Τα πρακτικά του ΟΗΕ αποκάλυψαν κι άλλους
Τα πρακτικά των Ηνωμένων Εθνών (και παρακαλώ πολύ να σημειωθεί αυτό, ότι τα σχετικά έγγραφα είναι του διεθνούς οργανισμού), που δημοσιεύει ο «Φιλελεύθερος», δεν είναι αποκαλυπτικά μόνο των όσων διαδραματίστηκαν στο Κραν Μοντανά. Αποκαλύπτουν, ταυτόχρονα, έστω και με έμμεσο τρόπο, και κάποιους δικούς μας, που επιμένουν με τη στάση τους να ξεπλένουν την αδιαλλαξία και την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας.
Σ’ αυτήν τη χορεία πρώτος και καλύτερος προβάλλει ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ και φιλοδοξών να αναρριχηθεί στο προεδρικό αξίωμα, Αβέρωφ Νεοφύτου. Δεν χάνει ευκαιρία για να μας πει ότι στο Κραν Μοντανά χάσαμε το κελεπούρι της λύσης και να μας απειλεί, μάλιστα, ότι θα τιμωρηθούμε. Δεν πάει πολύς καιρός που μας προειδοποίησε με τσουνάμι που έρχεται, ενώ μόλις πριν από λίγα εικοσιτετράωρα, με πιο διπλωματικό τρόπο, μας είπε ότι «θα το γυρέφκουμε και δεν θα το ξαναβρίσκουμε το πλαίσιο Γκουτέρες». Και μιλούμε για τουρκικές θέσεις, που, όπως αποκαλύπτουν τα έγγραφα που δημοσιεύονται τώρα, πολύ σοφά ο Πρόεδρος Αναστασιάδης απέφυγε να αποδεχθεί. Κι αν ο κ. Νεοφύτου είναι τόσο σίγουρος ότι λανθασμένα ο Πρόεδρος έπραξε στο Κραν Μοντανά, γιατί στον ουσιώδη χρόνο, εκεί στο 2017, δεν διαχώρισε τη θέση του ενημερώνοντας τον λαό;
Αλλά, ο κ. Νεοφύτου είναι γνωστός για τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του, καθώς και τις προσαρμογές του που υπηρετούν τους στόχους και επιδιώξεις του. Δεν είναι τυχαία που τώρα, λίγους μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές, σπεύδει να γίνει αγρότης, κτηνοτρόφος, σερβιτόρος, εργάτης, περιβαλλοντιστής και ό,τι άλλο κόψει ο νους του, για να ξεγελάσει τους ψηφοφόρους και να του εμπιστευτούν την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, αυτής που με την πολιτική του υποσκάπτει και αγωνιά για τη μετατροπή της σε ένα μόρφωμα με αβέβαιο μέλλον. Αλλά, ας μην έχει αυταπάτες. Το πατριωτικό τμήμα του ΔΗΣΥ, που το αποτελούν η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του κόμματος, δεν θα επιτρέψει ποτέ στον κ. Νεοφύτου και τον όποιον άλλο με τις ίδιες πολιτικές, να αναρριχηθεί στο ύπατο αξίωμα του κράτους μας. Κι ούτε οι δόλιες και μεθοδευμένες πολιτικές και παρεμβάσεις των Άγγλων, που επιμένουν να έχουν το πάνω χέρι στο Κυπριακό, θα τον σώσουν από τη βέβαιη ήττα, στο ενδεχόμενο που θα επιμείνει να διεκδικήσει την Προεδρία.
