Ένας λαός στην σκιά του απόλυτου γκρίζου

Από όποια πλευρά και να την δεις, αυτή η ασύγγνωστη σπουδή του ΠτΔ να μας σύρει σε μια διαδικασία ολοκλήρωσης του δράματος μας και με τον χείριστο μάλιστα τρόπο- αυτόν που η Τουρκία πάντα ήθελε- ενώ ο λαός βρίσκεται στο απόγειο της εξαθλίωσης του και το κύρος της χώρας στα επίπεδα ενός καταγωγίου, δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας.

Άνετος έως και ικανοποιημένος, με την οικεία μας πλέον ξύλινη του γλώσσα, ο Κ.Ε έδωσε στην ειδική απεσταλμένη του Γ.Γ του ΟΗΕ αυτό που εκείνη ήθελε, την άνευ όρων συγκατάθεση της Κυπριακής Κυβέρνησης για μια νέα άτυπη πενταμερή σύνοδο αυτοαναίρεσης, αφού η Κ.Δ. έχει εκεί προ πολλού διαγραφεί. Είχε κάθε λόγο ο ΠτΔ να ανακόψει από την αρχή αυτή την εξέλιξη. Ποιος θα μπορούσε να κατηγορήσει ένα λαό που διάγει περίοδο ελεύθερου πολιορκημένου με ελάχιστες αντοχές και με μια σημαντική του μερίδα να δίνει αγώνα επιβίωσης;

Γιατί βιάστηκε, άραγε ο ΠτΔ; Κι αφού δεν έχει λογική, σίγουρα έχει σκοπιμότητα η σπουδή για την χειρότερη επιλογή, την συνομοσπονδία της απόλυτης επικυριαρχίας της Τουρκίας. Παλεύουμε ακόμη με τα κύματα της πανδημίας. Οι άστοχοι χειρισμοί του στην διαχείριση της δημόσιας υγείας μάς έχουν εξοντώσει οικονομικά. Τι κι αν ανακοίνωσε ανακουφιστικά μέτρα. Σε ποια πατρίδα άραγε, είχε υπόψη του να τα επωφεληθούμε;

Η ερμηνεία μας για την λύση που η Τουρκία επιθυμεί και οι «παίκτες» της σημαδεμένης τράπουλας ήδη εναγκαλίζονται, δεν είναι αυθαίρετη. Και όπως διαφαίνεται την προετοιμάζουν στο ανώτατο επίπεδο. Ήδη, ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, ο …απόλυτος τεχνοκράτης, ανέλαβε να περάσει με «τεχνοκρατικό» τρόπο την μοιραία είδηση, αναμοχλεύοντας φόβους. Αναδεικνύει τις «πραγματικότητες» που δεν πρέπει να προσπερνούμε, μιλά για εμάς τους πρόσφυγες ως σχεδόν να είμαστε είδος προς εξαφάνιση (οι περισσότεροι… «έφυγαν», λέει), άρα, καλά κάνουμε να χωνέψουμε το αφήγημα τους σιγά-σιγά. Και γίνεται –τεχνοκρατικά πάντα- η εισαγωγή μας σε ένα νέο «ρεαλισμό». Και μπαίνουν νέες ορολογίες σε αυτό το θέατρο του παράλογου. Αντί να επιμένει για το διεθνές δίκαιο, ο Γ.Γ του ΟΗΕ εφευρίσκει νέες έννοιες όπως το «εύρος της ομοιότητας των οραμάτων». Εύρος εφιαλτικού σεναρίου, κατ’ ουσία. Η δε νέα έκθεση του, μνημείο τουρκολαγνείας και επιτομή εναγκαλισμού των τουρκικών θέσεων.

Την ίδια ώρα, το ΑΚΕΛ απλόχερα χαρίζει την ΑΟΖ του κράτους που θα …προκύψει -και που θα είναι εξολοκλήρου υπό την επικυριαρχία της Τουρκίας και που για κάθε απόφαση θα χρειάζεται μία τουλάχιστον Τουρκοκυπριακή ψήφος- στην Τουρκία, της προεξοφλεί και ένα αγωγό, επισφραγίζοντας την ανερυθρίαστη απαίτηση του Τατάρ όπως η Τουρκία έχει ήδη ό,τι θέλει για την ΑΟΖ στο χέρι πριν καν «λυθεί» το Κυπριακό. Κατά τα άλλα η κ. Λουτ έχει την απαίτηση να της προσυπογράψουμε την επιτυχή έκβαση αυτής της διαδικασίας πριν μπούμε σε αυτή. Και αφού εμείς αποφασίσαμε να μπούμε, όπως είπε ο Κ.Ε, συνεπακόλουθα …προσυπογράφουμε! Προσυπογράφουμε δηλαδή την απόλυτη συγκυριαρχία της Τουρκίας, εξάλειψη της ΚΔ, σταθμισμένες ψήφους, απόλυτες πλειοψηφίες, χωρίς Ελληνικά σχολεία στο Τ/Κ «συνιστόν» κράτος και συνεπακόλουθα πλήρη εξάλειψη του Ελληνικού στοιχείου. Ήδη η Τουρκία πανηγυρίζει γιατί θα βγει αλώβητη στην Ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής του Μάρτη- αφού μας κάνει το χατίρι και μπαίνει σε συνομιλίες, ποιος θα τολμήσει να μιλήσει για κυρώσεις.

Αν είχαμε ηγεσία με την ελάχιστη έγνοια για τον τόπο και τον λαό, με την ελάχιστη εθνική αξιοπρέπεια, θα έκαναν το αυτονόητο μετά την ξεκάθαρη τοποθέτηση Τατάρ για ισότιμο καθεστώς πριν καν την πενταμερή και για ξεκάθαρο μερίδιο της Τουρκίας από την ΑΟΖ στην Αν. Μεσόγειο (που δεν της ανήκει) πριν την λύση, και θα απαιτούσε ξεκάθαρη επανατοποθέτηση του Κυπριακού στην ορθή του βάση. Με το νέο ολίσθημα συμφωνεί το ΑΚΕΛ- το προλέγει κιόλας. Για το ΔΗΚΟ δεν ξέρουμε ακόμη μέχρι που φθάνει το μίνιμουμ πρόγραμμα του.

Μέχρι τότε φαίνεται πως θα μας στοιχειώνουν οι πολλές αποχρώσεις του γκρι, αδυναμία άλλωστε της κυρίας Λουτ!

*Μέλος Π.Γ. ΕΔΕΚ, Υποψήφια Βουλευτής Λευκωσίας