«Mr. Robot» και η «National Bank of Cyprus»

56010733019f55c70e52ef5618672df922f57a4b0812896bc25c7fd64d432429._UY500_UX667_RI_V_TTW_.jpg

Εδώ και μερικές εβδομάδες παρακολουθώ με ενδιαφέρον από το Netflix μια αξιόλογη τηλεοπτική σειρά που φέρει τον τίτλο «Mr. Robot». Μια όντως ενδιαφέρουσα σειρά εμπνευσμένη από τη συνωμοτική καταστρατήγηση και καταδολίευση του παγκόσμιου πλούτου, από την κλίκα του 1% μυριόπλουτων και καλοβολεμένων ολιγαρχών.

Χωρίς ηθικούς φραγμούς ή τύψεις συνειδήσεως, ένας πολύ μικρός κύκλος κεφαλαιοκρατών, χαλιναγωγούν και μανιπουλάρουν αρχηγούς κρατών, υπουργούς, βαρόνους των media, κροίσους και μεγαλοτραπεζίτες. Μετατρέποντας τους σε πειθήνια όργανα. Σε πρόθυμους παρακεντέδες και οργανέτα των δικών τους σκοτεινών προθέσεων και οικονομικών συμφερόντων.

Και μην νομίζετε πως τα «τρωκτικά» αυτά λαδώνουν μόνο κυβερνήσεις, πλουτοκράτες και μαχαραγιάδες. Και πως μόνο με αυτούς έχουν συνάψει «σύμφωνο αμοιβαίας υποστήριξης και συμμαχίας»! Χωρίς να το θέλουμε γίναμε κι εμείς λακέδες! Ιμάντες της εξουσίας και πειθήνια όργανα πολυεθνικών οικονομικών συμφερόντων…

Ένα-ένα, μας έχουν όλους στριμώξει στο τσεπάκι τους!

Συνεπαρμένοι από την βουλιμία του πλούτου και την ευδαιμονία που μας χαρίζουν οι υλικές ανέσεις, τρέχουμε στις τράπεζές ΤΟΥΣ, συνάπτουμε δάνεια και με «ξένα χρήματα» χτίζουμε… παλάτια στην άμμο!

Με «χαμηλότοκα δάνεια», «leasing» με χρυσές και πλατινένιες πιστωτικές κάρτες, τα ματσωμένα πιράνχας φρόντισαν να μας βάλουν όλους στο πουγκί τους· αλυσοδένοντάς μας εφ’ όρου ζωής σε μια μηχανή της ATM!

Από το πρωί μέχρι το βράδυ, αχ και βαχ… Να πληρώσουμε το στεγαστικό μας δάνειο, να εξοφλήσουμε το καινούργιο μας αυτοκίνητο… το νέο μας «smart phone»… Βενζίνη, πετρέλαιο, ρεύμα, νερό. Ε! Να μη κάνουμε κι ένα ταξιδάκι στη Μύκονο; Τις πιστωτικές κάρτες γιατί τις έχουμε…;

Κι εκεί που παρακολουθούσα με αγωνία τον Mr. Robot και την f-society να τα βάζει με τις σκοτεινές δυνάμεις των ανθρωποφάγων κανίβαλων της πλουτοκρατίας, χωρίς να το θέλω στο μυαλό μου έφερα τις «δωρεές» και τα «ασημώματα» εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ από τον «κύριο» Ανδρέα Βγενόπουλο. Για όσους το ξέχασαν, το τσακάλι αυτό έκανε μια βόλτα στην Κύπρο, λάδωσε κόμματα, κομματάρχες, τραπεζίτες, μεγαλοδικηγόρους, τηλεοπτικά κανάλια και δημοσιογράφους… και στην συνέχεια, αφού τσέπωσε μερικά δις, έφυγε από την Κύπρο σαν τζέντλεμαν!

Μονάχα εμένα δεν λάδωσε το ζώο!

Το ένα έφερε το άλλο. Ξέχασα τον Mr. Robot και στον νου μου έφερα την θύελλα αγανάκτησης των χαμένων επενδυτών για την φούσκα του χρηματιστηρίου. Το λιντσάρισμα της Συνεργατικής Τράπεζας, το σκάνδαλο της Δρομολαξιάς, το έγκλημα στο Μαρί, τη λαϊκή κατακραυγή για τα χρυσά διαβατήρια· το ρεζιλίκι και λοιδορία για γιαούρτωμα από το «Αλ Τζιαζίρα»…

Μ’ έπιασε βέρτιγκο! Μια άγρια φωνή μέσα μου άρχισε τα μπινελίκια.