Εκ του σύνεγγυς και το ΑΚΕΛ επιμένει να κατηγορεί και να καταγγέλλει τον Πρόεδρο Αναστασιάδη ότι στο Κραν Μοντανά ματαίωσε τη λύση του Κυπριακού. Ένα κόμμα που στην ιστορία του εθνικού μας προβλήματος επιλέγει να προσαρμόζεται προς τις τουρκικές επιδιώξεις, νομίζοντας ότι θα κατευνάσει τη βουλιμία της Άγκυρας που ποτέ δεν έπαψε να θέλει να καταβροχθίσει την Κύπρο. Από το πρωί μέχρι το βράδυ το ΑΚΕΛ κατηγορεί τον Πρόεδρο, ο οποίος έχει στο ιστορικό του την πιο διαλλακτική πολιτική, που εκατοντάδες φορές, με λόγια και πράξεις, έδειξε ότι ήταν έτοιμος να προχωρήσει σε λύση, αλλά με κάποιες μίνιμουμ κόκκινες γραμμές. Αλλά, εννιά χρόνια Πρόεδρος, ο κ. Αναστασιάδης είχε τη δυνατότητα και την ευκαιρία όχι απλώς να ιχνηλατήσει τις τουρκικές θέσεις, αλλά να τις ψηλαφήσει και να τις βιώσει, κάτι που τον ανάγκασε να πει το «ώς εδώ και μη παρέκει».
Απ’ όσα αποκαλύπτονται από τα έγγραφα, το ΑΚΕΛ αυτό που βρήκε να ψελλίσει για να κατηγορήσει τον Πρόεδρο ήταν, γιατί, με τη δημοσιοποίηση της έκθεσης Γκουτέρες, δεν έσπευσε ο κ. Αναστασιάδης να επικρίνει τον Γ. Γραμματέα για το περιεχόμενό της. Ένα ΑΚΕΛικό επιχείρημα που δεν στέκει ούτε μπροστά σε μαθητές δημοτικού σχολείου. Είναι οι ίδιοι που συνεχώς επαναλαμβάνουν ότι δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση και επ’ ουδενί να δείχνουμε έστω πρόθεση αντιδικίας με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ. Τους το υπέδειξε και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, για να περιοριστούν σε βροντερή σιωπή.
Με όσα παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες είναι προφανές ότι κάποιοι μάχονται λυσσωδώς να επιβάλουν μια γραμμή λύσης που σε καμιά περίπτωση δεν είναι προς το συμφέρον του κυπριακού λαού στο σύνολό του. Έφτασαν στο σημείο να αμφισβητούν ακόμα και επίσημα έγγραφα του ΟΗΕ. Πολιτεύονται με θέσεις που μόνο την τουρκική επεκτατική πολιτική εξυπηρετούν. Δέχονται στήριξη και υποστήριξη από ξένα κέντρα λήψης απόφασης, κυρίως το Λονδίνο, που έχει μόνιμη πολιτική του τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την υποκατάστασή της με ένα μόρφωμα που στην ουσία θα είναι έρμαιο ξένων δυνάμεων. Όλοι αυτοί διαπιστώνουν ότι λάθεψαν με τους υπολογισμούς και την επένδυση που έκαναν στον Πρόεδρο Αναστασιάδη, ο οποίος τους διέψευσε πανηγυρικά. Γι’ αυτό και επιχειρούν να τον αποδομήσουν με διάφορα. Ταυτόχρονα προσβλέπουν στο 2023, ελπίζοντας ότι ο νέος Πρόεδρος, ανεξάρτητα από πού θα προέρχεται, θα είναι πιο προσαρμοστικός στα δικά τους «θέλω». Και παράλληλα προσδοκούν ότι το όποιο σχέδιο λύσης δεν θα τεθεί ενώπιον του λαού για έγκριση, αλλά θα το περάσουν από τη Βουλή, όπου τα δύο μεγάλα κόμματα με τους συνοδοιπόρους τους θα έχουν την πλειοψηφία. Όμως, όλοι αυτοί, οι εντός και εκτός Κύπρου, λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Ο οποίος εξακολουθεί να είναι ο λαός. Αυτός που το 2004 τούς έδωσε το ηχηρό ΟΧΙ. Κι αυτός που, όταν έρθει η ώρα, θα το επαναλάβει.
