Θα πάει μακριά η βαλίτσα με τα διαβατήρια;

Οι καθημερινές ιαχές πολέμου της Τουρκίας δεν είναι αρκετές για να αποτρέψουν την πολεμική ατμόσφαιρα που έχει στηθεί στο εσωτερικό της αυτοκαταστροφικής νήσου μας, γύρω από το θέμα των πολιτογραφήσεων. Κάποιοι επιμένουν να δίνουν την εντύπωση ότι πρόκειται για ζήτημα ζωής και θανάτου, ότι ο κυπριακός λαός δεν έχει άλλα ζητήματα που τον απασχολούν, ούτε οικονομική κρίση, ούτε κορωνοϊό, ούτε συνεχιζόμενη τουρκική εισβολή στην ΑΟΖ μας, ούτε επικείμενο εποικισμό των Βαρωσίων, ούτε αυξανόμενες ροές παράνομων μεταναστών, ούτε προβλήματα στο ΓεΣΥ. Όσοι συντηρούν αυτόν τον αναβρασμό, για να αποκομίσουν κομματικά οφέλη ενόψει των βουλευτικών εκλογών, διαπράττουν σοβαρό λάθος. Οι ευθύνες της Κυβέρνησης (που κυβερνά τον τόπο εδώ και επτάμισι χρόνια) για τα λάθη και τις αστοχίες του προγράμματος των «χρυσών» διαβατηρίων είναι αυταπόδεικτες. Όπως αναντίλεκτο είναι και το γεγονός ότι δόθηκε η ευκαιρία σε επιτήδειους να εκμεταλλευθούν το πρόγραμμα και να επιδοθούν σε καταχρήσεις, πράξεις διαπλοκής και διαφθοράς και σε λαμογιές. Αλλά σε ένα πρόγραμμα, που εφαρμόστηκε βιαστικά και υπό την πίεση του κινδύνου κατάρρευσης της κυπριακής οικονομίας, ήταν επόμενο να γίνουν και λάθη και να περάσουν από τις τρύπες οι λάτρεις της αρπαχτής. Το θέμα είναι τι γίνεται απ’ εδώ και πέρα. Μήπως οι αμαρτίες του παρελθόντος (από το 2008) πρέπει να οδηγήσουν στον ενταφιασμό του προγράμματος; Εμείς πιστεύουμε όχι. Το πρόγραμμα είναι αναγκαίο, αλλά πρέπει να τεθεί σε τελείως διαφορετική βάση ως προς τη διοχέτευση των εσόδων από τις πολιτογραφήσεις, αλλά και να υπάρχει δρακόντειος έλεγχος των αλλοδαπών που βαφτίζονται Κυπραίοι. Όσο για τις αμαρτίες που έχουν γίνει, ελπίζουμε ότι θα τις καταγράψει όλες στο δεφτέρι της η τετραμελής ερευνητική επιτροπή που διορίστηκε από τον Γενικό Εισαγγελέα. Μαζί με τους... αμαρτήσαντες, βεβαίως. Αν και, σύμφωνα με την παράδοση που επικρατεί στον τόπο, στο τέλος οι αμαρτίες είτε ξεχνιούνται είτε συγχωρούνται, αφού... ουδείς αναμάρτητος!

ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗΣ