίου 1990, τέσσερεις ημέρες πριν από την έκδοση του ψηφίσματος 649/90 στις 12.3.1990, γράφει:
«Η δι-ζωνικότητα της ομοσπονδίας πρέπει να προβάλλεται καθαρά από το γεγονός ότι κάθε ομόσπονδο Κράτος (State) θα διοικείται από μια κοινότητα, η οποία θα έχει σταθερά εγγυημένη καθαρή πλειοψηφία πληθυσμού και ιδιοκτησία γης σ’ αυτήν την περιοχή».
«The bi-zonality of the federation should be clearly brought out by the fact that each federated State will be administered by one community which will be firmly guaranteed a clear majority of the population and of the land ownership in its area». https://digitallibrary.un.org/record/87130?ln=en
Παράγραφος 20 του εγγράφου του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, S/23780, 3.4.1992, που περιλαμβάνεται και στο ψήφισμα 750/92 10.4.1992.
« Η δι-ζωνικότητα της ομοσπονδίας αντανακλάται στο γεγονός ότι κάθε ομόσπονδο κράτος θα διοικείται από μια κοινότητα, η οποία θα έχει εγγυημένη καθαρή πλειοψηφία πληθυσμού και ιδιοκτησία γης στην περιοχή της».
«The bi-zonality of the federation is reflected in the fact that each federated state would be administered by one community which would be guaranteed a clear majority of the population and of land ownership in its area». https://digitallibrary.un.org/record/141467?ln=en
Με τον Γιώργο Βασιλείου, έλεγαν, «είμαστε εντάξει» (Υπενθυμίζω ότι στην πρώτη συνάντησή του με τη Βρετανίδα Πρωθυπουργό, Μάργκαρετ Θάτσερ, ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος, Γιώργος Βασιλείου, την είχε διαβεβαιώσει ότι, ενόσω ήταν πρόεδρος, δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα με τις Βάσεις. «Σημερινή», 21.7. 2016, «Η Προεδρία Γιώργου Βασιλείου»).
«Δύο ανεξάρτητα ομόσπονδα κράτη με μια κατ’ όνομα κεντρική κυβέρνηση»
Το 1990 είναι σταθμός στην ιστορία του Κυπριακού, εφόσον οι Βρετανοί τελικά κατάφεραν, με τον «ευέλικτο» Γιώργο Βασιλείου, τον οποίο βοήθησαν να εκλεγεί για να ξεφορτωθούν τον «ανένδοτο», γι’ αυτούς, μ. Σπ. Κυπριανού, να περάσουν τη ΔΔΟ στο ψήφισμα 649/90. Και έτσι να προχωρήσουν στην προετοιμασία των συνομόσπονδων «Ιδεών Γκάλι» και στη συνέχεια του «Σχεδίου Ανάν»…
Στις 9 Αυγούστου 1990 ο τότε αξιωματούχος στη βρετανική Υπ. Αρμοστεία στη Λευκωσία D. G. H. Frost (σημερινός Διαπραγματευτής για το Brexit) έστειλε στο Λονδίνο εισηγήσεις/προτάσεις για λύση του Κυπριακού. Έβρισκε ότι η μόνη αποτελεσματική λύση που ανταποκρινόταν στα βρετανικά κριτήρια ήταν μια εικονική νομιμοποίηση του στάτους κβο που μπορούσε να πάρει τη μορφή δύο σχεδόν ανεξαρτήτων ομόσπονδων κρατών με μία τίποτα περισσότερο από κατ’ όνομα κεντρική κυβέρνηση (παρά μια πραγματική αναγνώριση της «ΤΔΒΚ»). «Αυτή η πολιτική συνοψίζεται στο να τεθούν περισσότερες πιέσεις πάνω στους Ελληνοκύπριους να δεχθούν μια λύση που θεωρούν απαράδεκτη», έγραψε ο κ. Frost (Φροστ).
Το σχέδιο παρουσιάστηκε δύο χρόνια αργότερα μέσω του τότε ΓΓ του ΟΗΕ, Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι. Αμφότεροι τότε μ. Γλ. Κληρίδης και Γ. Μάτσης (ΔΗΣΥ) είχαν δηλώσει ότι ήταν αγγλικής προελεύσεως… «Precious asset»; Not for Cyprus…
*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
