Τοπικά

Έλλειψη υποδομών για προσέλκυση τουριστών από το πάνω ράφι στην Πάφο

Οι δισεκατομμυριούχοι επενδυτές ήρθαν, οι κατάλληλες υποδομές όμως υπάρχουν;

Η παρουσία την προηγούμενη εβδομάδα στον Άγιο Γεώργιο Πέγειας του σκάφους Flying Fox αξίας $400 εκ., ιδιοκτησίας του δεύτερου πλουσιότερου ανθρώπου στον κόσμο, Jeff Bezos, ιδιοκτήτη του διαδικτυακού κολοσσού Amazon μπορεί να έφερε κάποια χαμόγελα στην Πάφο, έφερε όμως και προβληματισμό.

Χαμόγελα γιατί ολοένα και περισσότεροι δισεκατομμυριούχοι επιλέγουν την Πάφο για να περάσουν μέρος του ελεύθερου χρόνου τους και των διακοπών τους, ενώ την ίδια στιγμή αποφασίζουν να επενδύσουν κιόλας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την τοπική αλλά και γενικά την κυπριακή Οικονομία.

Τα χαμόγελα όμως όπως φαίνεται δεν είναι τόσο λαμπερά, αφού ο προβληματισμός που επικρατεί ανάμεσα στους οικονομικούς παράγοντες της επαρχίας και τον κόσμο είναι μεγάλος και σχετίζεται με το αν είμαστε πραγματικά έτοιμοι να υποδεχθούμε τέτοιους επενδυτές, «απορροφώντας» φυσικά και τον πακτωλό των χρημάτων τους.

Η απάντηση στο ερώτημα, λοιπόν, αν είμαστε έτοιμοι να υποδεχθούμε επενδυτές και επισκέπτες όπως ο Jeff Bezos και ο Bill Gates, οι οποίοι την προηγούμενη εβδομάδα βρίσκονταν στην Αλικαρνασσό, στην Τουρκία, μάλλον μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν είμαστε. Προσωπική εκτίμηση. Για να είμαστε ειλικρινείς, όμως, αυτό ισχύει περισσότερο για την Πάφο, αφού οι υπόλοιπες επαρχίες μια χαρά υποδομές ανέπτυξαν τα τελευταία χρόνια. Δεν λέμε, και στην Πάφο έγιναν έργα, αλλά για να δούμε έργα τα οποία θα αλλάξουν επίπεδο την Επαρχία έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε.

Και για να μην παρεξηγηθούμε, όταν αναφερόμαστε σε έργα τα οποία θα αλλάξουν την Πάφο επίπεδο, μιλάμε φυσικά για μια μαρίνα, η οποία άρχισε να συζητείται πριν από 25 χρόνια και όχι απλώς ακόμη να κατασκευαστεί στην παρούσα χρονική στιγμή, δεν έχει προκηρυχθεί καν ο διαγωνισμός της. Αναφερόμαστε επίσης στον δρόμο Αεροδρομίου – Πάφου, τον δρόμο Πάφου- Πέγειας, τον δρόμο Πάφου- Πόλεως Χρυσοχούς που μπήκε σε τροχιά για μερική υλοποίηση κ.λπ κ.λπ.

Η Πάφος διαθέτει αεροδρόμιο, όμως η προσθήκη σε αυτό μικρών αλλά σημαντικών λεπτομερειών, όπως η δημιουργία ενός χώρου για υποδοχή «σημαντικών προσώπων», των λεγόμενων VIP’s, μπορεί να βοηθήσει προς την προσπάθεια που επιχειρείται για προσέλκυση μεγάλων επενδυτών.

Όσον αφορά την παρουσία του σκάφους «Flying Fox», αυτό είναι προς το παρόν το κερασάκι στην τούρτα. Αυτό το υπερπολυτελές πλωτό παλάτι δεν ήταν το πρώτο σκάφος αυτού του μεγέθους που έπιασε λιμάνι στην Πέγεια. Αν και για να ακριβολογούμε δεν έπιασε καν λιμάνι, αλλά βρήκε προσωρινά έναν κολπίσκο και έριξε άγκυρα για μερικές μέρες δίπλα από τη Γερόνησο, όπως έκανε και το ιστιοφόρο «Alpha» προ μερικών εβδομάδων στον κόλπο Χρυσοχούς. Του «Flying Fox» και του «Α» προηγήθηκαν το τελευταίο διάστημα το «Lady L», το «Queen K», το «Club med 2» και το «ROMEA», με την αξία του καθενός να κυμαίνεται από 80-400 εκατομμύρια ευρώ.

Θέλουμε διακαώς επενδυτές αλλά πρέπει να τους προσφέρουμε και τα προαπαιτούμενα. Η Πάφος –προσωπική μου εκτίμηση αλλά και διαδεδομένη αίσθηση όλων όσοι ζουν στην Επαρχία- τα τελευταία 30 χρόνια δεν έλαβε το ανάλογο απ’ ό,τι έχει συνεισφέρει στον τόπο οικονομικά. Τώρα, επειδή συχνά αναφερόμαστε και στον ιδιωτικό τομέα, ένα εύλογο ερώτημα θα ήταν το τι έκαναν οι επιχειρηματίες της Πάφου τα τελευταία χρόνια για να προσελκύσουν επενδυτές; Αν και τη μεγαλύτερη ευθύνη δεν πρέπει να έχει ο ιδιωτικός τομέας αλλά το κράτος, θα έλεγε κάποιος πως οι επιχειρηματίες έκαναν τα πάντα αλλά όχι με το αζημίωτο, αφού στόχος τους ήταν το κέρδος, το οποίο και επεδίωξαν. Ως εδώ όλα καλά, άλλωστε έτσι λειτουργεί η οικονομία και οι επενδύσεις ανά το παγκόσμιο.

