Αν «η αλήθεια δεν πουλά»… από ποιους αποκρύβεται;

Η διερευνητική δημοσιογραφία στην Κύπρο πάσχει. Ή καλύτερα βρίσκεται στον αναπνευστήρα και περισώζεται μόνο από μια δράκα δημοσιογράφων που μετρούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Η δικαιοσύνη καθυστερεί να αποδοθεί με αποτέλεσμα δίκαιοι και άδικοι, αθώοι και ένοχοι να βρίσκονται σε αναμονή. Κάποιοι με τη ρετσινιά του ενόχου διασύρθηκαν και εξακολουθούν να διασύρονται εφόσον τα Μ.Μ.Ε. φρόντισαν στην αρένα της τηλεθέασης, ή και άλλων σκοπιμοτήτων, να δικάσουν και να καταδικάσουν. Αντιδεοντολογικά απέφυγαν να μεταδώσουν στην κοινή γνώμη την άλλη εκδοχή ή άποψη. Προτού τα δικαστήρια αποφανθούν και εκδώσουν τη δική τους ετυμηγορία, η οποία προφανώς θα είναι τελεσίδικη και σεβαστή, κάποιοι στιγματίσθηκαν ως ένοχοι με τη ρετσινιά του διεφθαρμένου.

Με το παρόν άρθρο η γράφουσα δεν έχει καμιά πρόθεση να πάρει αυθαίρετα ρόλο δικαστή αποδίδοντας ευθύνες ή απαλλάσσοντας από ενδεχόμενα ποινικά αδικήματα τους οποιουσδήποτε. Αυτό είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της ανεξάρτητης δικαστικής εξουσίας, η οποία απέδειξε πλειστάκις στο παρελθόν πως είναι αμερόληπτη.

Εδώ και ένα χρόνο, τον Οκτώβρη του 2020, η κοινή γνώμη της Κύπρου παρακολουθούσε εμβρόντητη ένα βίντεο του καταρινού καναλιού Αλ Τζαζίρα, το οποίο προέβαλλε σκηνές από την κατοικία του τέως βουλευτή του ΑΚΕΛ, γνωστού επιχειρηματία Χριστάκη Τζιοβάνη, μαζί με άλλους να συνομιλούν με υποτιθέμενους επενδυτές στην Κύπρο και για απόκτηση κυπριακής ιθαγένειας. Στην ομήγυρη εμφανίζεται και ο τέως Πρόεδρος της Βουλής, Δημήτρης Συλλούρης. Στο βίντεο προβάλλεται και ο δικηγόρος Ανδρέας Πιττάτζης, ο οποίος, αν και δεν βρισκόταν στη δεξίωση, το Αλ Τζαζίρα περιέργως τον εμφανίζει ως να ήταν παρών και να προβαίνει σε δηλώσεις.

Η μαρτυρία του δικηγόρου Α. Πιττάτζη (στην Ερευνητική Επιτροπή) ότι κατήγγειλε αμέσως στη ΜΟΚΑΣ την περίπτωση καθότι τον έθεσαν σε υποψίες οι κινήσεις των υποτιθέμενων επενδυτών, που εκ των υστέρων αποδείχθηκε πως ήταν δημοσιογράφοι υπό κάλυψη, φαίνεται να μη λήφθηκε υπόψη.

Η ΜΟΚΑΣ και η Αστυνομία έκαναν φύλλο και φτερό τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές των παρόντων στη δεξίωση, τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους και μάζεψαν σωρεία στοιχείων και πληροφοριών.

Είναι πολύ περίεργο γιατί από τότε μέχρι σήμερα δεν εκδόθηκε κανένα πόρισμα. Δεν υπάρχει καμιά απόφαση αν θα οδηγηθούν ή όχι ενώπιον της Δικαιοσύνης όλοι αυτοί που λοιδορήθηκαν, σπιλώθηκαν και καταδικάστηκαν ως ένοχοι από τα ΜΜΕ και την κοινή γνώμη. Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Φαίνεται πως τους έχει απαγορευτεί να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, ενώ την ίδια ώρα δημοσιογράφοι, πολιτικοί, βουλευτές, ακαδημαϊκοί και άλλοι εξακολουθούν να «τους πιάνουν στο στόμα τους» ως να είναι τελεσίδικα και αμετάκλητα καταδικασμένοι για διαφθορά.

