Δυστυχώς, «περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα»

Το κυπριακό ζήτημα κινείται επί ξηρού ακμής, το εσωτερικό μέτωπο παραμένει κατακερματισμένο, η αναξιοπιστία της πολιτικής και των πολιτικών χτυπάει κόκκινο, ενώ οι Πολιτειακοί θεσμοί έπιασαν πάτο, κλονίζοντας επικίνδυνα τη σχέση κράτους - πολίτη.

Ο τόπος κατηφορίζει προς την άβυσσο χωρίς να φαίνεται ακτίδας φωτός στην άκρη της σήραγγας, καθώς όλα κινούνται στο αστερισμό της ιδιοτέλειας και του ατομικού συμφέροντος, με πρώτους διδάξαντες τους έχοντας εξουσία.

Σύροντας τούτες τις θλιβερές γραμμές, έρχεται στο μυαλό μου η εθνοπρεπής απάντηση του συλληφθέντος και φρικτά βασανισθέντος Κυριάκου Μάτση προς τον Άγγλο κυβερνήτη Τζον Χάρντινγκ το 1956: «Εξοχώτατε. Ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής. Λυπάμαι αλλά με προσβάλλετε». Σε αυτούς που του αντιπρότασσαν το επιχείρημα ότι η Ελλάδα είναι φτωχή και καταστρεμμένη, ενώ η Αγγλία είναι μια πλούσια αυτοκρατορία, απαντούσε με πάθος ο Κυριάκος: «Προτιμούμε τα ράκη της μητρός Ελλάδος, παρά την πορφύραν της μητρυιάς».

Η συνειδητή επιλογή του να πεθάνει όρθιος παρά να ζει γονατιστός, ενσαρκώνει την εικόνα του ιδεατού αγωνιστή της Ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας σε όλες τις διαστάσεις της.

Εξήντα τρία χρόνια από την ηρωική θυσία του Σταυραετού του Πενταδακτύλου και 38 χρόνια από τη θλιβερή επέτειο ανακήρυξης του τ/κ ψευδοκράτους, αναζητούμε εναγωνίως τους νέους Μάτσηδες, που θα μας βγάλουν από το κοινωνικό βούρκο και την εθνική ύπνωση, σαλπίζοντας περήφανα την ελευθερία και την εθνική λύτρωση. Προς τούτο, μία και μοναδική συνταγή υπάρχει. Η επιστροφή στις ρίζες μας όπως επιτάσσει το οικουμενικό φώς της Ελληνικής Παιδείας, η εθνική ενότητα, η λαϊκή ομοψυχία, η κοινωνική δικαιοσύνη και η χάραξη πανεθνικής στρατηγικής στο Κυπριακό και τα μείζονα ζητήματα του Ελληνισμού, έχοντας στο πηδάλιο τίμιες, πατριωτικές και άξιες πολιτικές και πολιτειακές ηγεσίες, αντάξιες της προσωπικότητας του Κυριάκου Μάτση και των εύτολμων αγωνιστών της κυπριακής κι ελληνικής ελευθερίας.

Σήμερα που ο Ερντογανικός παραλογισμός θέλει να περάσει στα αιμοβόρα χέρια του την Κύπρο, το Αιγαίο και άλλες χριστιανικές κοιτίδες, απαιτείται η χάραξη υπερκομματικής πολιτικής και πανεθνικής στρατηγικής με κεντρικό στόχο την κοινωνική ανόρθωση, την οικονομική ανασυγκρότηση και την ισχυρή αμυντική θωράκιση. Απαιτείται η δημιουργία στρατηγικού άξονα συνεργασίας Κύπρου - Ελλάδας σε κρίσιμους οικονομικούς τομείς όπως ο τουρισμός, η αγροτική πολιτική, η εκπαίδευση και η τεχνογνωσία. Τώρα που επισυμβαίνουν στη γειτονιά μας κατακλυσμιαίες γεωπολιτικές μεταβολές, η Ιστορία κτυπά την πόρτα μας και μας καλεί να κάνουμε τη μεγάλη υπέρβαση, ορθώνοντας ανάστημα στον κατακτητή μέσω μόνιμης πανεθνικής στρατηγικής που θα στηρίζεται σε πέντε κινητήριους άξονες:

1. Υγιής - εύρωστη οικονομία.
2. Αξιόπιστο κράτος δικαίου.
3. Λαϊκή ομοψυχία – υψηλό αγωνιστικό φρόνημα.
4. Πανίσχυρη άμυνα.
5. Ξεκάθαρη στρατιωτική συμφωνία αποτροπής με Ελλάδα, Γαλλία και χώρες που πραγματικά βλέπουν την Τουρκία ως σοβαρή απειλή του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Το οφείλουμε στα παιδιά μας, στις μελλοντικές γενεές και στη μαρτυρική ελληνική μας πατρίδα που κινδυνεύει να αφανιστεί από τον χάρτη, εξαιτίας της βρετανοτουρκικής συμπαιγνίας και των εντός των τειχών εμπόρων του λαού. Αν δεν το πράξουμε, η Ιστορία θα μας γράψει με μεγάλα γράμματα στις μαύρες σελίδες της.

* Δημοσιογράφος, Πρόεδρος Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού