Με ψεύδη, παραπλανήσεις και υποχωρήσεις δεν αντιμετωπίζεται η τουρκική επιθετικότητα

Δεν υπάρχουν πλέον όρια στις υποχωρήσεις και στον ανεξέλεγκτο κατήφορο της ελληνικής κυπριακής ηγεσίας. Ας προσεχθούν μερικά δεδομένα. Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Ν. Αναστασιάδης, σε ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ (24/9/2021), υπογράμμισε ότι «η τελική επιδίωξη της Τουρκίας δεν είναι να λύσει το κυπριακό πρόβλημα, αλλά να μετατρέψει την Κύπρο σε προτεκτοράτο της». Τώρα το κατάλαβε; Από το 1956 οι Τούρκοι το σχεδίασαν και το υλοποιούν!

Απορία-πρόκληση: Πώς ο Ν. Αναστασιάδης σκέφτεται να εξουδετερώσει αυτήν την εφιαλτική προοπτική; Ξέρει; Ή απλώς ασκείται σε βολικές επισημάνσεις; Ιδού η, δίκην ποιητικής απαγγελίας, απάντηση του Κύπριου Προέδρου: «Για εμάς, υπάρχει μόνο ένα Σχέδιο, να επιτευχθεί λύση βάσει μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, όπως ορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και σύμφωνα με τις αρχές, στις οποίες εδράζεται η ΕΕ».

Ποιοι πρότειναν τη διζωνική; Οι Τούρκοι, με αγγλική επίνευση και ελληνική, δυστυχώς, αποδοχή. Τι προνοεί; Τη δημιουργία δύο συνιστώντων κρατιδίων σε μια εκ προοιμίου δυσλειτουργική, ρατσιστική, αντιδημοκρατική ομοσπονδία. Τώρα τι απαιτούν ανένδοτα οι Τούρκοι; Λύση δύο κρατών με κυριαρχική ισότητα. Με απλά λόγια: Τουρκοδιζωνική και δύο κράτη καταλήγουν στο ίδιο φρικτό και απορριπτέο αποτέλεσμα: Στην κατάργηση και εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως υποκείμενο του Διεθνούς Δικαίου και όχι στην… μετεξέλιξή της σε ομοσπονδία, όπως ψευδώς υποστηρίζουν Αναστασιάδης, Αβ. Νεοφύτου και Στ. Στεφάνου.

Από τον Δεκέμβριο του 1963, μετά το τ/κ πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, η Τουρκία και οι Τ/κύπριοι ΔΕΝ αναγνωρίζουν ύπαρξη Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά «ε/κ διοίκησης». Σε κανένα κοινό ανακοινωθέν συνομιλιών δεν αναφέρεται ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα μετεξελιχθεί σε ομοσπονδία. Στις 23/6/2014, με εξ 105 σελίδων έγγραφο στην ΕΕ, οι Νταβούτογλου-Τσαβούσογλου μίλησαν περί «εκλιπούσας ‘Κυπριακής Δημοκρατίας’» («defunct ‘Republic of Cyprus’»).

Θα ανέμενε κανείς πως η Λευκωσία θα απαιτούσε αυθωρεί την απόσυρση εκείνου του επονείδιστου εγγράφου. Αντ’ αυτού, επέπληξε την τότε ευρωβουλευτίνα, Ελένη Θεοχάρους, επειδή τόλμησε να διερωτηθεί γιατί Αθήνα και Λευκωσία δεν αντιδρούσαν, ως όφειλαν. Ο τότε ΥπΕξ της Ελλάδος, Ευ. Βενιζέλος, έστειλε -άκουσον! άκουσον!- ρηματική διακοίνωση στη Λευκωσία και ο Κύπριος ομόλογός του, Γ. Κασουλίδης, απολογήθηκε εδαφιαίως!

Στην ομιλία του ενώπιον της Γεν. Συνέλευσης του ΟΗΕ, ο Ν. Αναστασιάδης επιτηδείως έπαιξε σε δύο ταμπλό: Από τη μια επέκρινε έντονα την Τουρκία, ικανοποιώντας έτσι την πλειοψηφία των Ελλήνων που απαιτούν πιο σθεναρή αντίδραση έναντι της κατοχικής δύναμης. Και από την άλλη επέμεινε σε λύση τουρκοδιζωνικής ομοσπονδίας, η οποία απερρίφθη σαρωτικά με το βροντερό ΟΧΙ στο τερατούργημα Ανάν το 2004.

Ο Κύπριος Πρόεδρος υπήρξε άριστος μαθητής του πρώην Προέδρου, Γλ. Κληρίδη. Ανάλογα με το ακροατήριο, ελίσσεται και εκφέρει όσα θα ήθελε να ακούσει. Σε ομιλία του σε δείπνο, που παρατέθηκε από την Ομοσπονδία Κυπριακών Οργανώσεων Αμερικής, αφού επισήμανε πως «παρακολουθούμε (εκ μέρους της Τουρκίας) μια τακτική και πολιτική επεκτατισμού, μια συμπεριφορά νεο-οθωμανική, η οποία οδήγησε στην παρέκκλιση από το συμφωνημένο πλαίσιο λύσης», δήλωσε:

«Θέλω να σας βεβαιώσω πως δεν θα παρεκκλίνω από αρχές και αξίες, πως δεν θα αποδεχθώ την όποια λύση δεν θα προσφέρει λειτουργικότητα, βιωσιμότητα και ιδιαίτερα ανεξαρτησία. Αυτά δεν παραβλάπτουν τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων. Εκείνο που παραβλάπτει τα συμφέροντα του συνόλου των Κυπρίων, Ε/κυπρίων και Τ/κυπρίων, είναι η εξάρτηση ή η διχόνοια, αποδοχή εξάρτησης της Κύπρου από την Τουρκία ή οποιαδήποτε ξένη δύναμη».

Εδώ και χρόνια, Αναστασιάδης, ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ προκαλούνται να εξηγήσουν στους πολίτες, πού, πόσο και πώς οι αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Χάρτας του ΟΗΕ και του Διεθνούς Δικαίου ταυτίζονται με την τουρκοδιζωνική, με ή χωρίς «σωστό περιεχόμενο». Αρνούνται! Σιωπούν! Επειδή βάφτισαν την υποχωρητικότητα τους ως νέα «αδήριτη ανάγκη», προβάλλουν την τουρκοδιζωνική τους ως ύστατο ανάχωμα για… λύση.

Όμως, αυτή εξεμέτρησε το ζην. Γι’ αυτό και οι Τούρκοι εμμένουν σε λύση δύο κρατών με κυριαρχική ισότητα επειδή δι’ αυτής μεθοδεύουν έλεγχο όλης της νήσου. Προσερχόμενος σε γεύμα με τον κατοχικό Τατάρ, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ρωτήθηκε από Τούρκο δημοσιογράφο για λύση δύο κρατών. Είπε: «Όχι. Ελπίζουμε σε μια λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας στη βάση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΕ». Ελπίζει…

Με ελπίδες, προσδοκίες, διαπιστώσεις, δεν εξουδετερώνεται ο ανατριχιαστικός εφιάλτης κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία γιόρτασε την Παρασκευή, 1/10/2021, τα 61 χρόνια από της ιδρύσεώς της. Να αναλογιστεί κανείς μόνο τούτο: Ο απελευθερωτικός αγώνας των ωραίων νέων της ΕΟΚΑ έγινε για αυτοδιάθεση-Ένωση της Κύπρου με τη Μάνα Ελλάδα.

Από τον Μακάριο μέχρι τον Αναστασιάδη, όλοι απέτυχαν παταγωδώς να τον αξιοποιήσουν, να αποφύγουν τον εθνοκτόνο διχασμό, να κεφαλαιοποιήσουν το ΟΧΙ του 2004 και, προπάντων, να μελετήσουν τον Τούρκο κατακτητή της Κύπρου, ώστε ευχερέστερα να τον αντιμετωπίσουν. Οι γεωπολιτικές και άλλες εξελίξεις στην περιοχή μας και στον κόσμο είναι δραματικές και ραγδαίες. Οι ηγέτες της Κύπρου, όμως, έμειναν αγκιστρωμένοι στη δεκαετία του ’70.