Εγείρεται επίσης το ερώτημα εάν η ΜΟΚΑΣ έκανε σωστά τη δουλειά της μόλις έλαβε την καταγγελία από τον δικηγόρο κ. Ανδρέα Πιττάτζη, στην οποία καταγράφονται οι υποψίες για πιθανό ξέπλυμα ή και απάτη. Παρόμοια καταγγελία κατατέθηκε την ίδια μέρα από τον εν λόγω δικηγόρο και στον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο. Ο τέως πρόεδρός του Δώρος Ιωαννίδης το επιβεβαίωσε.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την κατάθεση και τα τεκμήρια που κατέθεσε στην Ερευνητική Επιτροπή ο δικηγόρος Ανδρέας Πιττάτζης: *Στις 24 Οκτωβρίου του 2019 τον επισκέφθηκαν στο γραφείο του οι υπό κάλυψη δημοσιογράφοι. *Στις 29/10/2019 έκανε καταγγελία προς τη ΜΟΚΑΣ. *Την ίδια μέρα η ΜΟΚΑΣ επιβεβαιώνει την παραλαβή της αναφοράς. *Την 01/11/2019 η ΜΟΚΑΣ ενημερώνει τον ορισμό της Ανακρίτριας.

*Επιστολή από Al Jazeera ένα χρόνο μετά που του αποκάλυπταν ότι ήταν δημοσιογράφοι εν τέλει και ζητούσαν τις τοποθετήσεις του, 21/09/2020. *Απάντηση που στάλθηκε στο Al Jazeera με τις θέσεις του, με τις οποίες αποκάλυπτε ότι τους είχε καταγγείλει, ημερομηνίας 22/09/2020.

Διευκρινίζεται ότι ένα χρόνο πριν, δηλαδή στις 29/10/2019, προτού κάνει καταγγελία στη ΜΟΚΑΣ, είχε ενημερώσει προφορικά και τον Δικηγορικό Σύλλογο και το απόγευμα της ίδιας μέρας έστειλε και επιστολή στη ΜΟΚΑΣ. *Αλληλογραφία που είχε με τη ΜΟΚΑΣ ΜΕΤΑ που τους ενημέρωσε ότι ήταν εν τέλει δημοσιογράφοι. Από τις 05/10/2020 μέχρι και τις 07/10/2020.

Από τα πιο πάνω εγείρονται αμείλικτα ερωτήματα:

1. Γιατί όρισε ανακριτή η ΜΟΚΑΣ, αν θεωρούσε ότι δεν ήταν στην αρμοδιότητά της;
2. Τι έκανε η ανακρίτρια για έναν ολόκληρο χρόνο;
3. Γιατί είπαν στον εν λόγω δικηγόρο ότι δεν ήταν της αρμοδιότητάς τους, όταν έμαθαν ότι ήταν δημοσιογράφοι;
4. Γιατί ούτε ένα μέλος της ΜΟΚΑΣ δεν επικοινώνησε με τους «δημοσιογράφους» από το 2019 και αφέθηκε να ξεσπάσει ο σάλος για τα Cyprus Papers;
5. Πώς είναι δυνατόν το Al Jazeera να προβάλλει τον ισχυρισμό «ότι θα έβγαζαν διαβατήριο σε έναν παράνομο» εφόσον έγινε αμέσως καταγγελία στις Αρχές;

Δεν είναι γνωστό ακόμα σε ποιο στάδιο βρίσκεται η έρευνα στη Νομική Υπηρεσία ή την ίδια τη ΜΟΚΑΣ, η οποία περιέργως σε αυτήν την περίπτωση σιώπησε, ενώ σε άλλες εμφανίζεται λαλίστατη. Τι κάνουν ο Γενικός Εισαγγελέας και ο βοηθός Γ. Εισαγγελέας για την προώθηση της έρευνας προκειμένου να λάμψει η αλήθεια και να αποκατασταθεί η υπόληψη των ατόμων αυτών; Αν υπάρχουν ατράνταχτα στοιχεία σε βάρος τους να καταδικαστούν.

Μια εκκωφαντική σιωπή επικρατεί για την εξέλιξη της διερεύνησης της υπόθεσης, ενώ αφήνονται ανενόχλητοι να ανακυκλώνουν και να αναμεταδίδουν λεκτικά το βίντεο του Αλ Τζαζίρα οι διάφοροι που φαίνεται να τους έχει βολέψει ο διασυρμός των ατόμων αυτών.

Ποιοι δίνουν ασυλία σε ποινικά αδικήματα;

Πέρα από την περίπτωση με το βίντεο του Αλ Τζαζίρα υπάρχει και ένα άλλο ποινικό αδίκημα, για το οποίο κάποιοι αυθαίρετα έδωσαν ασυλία. Είναι η διαρροή διαβαθμισμένων εγγράφων από τη Βουλή.