«Γραμμένους σας έχω όλους… βρομιάρηδες» είπε φωναχτά η «φωνή» σκυλοβρίζοντας τους υπαίτιους. Τώρα, ντρέπομαι που το λέω αλλά… να είστε σίγουροι πως η «φωνή» μέσα μου δεν εννοούσε πως τους έχει γραμμένους στα παλιά της τα παπούτσια. Αλλού τους έχει γραμμένους αλλά… δεν κάνει να εκτρεπόμαστε. Ντροπή. Έχουμε και κάποιο επίπεδο! Μη γινόμαστε κι εμείς ένα με τα αποπατήματα…

Πάτησα το pause, άφησα τον Mr. Robot να κοιτάει με γουρλωμένα μάτια, πήρα δυο valium την άραξα στον καναπέ και προσπάθησα να χαλαρώσω…

Μόλις μούχλιασε το μυαλό μου, ένα παλιό τζουκ μποξ του εξήντα στο βάθος άρχισε να παίζει τραγούδια των Beatles. Το «Magical Mystery Tour… Ob-la-di, ob-la-da… Imagine…» Ακολούθησε ένα καλειδοσκόπιο από ψυχεδελικά χρώματα. Φωτοβολίδες, πυροτεχνήματα… Στο τέλος το τζουκ μποξ άλλαξε χαβά κι ο Στέλιος Καζαντζίδης, με πόνο στην ψυχή, άρχισε να τραγουδά το τραγούδι… «Μαντουμπάλα»

Μόλις άκουσε τον Καζαντζίδη να τραγουδά το ανατολίτικο αυτό άσμα, η φωνή μέσα μου άρχισε κι αυτή τον αμανέ· κάνοντας του σεγκόντο…

«Α…ααα…ααα…αα! Α…ααα…ααα…αα!»

Δεν άντεξα! «Shut up…» της φώναξα αγανακτισμένος.

Τώρα, δικαιολογημένα θα ρωτήσετε… Γιατί μιλάω στην συνείδηση μου στην Αγγλική γλώσσα; Ο λόγος είναι πολύ απλός. Δεν μιλάει Ελληνικά! Στο American Academy πήγε. Τι περιμένετε; Μόνο μια ώρα την εβδομάδα έκανε μάθημα Ελληνικών η δόλια. Ούτε τις δασυνόμενες λέξεις δεν πρόλαβε να μάθει… Τουλάχιστον όχι όλες!

«Ἅδῃς, ἅγιος, ἁβρός, αἷμα, ἅμαξα, ἁδρός, ἅμα, ἁμαρτάνω, ἅπαξ, ἅλυσις, ἁρπάζω, ἅρπαξ…»

Μόλις η φωνή μέσα μου έφτασε στην λέξη «ἅρπαξ» με άρπαξε από το μπράτσο και σταμάτησε να παπαγαλίζει τις δασυνόμενες λέξεις…

«Πάει… δεν χρειάζεται να μάθω τίποτα άλλο…» ψιθύρισε με ενθουσιασμό, κλείνοντας μου το μάτι συνωμοτικά. «Θα πουλήσω την ψυχή μου στο διάολο όπως έκαναν τα πιράνχας της Κύπρου. Κι άπου ἅρπαξ… ἅρπαξ!»

Είδα και έπαθα να την πείσω να μην κάνει καμιά κουταμάρα. Μην καταλήξουμε και οι δύο… «στης φυλακής τα σίδερα που’ ναι για τους λεβέντες…»

«Shut your stupid mouth…» συνέχισα αγανακτισμένος. «Άσε με να ηρεμήσω επιτέλους…»

Πες μου κάτι. Γιατί νοιάζεσαι τόσο πολύ για τις σκάνταλα και τις πολιτικές εξελίξεις; Πολιτικός… δεν είσαι. Πολισμάνος… δεν είσαι. Δικαστής… δεν είσαι. Ούτε κι ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης είσαι· ο οποίος νυκτοξημερώνεται προσπαθώντας να πατάξει τις προστυχοδουλειές της άρχουσας τάξης… Καλλιτέχνης είσαι! Τράβα να γράψεις καμιά «Αίγια Φούξια» κι άσε μας ήσυχους επιτέλους…

Bitch!

