Αβεβαιότητα και ανασφάλεια

Με τα ως άνω συναισθήματα υποδέχεται το νέο έτος ο Κυπριακός Ελληνισμός, αφ’ ενός μεν λόγω της συνεχιζόμενης και διαρκώς εντεινόμενης τουρκικής επιθετικότητας και απειλών αλλά βεβαίως και της πανδημίας του κορωνοϊού, που πέραν των σοβαρών κινδύνων για την υγεία του πληθυσμού, οι επιπτώσεις στην οικονομία και την καθημερινή ζωή μας είναι πλέον ανεξέλεγκτες.

Δυστυχώς, όμως, παρά τους θανάσιμους κινδύνους που απειλούν την εθνική και φυσική-βιολογική μας επιβίωση, οι πολιτικοί και κομματικοί ηγέτες και ηγετίσκοι περί άλλα τυρβάζουν.

Αντί να ασχοληθούν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα προς αντιμετώπιση όλων αυτών των προβλημάτων, ό,τι προφανώς τους ενδιαφέρει είναι η πολιτική και κομματική επικράτηση, οι προσεχείς βουλευτικές εκλογές αλλά ακόμα και οι προεδρικές… αν, βεβαίως, θα υπάρχει Κύπρος μέχρι τότε και αν ο Κυπριακός Ελληνισμός δεν θα έχει περιέλθει σε νέα μορφή τουρκικής δουλείας με τα όσα κυοφορούνται σε βάρος του.

Οι εμπνευστές της ούτω καλούμενης σήμερον «άτυπης πενταμερούς διάσκεψης», αντί να εργαστούν καθηκόντως για την εφαρμογή των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αποσκοπούν στην άσκηση νέων πιέσεων διά των εκ μέρους μας νέων παραχωρήσεων και υποχωρήσεων. Ό,τι δεν πέτυχαν με το επαίσχυντο «σχέδιο Ανάν», επιδιώκουν τώρα με άλλους τρόπους να το επιτύχουν.

Και ενώ η μεθοδευμένη προσπάθεια για εξανδραποδισμό μας όχι μόνο συνεχίζεται αλλά εντείνεται, δυστυχώς, στη Βουλή των Αντιπροσώπων διαδραματίζονται «κοκορομαχίες» σε πλείστα όσα συζητούνται, είτε αφορούν τον προϋπολογισμό είτε την ούτω καλούμενη «λίστα Γιωρκάτζιη» ή τις πολιτογραφήσεις και τα «χρυσά διαβατήρια», αντί να ασχοληθούν με πάσα σοβαρότητα και με πνεύμα συναίνεσης όχι μόνο για το Κυπριακό και την απειλούμενη εθνική επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού, αλλά και για τα καθημερινά προβλήματα φυσικής και βιολογικής επιβίωσης.

Ο νεοσουλτάνος Ερντογάν διακήρυξε πρόσφατα ότι οι Τούρκοι είναι στην Ανατολική Μεσόγειο για 500 χρόνια. Θα έπρεπε να γνωρίζει ότι οι πρόγονοί μας Αρκάδες – Αχαιοί συνεχίζουν να μεγαλουργούν στην περιοχή για πάνω από πέντε χιλιάδες χρόνια.

Υ.Γ. Όταν γράφω αυτά έχω πάντοτε κατά νουν τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη: «Δεν ελπίζω τίποτε, δεν φοβούμαι τίποτε, είμαι ΛΕΦΤΕΡΟΣ».

Δούλοι και σκλάβοι των Τούρκων ουδέποτε θα γίνουμε εις πείσμα των τουρκοφρόνων και τουρκοπροσκυνημένων οργάνων της Άγκυρας.

* Πρώην συνδικαλιστής