Η διαρροή απόρρητων εγγράφων του κράτους δεν θεωρείται μόνο, αλλά είναι ποινικό αδίκημα. Το ερώτημα ποιοι βουλευτές τα άφησαν να διαρρεύσουν στο φιλοτουρκικό κανάλι δεν τέθηκε ποτέ κάτω από το μικροσκόπιο έρευνας για να αποκαλυφθούν οι ένοχοι της διαρροής. Στη συγκεκριμένη περίπτωση παρατηρείται το φαινόμενο να συγκαλύπτεται ένα σοβαρό ποινικό αδίκημα και να μη γίνεται καμιά αναφορά από τη Νομική Υπηρεσία. Η Αστυνομία, αν και αρχικά ξεκίνησε αυτεπάγγελτα την έρευνα για τη διαρροή, αργότερα η διαδικασία τερματίστηκε άδοξα αφήνοντας το ερώτημα να αιωρείται. Ποιοι έχουν το δικαίωμα να απαλλάσσουν από ποινικά αδικήματα τους οποιουσδήποτε, παρέχοντάς τους «ασυλία»; Η Δικαιοσύνη πώς ερμηνεύει το φαινόμενο των δύο μέτρων και δύο σταθμών;

Άλλες υποθέσεις διαφθοράς

Είναι σαφές πως υπάρχουν πολλά ερωτήματα για υποθέσεις διαφθοράς που κρύφτηκαν κάτω από το χαλί γιατί πρωταγωνιστές και συνεργοί κατόρθωναν να στήνουν ένα σκηνικό «ομερτά» προκειμένου να μη βγουν στη φόρα… τα λερωμένα τα άπλυτα.

Είναι εκ των ων ουκ άνευ να ελέγχονται οι πάντες, ακόμα και «οι πέραν πάσης υποψίας» πολίτες για ένα ουσιαστικό «πόθεν έσχες». Τα πολιτικά κόμματα, οι βουλευτές και όσοι βρίσκονται σε θεσμοθετημένα όργανα. Τα καραγκιοζιλίκια που είδαμε να εκτυλίσσονται πρόσφατα στη Βουλή με το «πόθεν έσχες» διαφόρων βουλευτών αποδεικνύουν πως ο νόμος που θέσπισαν οι ίδιοι οι νομοθέτες-βουλευτές είναι τρύπιος και άνετα μπορεί να «διαφύγει» ο κάθε κατεργάρης.

Στο Σύνταγμα από τη δεκαετία του ’60 υπάρχει πρόνοια και νόμος για παράνομο πλουτισμό ακόμα και αξιωματούχων ή ανώτερων λειτουργών της κρατικής μηχανής. Αυτός ο νόμος αφέθηκε σε αχρησία και αδράνεια χωρίς να τεθεί ποτέ σε εφαρμογή. Είναι καιρός να γίνει ένα ξεσκόνισμα των νομοθεσιών, ώστε να εκσυγχρονιστούν και να εφαρμοστούν.

Το να βγαίνουν καθημερινά οι διάφοροι και να λένε πως η Κύπρος διασύρεται, να αφήνουν τους εαυτούς τους απέξω και να κατηγορούν δικαίως ή αδίκως άλλους, δεν είναι αρκετό.

Η ΜΟΚΑΣ οφείλει να θέσει κάτω από το μικροσκόπιό της δικηγορικά γραφεία, ελεγκτικά γραφεία και οίκους, εκδότες εφημερίδων, ιδιοκτήτες συγκροτημάτων Μ.Μ.Ε., ακόμα και δημοσιογράφους πρώτης γραμμής, για να διαφανεί κατά πόσον υπάρχει ή δικαιολογείται ξαφνικός πλουτισμός και από πού προήλθε.

Είναι καιρός τα συστημικά Μ.Μ.Ε. να πάψουν να μετατρέπονται σε ρωμαϊκές αρένες ρίχνοντας βορά στα θηρία χαρακτήρες και υπολήψεις.

Το αν «η αλήθεια δεν πουλά», όπως κάποιοι λειτουργοί στα Μ.Μ.Ε. παραδέχονται κυνικά, είναι δημοκρατικό έλλειμμα και οπισθοδρόμηση. Διαχέει φασισμό και προσπάθεια φίμωσης της άλλης άποψης ή των υποψήφιων θυμάτων για διασυρμό. Το κάθε άτομο είναι αθώο μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου από τη Δικαιοσύνη και όχι από άσχετους, που προφανώς εξυπηρετούν διάφορες σκοπιμότητες. Και αν «η αλήθεια δεν πουλά, τότε γιατί αποκρύβεται και από ποιους;

Στο διά ταύτα: Ποιοι είναι σε θέση εκ του Συντάγματος και των θεσμών να την αποκαλύψουν;

Η δικαιοσύνη είναι λειψή όταν δεν απονέμεται έγκαιρα προκειμένου να αποτρέπεται ο διασυρμός και η ανθρωποφαγία.

Η ατολμία είναι ένδειξη υποταγής σε μιαν αυθαίρετη καταδίκη που επέβαλαν το τουρκόφιλο κανάλι, τα εγχώρια Μ.Μ.Ε. καθώς και οι διαρροείς των διαβαθμισμένων εγγράφων και πέρασε δυστυχώς στην κοινή γνώμη ως η επικρατούσα.