Τα καλοκαιρινά «τσουνάμια» και τα καλοσυντηρημένα πλυντήρια

Τον τελευταίο καιρό οι ποικιλόμορφοι έμποροι των εθνών, στο πλαίσιο της διατεταγμένης αποστολής τους, ανέλαβαν εργολαβικά μέσω των νέο-οθωμανών της Άγκυρας να αποπερατώσουν ένα νέο αποτρόπαιο έργο. Αφού σκότωσαν, δολοφόνησαν και καθυπόταξαν τον φιλειρηνικό λαό των Αρμενίων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, έπιασαν δουλειά στη γειτονιά μας. Στην αρχή, και για ένα χρόνο, φρόντισαν να μας φοβερίζουν με το Οruc Reis εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και το Υavuz μέσα κι έξω από την Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη [ΑΟΖ]. Mε navtex και αντι-navtex, με ασύμμετρες απειλές από τον Έβρο μέχρι την Αμμόχωστο, γίναμε μάρτυρες ενός πολεμικού θεάτρου του παραλόγου με πρωταγωνιστή έναν παρανοϊκό νεοσουλτάνο και φόντο τους Ευρωπαίους εταίρους να δηλώνουν πρόθυμοι για μέτρα τιμωρίας του ταραξία. Λόγω της πολιτικής του κατευνασμού που ακολουθούμε για χρόνια, ο νέος Κεμάλ μάς υπενθύμιζε κάθε λίγο και λιγάκι ότι Κύπρος και Ελλάδα είμαστε μισή μπουκιά στο στόμα των Γκρίζων Λύκων. Η αποθράσυνση του θηρίου κορυφώθηκε με το λεγόμενο πικ-νικ του Ερντογάν στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου, μετά της κουστωδίας του «νεοεκλεγέντος» εγκαθέτου του στην κατεχόμενη Κύπρο. Μπροστά σ’ αυτό το κινηματογραφικό σκηνικό υψηλής τηλεθέασης σε παγκόσμια κλίμακα, η ελληνοκυπριακή ηγεσία αμήχανη και ανήμπορη να αντιδράσει, άρχισε το αλληλοφάγωμα για το τις πταίει. Με κομματικές ύβρεις και αντιύβρεις και παραπομπές σε χαμένες ευκαιρίες του παρελθόντος, οι «ππαςς» ηγέτες μας, έκαναν το εσωτερικό μέτωπο σκόνη και θρύψαλα. Η δοκιμασμένη και επιτυχέστατη συνταγή με κωδικό «απειλώ με πόλεμο, σπέρνω τον φόβο, εκτρέφω τη διχόνοια, καθυποτάσσω τον λαό και επιβάλλω το δίκαιο του ισχυρού» τέθηκε σε πλήρη λειτουργία. Και αμέσως η παράφωνη ορχήστρα των ντόπιων πολιτικοκομματικών πλασιέδων επιδόθηκε στο προσφιλές έργο της προστασίας του κατατρομαγμένου λαουτζίκου. Οι μεν και οι δε, όψεις του ιδίου νομίσματος, μας λένε να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να τα βρούμε με τον εισβολέα και βιαστή μας, μέσω της επικείμενης Πενταμερούς Διάσκεψης, στην οποία θα συμμετάσχουμε ως ελληνοκυπριακή κοινότητα και όχι ως Κυπριακή Δημοκρατία. Μάλιστα, κάποιοι ρεαλιστές υπερόπτες μάς προειδοποιούν μέσω SOS στα μέσα ενημέρωσης πως εάν δεν ευοδωθεί η νέα προσπάθεια του ΓΓ του ΟΗΕ, θα ζήσουμε «καλοκαιριάτικα ‘τσουνάμια’ και θα χάσουμε τα Βαρώσια». Την ίδια ώρα, μια άλλη μονομελής χορωδία της άρτι νεοεμφανισθείσας νεορεαλιστικής σχολής, μας καλεί με αλληγορικό ύφος και σκαστό σοβαροφανές χαμόγελο «να δούμε τις πραγματικότητες» καθώς «οι πρόσφυγες έχουν πεθάνει, η γη τουρκοποιήθηκε». Τι αισχύνη, πόσο θράσος, Θεέ μου, λες και δεν είναι οι όμοιοί τους που μας προειδοποιούσαν το 2004 για Μικρασιατική Καταστροφή. Λες και δεν είναι οι πανομοιότυποί τους που ψήφισαν όχι για να τσιμεντώσουν το ναι. Αντί να ντρέπονται γιατί τόσα χρόνια στη διακυβέρνηση δεν μερίμνησαν να θωρακίσουν αμυντικά την Κύπρο, μας απειλούν τώρα για «τσουνάμια». Αυτοί που δεν υιοθέτησαν ούτε ένα στοιχειώδες μέτρο προληπτικής πολιτικής για αναχαίτιση της τουρκικής επεκτατικότητας, μας ζητούν να ξεγράψουμε ελληνικές πατρίδες 3000 ετών. Αυτοί, που τόσα χρόνια βρίσκονται στο πηδάλιο της κυπριακής Πολιτείας, αντί να σημάνουν συναγερμό ενότητας, ομοψυχίας και χάραξης πανεθνικής στρατηγικής με ισχυρή αποτρεπτική άμυνα για να θωρακιστεί η Κύπρος, κομπάζουν με ισχυρή δόση αλαζονείας πως εδώ και οκτώ χρόνια δεν συναντήθηκαν με τον Αλέξη Τσίπρα. Μέγα το κατόρθωμά τους. Αγνοούν κυνικά, πως ο Τσίπρας είναι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και σε μεγάλο διάστημα της οκταετίας ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδας. Της χώρας που αποτελεί μοναδικό ανιδιοτελές στήριγμά μας και που την θυμούνται μόνον όταν έχουν την ανάγκη να ζητήσουν τη συμπαράστασή της. Ή όταν νιώθουν την ανάγκη να πυρπολήσουν τις αντιΑΚΕΛΙΚΕς ψυχές των ψηφοφόρων τους παραμονές εκλογών, υψώνοντας ελληνική σημαία. Ξεχνούν σκόπιμα πως Ελλάδα δεν είναι ούτε ο Τσίπρας, ούτε ο Μητσοτάκης, ούτε ο Καραμανλής, ούτε ο οποιοσδήποτε άλλος νούσιμος ή ασυνεπής πολιτικός ηγέτης.

