Διάλογος, αλλά τι διάλογος;
Ένας φανταστικός μελλοντικός διάλογος Μητσοτάκη - Ερντογάν.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Γεια σας, κύριε Πρόεδρε.
ΕΡΝΤΟΓΑΝ: Δεν είμαι Πρόεδρος. Οθωμανός αυτοκράτορας είμαι.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δεν έχω πρόβλημα. Ξέρω και κάποιους που νόμιζαν ότι είναι ο Μέγας Ναπολέων και τους μάζεψαν.
ΕΡΝΤΟΓΑΝ: Εμένα δεν μπορεί κανένας να με μαζέψει.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Τέλος πάντων. Θες να ξεκινήσουμε να συζητάμε σοβαρά;
ΕΡΝΤΟΓΑΝ: Να ξεκινήσουμε, μπρε. Θα μιλήσω πρώτος εγώ κι όταν τελειώσω, θα ξαναμιλήσω.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κι εγώ πότε θα μιλήσω;
ΕΡΝΤΟΓΑΝ: Όταν δεν θα έχεις τίποτε να πεις, εκτός από «έβετ» σε όσα θα έχω πει εγώ.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Μα αυτός δεν είναι διάλογος. Είναι μονόλογος.
ΕΡΝΤΟΓΑΝ: Τι έχει ο μονόλογος; Μια χαρά είναι. Εγώ στην Τουρκία, όποιος έχει διαφορετική άποψη από τη δική μου, καταλήγει στο μπουντρούμι.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κάτω από τέτοιες συνθήκες, δεν μπορώ να συνεχίσω να κάθομαι στο τραπέζι μαζί σου.
ΕΡΝΤΟΓΑΝ: Αν φύγεις, θα σε κατηγορήσουν όλοι ότι δεν θέλεις διάλογο.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Θα μείνω μόνο αν δεχτείς να ακούσεις και τη δική μου άποψη.
ΕΡΝΤΟΓΑΝ: Έχεις πέντε δευτερόλεπτα να την πεις. Όσα χρειάζεσαι για να παραδεχτείς ότι «τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα».
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δεν θα πω ποτέ τέτοιο πράμα.
ΕΡΝΤΟΓΑΝ: Εντάξει. Το λέω εγώ. Και ό,τι λέω εγώ, γίνεται διεθνές δίκαιο.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Πολύ παράξενη άποψη για το διεθνές δίκαιο έχεις, Ταγίπ. Κανένας άλλος δεν συμφωνεί μαζί σου.
ΕΡΝΤΟΓΑΝ: Συμφωνώ εγώ με τον εαυτό μου και αυτό είναι που έχει σημασία.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Λυπούμαι, αλλά δεν μπορώ να συμμετέχω άλλο σ’ αυτήν την κωμωδία.
ΕΡΝΤΟΓΑΝ: Περίμενε, μπρε. Αν δεν σου αρέσει η κωμωδία, το γυρίζω αμέσως σε τραγωδία...
ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗΣ