Μπορεί να είναι Καλόν (ή καλύτερον) Νέον Έτος το 2021;

ΠΟΛΛΑ χρειάζονται να γίνουν, να υπάρξουν, να επιτευχθούν, έτσι ώστε να επιτρέψουν και την... εμπράγματη, την πραγματική, ευόδωση των ευχών για ένα καλύτερο νέο έτος - το αρξάμενο 2021 - ημών των Ελλήνων. Στα πρώτιστα και θεμελιωδέστερα ένα:

- Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων Κύπρου και Ελλάδος.

- Η πρόσκτηση τής απολύτως απαραίτητης και αναγκαίας στρατιωτικής ισχύος, η οποία, εφικτώς υλοποιήσιμη, θα μπορέσει να διασφαλίζει επαρκώς και πειστικά την Στρατηγική της Αποτροπής απέναντι στην διογκούμενη κι εκτραχυνόμενη τουρκική απειλή.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ, πόσο διογκώθηκε και πώς εκτραχύνεται όλο και πιο επικίνδυνα η τουρκική απειλή εναντίον του Ελληνισμού (και όχι μόνο), παρέλκει πλέον η λεπτομερής εδώ αναφορά των διαστάσεών της. Διότι είναι ήδη πασίγνωστη. Όλοι την ξέρουν.

- Όλοι την βλέπουν: Μεθοδικά και συστηματικά, ενόπλως επεκτεινόμενη:

Στο Κουρδιστάν, στην Συρία, στην Λιβύη, στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, στην Κυπριακή ΑΟΖ, στην ελλαδική υφαλοκρηπίδα, στον Έβρο, στο Αιγαίο, στα σκλαβωμένα εδάφη της Κύπρου, στην σκλαβωμένη Αμμόχωστο, στην Ανατολική Μεσόγειο.

- Ως αποδεδειγμένη, ήδη, υλοποιούμενη ακατάπαυστα Στρατηγική της Νεο-Οθωμανικής Ηγεμονίας.

ΠΑΡΕΛΚΕΙ επίσης η επανάληψη λεπτομερούς κατάδειξης τής εξίσου πασίγνωστης, διαχρονικά ολοφάνερης, αποτυχίας της Πολιτικής του Κατευνασμού έναντι της Τουρκίας.

- Πολιτική και των Αθηνών και της Λευκωσίας, η οποία είχε τους ευσεβείς πόθους (και τις ψευδαισθήσεις) ότι θα μπορούσε να... εξευρωπαΐσει την πολιτική της Άγκυρας και να την καταστήσει φρόνιμο και συνεργάσιμο γείτονα, σεβόμενο τους κανόνες τους διεθνούς δικαίου.

- Αλλά, «κατόρθωσε» το αντίθετο:

- Να αυξήσει την τουρκική βουλιμία.

- Να θηριώσει έτι περαιτέρω την επιθετικότητα της Άγκυρας.

- Και να της παράσχει την αυτοπεποίθηση ότι δύναται ατιμώρητη και άνευ αποτρεπτικού κόστους να επιβουλεύεται ενόπλως θάλασσες, στεριές και αιθέρες, προκειμένου να υποτάξει, με τις πολεμικές απειλές της, την θέληση όλων των γειτόνων της. Πρωτίστως της Ελλάδος και της Κύπρου, και όλων των διεθνών οργανισμών, αναδεικνυόμενη ως ισοσθενώς και ισοτίμως με τις υπερδυνάμεις, «παγκόσμιος σκακιστής»...

ΕΛΛΑΣ & ΚΥΠΡΟΣ οφείλουμε κατεπειγόντως να καταστήσουμε τον Ελληνισμό, αμφότερα τα κράτη του, ένα «νέο και ισχυρότερο Ισραήλ», στον τομέα της Άμυνας και της Ασφάλειας. Και της αναγκαίας προς τούτο στρατηγικής. Στην οποία, πρωτίστως απαραίτητη, είναι - και όλοι επίσης το γνωρίζουν - η στρατιωτική ισχύς: Στον αέρα, στη θάλασσα, στη στεριά, στην τεχνολογία, σε όλα τα μέσα.

- Πρωταρχικώς και πρωτευόντως στη νοοτροπία:

ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ.

- Κι εννοούνται πρώτ’ απ’ όλα τα μυαλά των (όποιων) κυβερνώντων, νομοθετούντων, ιθυνόντων, κομματιζομένων, πολιτευόντων και βεβαίως - κατ’ επέκτασιν - των πολιτών που ψηφίζουν και εκλέγουν όλους τους αποφασίζοντες, στις εκάστοτε εκλογές.

ΔΙΟΤΙ, μόνο εάν συνειδητοποιήσουμε το καθήκον, σε Ελλάδα και Κύπρο, να γίνουμε εμπράκτως και αποτελεσματικά ΕΝΟΠΛΟΣ ΛΑΟΣ, σε τέτοιο μάλιστα βαθμό ώστε να πείσουμε την Τουρκία πως θα κατορθώσουμε να παραμείνουμε αήττητοι, τότε θα μπορέσουμε ν’ αποφύγουμε, Ν’ ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΜΕ, τον πόλεμο, ν’ αποφύγουμε την υποταγή στις τουρκικές απαιτήσεις και, ΕΝΟΠΛΩΣ ΑΣΦΑΛΕΙΣ, να διαπραγματευόμαστε την ενδεικνυόμενη υπό τις περιστάσεις «λύση» και τη «διευθέτηση» και την «αποκλιμάκωση» και την «εξομάλυνση» των όποιων «διαφορών» (άπαντα εντός εισαγωγικών καθώς άπαντα αποτελούν εκφάνσεις της βουλιμίας των Τούρκων κατακτητών, οι οποίοι, ανενόχλητοι κι ατιμώρητοι και χωρίς κόστος, διαιωνίζουν την παράνομη κατοχή επί των ελληνικών εδαφών της Κύπρου και ορέγονται περαιτέρω «γαλάζιες πατρίδες»).