Ύστερα απ’ όλα αυτά, τους υπενθυμίζουμε χωρίς να ξέρω αν θα τους απογοητεύσουμε, πως το τσουνάμι, για το οποίο εντελώς ανερυθρίαστα και κυνικά μας προειδοποίησαν, δεν θα έλθει το καλοκαίρι. Τους έχει προσπεράσει προ πολλού. Βρίσκεται ήδη εντός των τειχών. Σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του μέσω χρυσών διαβατηρίων και καλοσυντηρημένων πλυντηρίων βρόμικου χρήματος. Το φάντασμά του είναι εδώ ζωντανό και πανίσχυρο. Καθηλώνει τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας στο ναδίρ, προκειμένου κάποιοι εντός και εκτός Κυβέρνησης να κάνουν περιουσία πουλώντας πολιτογραφήσεις σε διεθνείς απατεώνες και εγκληματίες. Και οι άλλοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης να τα κάνουν γαργάρα, αποθεώνοντας την ωμή πραγματικότητα ότι στη νήσο των αχρείων τα διαπλεκόμενα συμφέροντα κάπου εφάπτονται, εξ ου και αλληλοκαλύπτονται. Και όλα αυτά την ώρα που ο κοσμάκης σέρνεται στη φτωχοποίηση και την εξαθλίωση. Και κάτι ακόμη. Την ώρα που ο αδίστακτος νεο-Αττίλας εισέβαλλε στην Κυπριακή ΑΟΖ, αντί ως πραγματικοί ηγέτες να αναζητήσουν επειγόντως τρόπους ενδυνάμωσης της άμυνάς μας, εμηχανεύοντο εναγωνίως τρόπους για να ξεγελάσουν τη Βουλή προκειμένου να ψηφισθεί νομοσχέδιο «έκτακτης ανάγκης» που θα απέλυε από την Εθνικη Φρουρά μερικές εκατοντάδες φανταράκια, κυρίως κουκκουλλόκωλα, προκειμένου να προλάβουν φοίτηση χωρίς δίδακτρα στα πανεπιστήμια της προσφιλούς τους μητριάς, λόγω BREXIT. Μάλιστα, με κόστος το οποίο θα επιβάρυνε τον φορολογούμενο πολίτη, σε εποχή κρίσης που λόγω απανδημίας το κρατικό ταμείο είναι μείον. Τουλάχιστον, ας σιωπούσαν καλύπτοντας τη γύμνια τους, μπροστά στην αγωνιώδη αστραπιαία ενέργεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να εξοπλιστεί η Ελλάδα με γαλλικά μαχητικά RAFALE με κόστος πολλών διεσεκατομμυρίων, με σκοπό τη ματαίωση των νέων αποτρόπαιων στοχεύσεων του ιταμού εισβολέα.