Σήμερα, όμως, για να δούμε και πού βρισκόμαστε, πρέπει να αναλύσουμε κάποια δεδομένα που έχουμε ενώπιόν μας. Τουριστικά θέρετρα στην Πάφο και ειδικά στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου Πέγειας απευθύνονται αποκλειστικά σε τέτοιους επιχειρηματίες. Το αποκλειστικά είναι καλά να το κρατήσουμε ως δεδομένο, αφού αντιλαμβάνεται ο καθένας μας πως δεν μπορεί οποιοσδήποτε Κύπριος να αγοράσει σπίτι με ελάχιστη τιμή πώλησης τα 3-5 εκατομμύρια. Αυτά τα τουριστικά πολυτελή θέρετρα, τα οποία ευελπιστούν να μετατρέψουν την Κύπρο ή την Πάφο σε Ριβιέρα της Μεσογείου, προσελκύουν αποκλειστικά και μόνο ανθρώπους αυτής της οικονομικής επιφάνειας, μας αρέσει δεν μας αρέσει.

Καλό θα ήταν σε αυτό το σημείο να μιλήσουμε και λίγο με αριθμούς, για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τη δυναμική της περιοχής αλλά και το μέγεθός της. Όταν λοιπόν μιλάμε για Άγιο Γεώργιο Πέγειας, μπορεί ο αναγνώστης να αναλογιστεί ότι το μεγαλύτερο τουριστικό θέρετρο, το Cap St Georges, διαθέτει περίπου 500 επαύλεις, εκ των οποίων οι 200 ήδη είναι πουλημένες σε όλους αυτούς που πιο πάνω περιγράφουμε, επιχειρηματίες πλούσιους, για τους οποίους περιοδικά όπως το Forbes αφιερώνουν ολόκληρες στήλες και άρθρα. Αντίστοιχες περιοχές στο εξωτερικό με τις οποίες μπορούν να συγκριθούν τέτοια μεγέθη είναι το Σαν Τροπέ και το Μονακό.

Απευθύνονται σε ανθρώπους δισεκατομμυριούχους, οι οποίοι θέλουν το κάτι παραπάνω, επιδιώκουν και αγοράζουν ή κτίζουν σπίτια των 10 και 20 εκατομμυρίων. Σε αυτούς, λοιπόν, δεδομένης πλέον και της αναστολής του επενδυτικού προγράμματος, πρέπει να παρέχουμε ευκολίες και όχι να τους ταλαιπωρούμε, αν στ’ αλήθεια τους θέλουμε φυσικά. Άλλωστε ας αναλογιστούμε ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους, Πολεοδομία, Κτηματολόγιο, Υπουργείο Εσωτερικών κ.λπ αυτές τις επενδύσεις ενέκριναν και αυτές γίνονται.

Όταν λοιπόν οργανώνεσαι για τέτοια μεγέθη επενδύσεων, δεν μπορείς να εξακολουθείς να μην έχεις μαρίνα τη στιγμή που πλέον μαρίνες υπάρχουν σε όλες τις περιοχές του νησιού. Δεν νοείται να μην έχεις έναν παραλιακό δρόμο από το διεθνές αεροδρόμιο μέχρι την Πάφο και από εκεί μέχρι την τουριστικότερή σου περιοχή, που είναι το μέτωπο Χλώρακα - Κισσόνεργα - Πέγεια - Κόλπος των Κοραλλίων - Άγιος Γεώργιος. Δεν γίνεται να μην έχεις μια αίθουσα VIP στο αεροδρόμιο, τη στιγμή που οι ιδιωτικές πτήσεις ή οι αφίξεις ιδιωτικών σκαφών έχουν πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια.

Με λίγα λόγια, το συμπέρασμα στο οποίο ο καθένας από εμάς αβίαστα μπορεί να καταλήξει, είναι ότι ναι μεν θέλουμε τους επενδυτές, ναι μεν προσβλέπουμε στις επενδύσεις και τη δυναμική που μπορεί να μας δώσει μια αγορά τους, αλλά προς το παρόν υστερούμε σημαντικά στο να τους προσφέρουμε τα όσα θα τους διευκόλυναν σε μια τέτοια απόφασή τους. Μέχρι τότε ας κάνουμε υπομονή, όπως κάνουμε εδώ και δεκαετίες, ας διατηρούμε άσβεστη την ελπίδα ότι έρχονται καλύτερες ημέρες και ας χαριεντιζόμαστε κάθε τόσο που φωτογραφίζουμε σκάφη σαν τα πιο πάνω που αγκυροβόλησαν σε κάποιο κολπίσκο της επαρχίας.