Οι αρουραίοι του «Τιτανικού»
Ο πολίτης μένει στήλη άλατος με αυτά που βλέπει και ακούει. Τόσο στο Κυπριακό όσο και στην εσωτερική διακυβέρνηση. Δυστυχώς, η σήψη και η αποδιοργάνωση δεν έχoυν ούτε αρχή, ούτε μέση, ούτε τέλος.
Οι πρώην Υπουργοί της Κυβέρνησης Αναστασιάδη, Οικονομικών, Εσωτερικών και άλλοι, ανταλλάσσουν δημόσια βολές για τις ευθύνες τους επί του θέματος των χρυσών διαβατηρίων, που έχει αμαυρώσει το όνομα της Κύπρου διεθνώς. Είναι πρόδηλον ότι ο κάθε Υπουργός σπεύδει να βγάλει την ουρά του έξω και να επιρρίψει τις ευθύνες στους άλλους. Ακόμη και στους υφισταμένους του. Στους δημοσίους υπαλλήλους. Αυτό είναι κατάντημα ενός κομματικού κατεστημένου, του οποίου τα στελέχη μοιάζουν με αρουραίους που τρέχουν να σωθούν τη στιγμή που βουλιάζει ο κυπριακός «Τιτανικός». Και δεν έχουν το θάρρος και την πολιτική ευθιξία να υποβάλουν τις παραιτήσεις τους όσοι κατέχουν ήδη αξιώματα και να πάνε στα σπίτια τους. Το αντίθετο, κάποιοι εξ αυτών είναι ηγετικά στελέχη κομμάτων και μας παραδίδουν μαθήματα ήθους και πατριωτισμού, υποβάλλοντας μάλιστα φόρμουλες σωτηρίας όταν μας έχουν οδηγήσει στα τάρταρα.
Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν στο Κυπριακό. Ενώ ο κόσμος έχει στραμμένη την προσοχή του στην αναίδεια του κομματικού συστήματος, που πλουτίζει με διάφορους ανήθικους τρόπους, στο παρασκήνιο μαγειρεύονται νέα τετελεσμένα. Και μας απειλούν από πάνω. Όχι μόνον οι Τούρκοι, αλλά και κάποιοι των ημετέρων, οι οποίοι έχουν οδηγήσει το Κυπριακό σε απαράδεκτες διχοτομικές ατραπούς. Η Άγκυρα υπόσχεται καταιγίδες το καλοκαίρι. Και ο Αβέρωφ Νεοφύτου, αντιγράφοντας τη Μικρασιατική Καταστροφή του Γιαννάκη Κασουλίδη στο Σχέδιο Ανάν, προβλέπει «τσουνάμια», εάν δεν δεχτούμε τις τουρκικές θέσεις της χαλαρής Ομοσπονδίας με συνομοσπονδιακό χαρακτήρα. Πρόκειται για το αποτέλεσμα της εξευμενιστικής πολιτικής που το κυβερνητικό στρατόπεδο προωθεί με το ΑΚΕΛ και το κομματικό κατεστημένο. Είναι δικό τους δημιούργημα οι διχοτομικές λύσεις. Αυτοί κυβερνούσαν και αυτοί κυβερνούν. Όχι εμείς. Εμείς πολλάκις τους έχουμε υποδείξει ότι οδηγούν τον τόπο σε τραγικά αδιέξοδα σε όλους τους τομείς. Τους υποβάλαμε και σχέδιο Β και σχέδιο Γ. Αυτοί, όμως, επέμεναν στις εμμονές τους και στο αποτυχημένο μοντέλο του Κραν Μοντανά. Και πριν από αυτό, τα ίδια μας έλεγαν. Ποιοι; Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι αρνούνται να δουν πέρα από τη μύτη τους. Διότι, αυτό που πάνω απ’ όλα έχουν στο μυαλό τους, είναι η κομματική τους σωτηρία και η πολιτική τους καριέρα, που βυθίζεται στα σκάνδαλα και στους κόπρους του Αυγεία.
Έχει χαθεί και το τελευταίο ίχνος ευθιξίας. Πώς μπορούν οι διεφθαρμένοι και οι αποτυχημένοι να μας οδηγήσουν σε καλύτερες μέρες; Πώς μπορούν να φέρουν κάθαρση αυτοί που ευθύνονται για τις βρομιές που υπάρχουν στην κοινωνία και στην κομματική ζωή; Τα δημοκρατικά ελλείμματα είναι τραγικά και η αλλαγή, στην οποία μπορεί να ελπίζει ο πολίτης, δύσκολη. Διότι, έχουμε μιαν αναπαραγωγή κλωνοποιημένων κομματικών στρατών, που λυμαίνονται τα πάντα. Η αλλαγή δεν είναι, όμως, ακατόρθωτη. Στη δημοκρατία, ο λαός είναι κυρίαρχος. Έχει και τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Ας μην περιμένει τη σωτηρία από τους από μηχανής θεούς της Ελληνικής Μυθολογίας. Ο ίδιος θα πρέπει να βρει τους ικανούς και τους άριστους για να τους στείλει στην εξουσία, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του. Όταν θέλει, μπορεί…