Το αληθινό μυθιστόρημα όμως είναι πολύ μακρύ και εμπεριέχει πολλές πτυχές, τις οποίες θα αναλύσουμε στις επόμενες εβδομάδες. Μέχρι την επόμενη φορά θα θέλαμε να καλέσουμε τον αδούλωτο λάο μας να παραμείνει όρθιος. Να κωφεύσει στις σειρήνες του φόβου και στις σάλπιγγες παραπληροφόρησης των επιτηδείων, τους οποίους δυστυχώς πληρώνουμε αδρά εμείς οι φορολογούμενοι πολίτες. Τελειώνοντας, οφείλουμε να τιμήσουμε την επέτειο των τριών χρόνων απουσίας του σύγχρουν δασκάλου του γένους, Σαράντου Καργάκου, με τα εξής προειδοποιητικά σήματα που εξέπεμψε πριν από μερικά χρόνια από το βήμα εκδήλωσης του Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού στη Λευκωσία, με θέμα «Ο Ελληνισμός σε κρίση – συνταγή απεγκλωβισμού».

«Πρέπει και πάλι να πιστέψουμε στον εαυτό μας, πρέπει και πάλι να πιστέψουμε στο παρελθόν μας, πρέπει και πάλι να πιστέψουμε στην ιδέα του έθνους. Η πίστη στις αξίες της πατρίδας μας στην κρίσιμη τούτη καμπή είναι ανάγκη ζωής. Θεωρώ επιτακτικό, διότι κατά τον Θουκυδίδη ‘οι καιροί ου μενετοί’, να ξαναγυρίσουμε στον Ελληνισμό μας, στις αξίες που μας έθρεψαν αιώνες τώρα επί ζωής. Η ιστορική μας μοίρα είναι συνυφασμένη με τη γεωγραφική μας θέση, στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων, ανάμεσα σε αλληλοσυγκρουόμενους και αρπακτικούς ιμπεριαλισμούς. Κάποτε, μας ήθελαν για τη γεωπολιτική μας θέση. Τώρα, μας θέλουν διότι στην απέραντη θαλάσσια έκτασή μας υπάρχουν πλήθη θησαυρών. Οι κάθε λογής Αλή Μπαμπάδες με τους 40 κλέφτες τους, κτυπούν την πόρτα μας. Ας μην την ανοίξουμε. Ας πάψουμε να είμαστε, όπως λέει ο Σολωμός, ένας λαός ‘πάντοτε ευκολόπιστος και πάντα προδομένος’. Τούτη τη στιγμή, ο Ελληνισμός χρειάζεται έναν εθνικό συναγερμό, που να ενώνει σε μια αμφικτιονία αγάπης και αλληλεγγύης τους Έλληνες όλης της Γης. Έναν νέο ΟΗΕ (Οργανισμό Ηνωμένων Ελλήνων). Και τότε όχι μόνο θα βγούμε από τα οικονομικά αδιέξοδα, θα βγούμε και από την ηθική ασφυξία και από την πνευματική υπνηλία». Μα κυρίως θα απαλλαγούμε από την πολιτική αγυρτεία και την κομματική αλητεία που μας ζώνει σαν δηλητηριώδες φίδι. Η ιστορία χτυπά δυνατά την πόρτα των πολιτών. Ας την ακούσουμε αυτήν τη φορά, διανοίγοντας μια ελπιδοφόρα πορεία για την αιμάσσουσα πατρίδα και τον καταπροδομένο λαό μας.

* Δημοσιογράφος, πρόεδρος Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού