Η γαλλοελληνική φιλία

Από τον καιρό της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, η Γαλλία και πολλοί εξέχοντες πολίτες της διακρίνονταν για την αγάπη προς την Ελλάδα. Υπήρξαν, βέβαια, οι πολιτικές για να «αφήσουμε τους Οθωμανούς» να αναλάβουν την Ανατολή, αλλά γενικά οι θέσεις των Ελλήνων απέναντι στους Οθωμανούς έφεραν πάντα την ευμένεια της Γαλλίας.

Στο πλαίσιο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, η Γαλλία έπαιξε ρόλο υπέρ της Ελλάδας και στη ναυμαχία του Ναυαρίνου, που επισφράγισε την απελευθέρωση της χώρας. Κατά τον 19ον αιώνα, μετά την απελευθέρωση, η Γαλλία μαζί με την Αγγλία και τη Ρωσία ήταν μια από τις «Προστάτιδες» Δυνάμεις της Ελλάδας. Την Ελλάδα κατά τον 19ον αιώνα κυβερνούσαν τρία κόμματα, το «Αγγλικό», το «Γαλλικό» και το «Ρωσικό», που υποστήριζαν οι ομώνυμες Δυνάμεις.

Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Γαλλία είχε μεγάλη επιρροή στην Ελλάδα με τον στόλο της και «τον στρατό της Ανατολής» στη Θεσσαλονίκη, κάτω από τον στρατηγό Σαρράιγ.

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι δύο Δυνάμεις εισήλθαν στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου συνεργάζονται.

Υπήρξαν και υπάρχουν πολλοί σημαντικοί φιλέλληνες μεταξύ των Γάλλων. Ένας απ’ αυτούς, τελευταία, ήταν ο Γάλλος Πρόεδρος Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν. Φίλος και λάτρης της Ελλάδας και του αρχαίου πολιτισμού, παραχώρησε αεροπλάνο στον Κωνσταντίνο Καραμανλή για να μεταβεί στην Ελλάδα μετά την πτώση της Χούντας το 1974 και να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, όπως και προηγούμενα ο Ελευθέριος Βενιζέλος, στη Γαλλία κατάφυγαν κατά την προσωρινή αυτο-εξορία τους.

Έτσι δεν είναι καθόλου παράξενο ότι υπάρχει προσέγγιση μεταξύ Γαλλίας και Κύπρου και κυρίως Γαλλίας και Ελλάδας με τη συμμαχία μεταξύ των δύο χωρών. Η Κύπρος, η Ελλάδα και η Γαλλία έχουν κοινά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο και είναι φυσικό να υπάρχει συνεννόηση μεταξύ τους. Είναι κάτι, όμως, που δεν ήλθε ξαφνικά αλλά στηρίζεται πάνω σε κοινά συμφέροντα και παλιά φιλία.