Υ Π Η Ρ Ξ Ε μία «Μυστική Συνταγή» στην διαχρονική των Ελλήνων ταυτότητα, από την αρχαιότητα ώς τις μέρες μας, η οποία επέτρεψε στον Ελληνισμό να επιβιώσει διά μέσου των αιώνων, λαός αυτόχθων, στα όσα πατρογονικά εδάφη τού απέμειναν, στην (και τραγική) ιστορία του, από την αρχαιότητα έως σήμερα. Την είχε γράψει πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια στον Επιτάφιο του Περικλέους, στην αειθαλή Ξυγγραφή του, ο Θουκυδίδης:

- «Εύδαιμον το ελεύθερον το δ’ ελεύθερον το εύψυχον κρίναντες».

- Μεθερμηνευόμενο: Ύψιστη ευτυχία για όλους τους ανθρώπους είναι η ελευθερία. Και η εξασφάλιση της ελευθερίας έγκειται στην ευψυχία των ανθρώπων οι οποίοι, αυτό ακριβώς («κρίναντες») αποφάσισαν: Πρώτα τη λευτεριά και, συνακόλουθα, την αναγκαία ευψυχία, για την εξασφάλισή της.

Λ Ε Ξ Η «κλειδί» και, ασφαλώς, απαραίτητα επιβαλλόμενη επί του πρακτέου ενέργεια, το «κρίναντες». Που συνοψίζει το σύνολο της αποφασιστικότητας και της ΘΕΛΗΣΗΣ.

- Το είπαμε, άλλωστε, εμπράκτως πολλοί (όχι όλοι) Έλληνες αμέτρητες φορές με πολλές, διαφορετικές, αλλ’ ομοούσιες λέξεις. Και είναι πασίγνωστο:

- «Μολών λαβέ», το είπαμε.

- «Ελευθερίης γλιχόμενοι αμυνεύμεθα ούτως όκως αν και δυνώμεθα», το δείξαμε.

- «Το ημέτερον φρόνημα σαφέως ότι ουδαμά προδώσομεν την Ελλάδα», επαληθεύσαμε ευσυνειδήτως μετέχοντας στο «όμαιμόν τε και ομόγλωσσον και θεών ιδρύματά τε κοινά και θυσίαι ήθεά τε ομότροπα».

- «Αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισώμεθα της ζωής ημών», το φωνάξαμε και το πράξαμε.

- «Ελευθερία ή Θάνατος», το κραυγάσαμε ώς τα πέρατα του κόσμου, καθώς φέτος συμπίπτει να μνημονεύουμε τα 200 ακριβώς χρόνια από την Επανάστασή μας του 1821.

- «Ου περί χρημάτων αλλά περί αρετής τον αγώνα ποιούμεθα», το ξαναφωνάξαμε στους Μαχαιράδες του 1955-1959 και στις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες του 1974.

ΠΑΡ’ ΟΛΕΣ, όμως, αυτές τις πολύτιμες ελληνικές «καταθέσεις» στην «τράπεζα» της Ιστορίας της Ανθρωπότητας, υπάρχει εδώ και δεκαετίες, η ανυπαρξία ελληνικής στρατηγικής.

Η οποία αποτελεί το πρωταίτιον της παρακμής, της καθήλωσης, του εγκλωβισμού, της παράλυσης και της εθελο-αιχμαλωσίας, Ελλάδος και Κύπρου, στα «φοβικά σύνδρομα» και στις εξ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ αναζητήσεις συνθηκολόγησης με τους Τούρκους Κατακτητές.

- Από τους διαδοχικώς κυβερνώντες: Τους εκάστοτε «κρίναντες», όχι το εύψυχον αλλά το «συνθηκολογείν»: Διζωνικώς, «win-win» και «kazan-kazan» και «συνδιαχειρίσεις» και «συνεταιρισμούς» κ.ο.κ. με τους Κατακτητές...

ΑΥΤΗΝ, λοιπόν, την ΑΔΥΝΑΜΙΑ προέχει να υπερβεί, να εξαλείψει και να αντικαταστήσει με τη ΔΥΝΑΜΗ - πρωτίστως την ένοπλη δύναμη - ο Ελληνισμός, στις δύο κρατικές σημερινές πολιτειακές του υποστάσεις: Στο ελλα-δικό μας και το κυπριακό μας κράτος.

ΕΛΛΑΣ & ΚΥΠΡΟΣ έχουν και τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες και τις ικανότητες - ικανότατου μάλιστα εξειδικευμένου προσωπικού - για να το επιτύχουν, αν το θελήσουν.

- Τους λείπουν μόνο οι προς τούτο Άξιοι, Πρόθυμοι και Ικανοί, ιθυνόντως «κρίναντες», κυβερνώντες σε Αθήνα και Λευκωσία.

- Εκείνοι που στρατηγούν, αποφασίζουν και πράττουν τα... δέοντα!