Τελικά τα valium άρχισαν να κάνουν την δουλειά τους. Ηρέμησα. Ξέχασα τον Βγενόπουλο, το ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ και όλους τους υπόλοιπους που τα πήραν χοντρά από τον Ελλαδίτη ριφιφί αρχιμαφιόζο…

Ξέχασα και το «Αλ Τζιαζίρα» και τα υπόλοιπα σκάνταλα που τρυπανίζουν το μυαλό μου. Συμπεριλαμβανομένου και αυτό του «σουπερμαρκετά» Χρίστου Ορφανίδη. Ο οποίος αφού κατάκλεψε τους προμηθευτές του δίνοντας τους ακάλυπτες επιταγές αξίας εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ - έγκλημα για το οποίο καταδικάστηκε σε φυλάκιση έξι χρόνων - μετά από λίγους μήνες τον αποφυλάκισαν για… «λόγους υγείας». Ενώ μέσα κρατάνε ακόμα, μερικούς φουκαράδες αδειοπούγγηδες, που δεν έχουν να πληρώσουν €200 και €500…

Ας τα να παν στον διάολο!

Άφησα την τηλεόραση, έκατσα στο πιάνο κι άρχισα να τραγουδώ το τραγούδι… «Θα πάω στην ζούγκλα με τον Ταρζάν»… Και εκεί που γυρόφερνα σε ένα εξωτικό τροπικό δάσος κρατώντας στην αγκαλιά μου μια μαϊμού, ξαφνικά…

Άρχισαν τα ταμ ταμ!

Συνομοταξίες κουστουμαρισμένων ιθαγενών σπεκουλαδόρων ξεχύθηκαν στους δρόμους… σε καλντερίμια, σε πλατείες, στους καφενέδες, στις λαϊκές αγορές και σε… παπουτσοφυτείες! Έχοντας στόχο…

Τον ύπατο «θρόνο» της εξουσίας!

Βαρέθηκα. Φτάνει πια με δαύτους, είπα στην «φωνή» μέσα μου. Δεν αξίζει να ασχολείται κανείς μαζί τους.

Άφησα το πιάνο, επέστρεψα στην τηλεόραση, πάτησα το play και συνέχισα να παρακολουθώ τον Mr. Robot. Αναμένοντας με αγωνία να μάθω με πιο τρόπο ο ήρωας θα κατατροπώσει τα ανήθικα τέρατα της ασυδοσίας που καταδυναστεύουν τον πλανήτη. Όταν ξαφνικά, ο πρωταγωνιστής άρχισε να αναφέρετε… στην Κύπρο!

Μάλιστα κύριοι… Στην Κύπρο μας! «Στο χρυσοπράσινο φύλλο που ‘ναι ριγμένο στο πέλαγο»…

Πετάχτηκα πάνω από την χαρά μου. Δόξα τω Θεώ μονολόγησα. Τις σειρές του Netflix τις παρακολουθούν εκατομμύρια άνθρωποι από όλο τον πλανήτη. Δεν μπορεί! Κάποιοι από αυτούς θα πάρουν το πρώτο αεροπλάνο και θα επισκεφθούν «την πέτρα του ρωμιού που ‘ριξε ο Δίας μεσοπέλαγα»…

Άρχισα να κάνω όνειρα. Σκέφτηκα πως ανάμεσα στους τουρίστες, προφανώς στο νησί θα έρθουν και κάποιοι σπουδαίοι παραγωγοί από το Χόλιγουντ. Σκηνοθέτες, film stars… Oscar winners! Με λίγη τύχη κάποιος από αυτούς θα με «ανακαλύψει» και θα με πάρει μαζί του στο Χόλυγουντ…

Θα γίνω διάσημος! Εκατομμυριούχος. Θα αγοράσω και μια σπιταρόνα στο Beverly Hills και θα…

Ξύπνησα! Θυμήθηκα πως σαράντα χρόνια παιδεύομαι προσπαθώντας να τα βγάλω πέρα. Τραγούδι, ραδιόφωνο, τηλεόραση, θεατρικές παραγωγές, σκηνοθεσίες, τσιφτετέλια… ζεϊμπέκικα… Όπερες! Το μόνο που δεν έκανα ήταν να γίνω μπαλαρίνα! Και τι δεν έκανα… Κι η Κύπρος ακόμα δεν με έχει «ανακαλύψει». Και θα με ανακαλύψουν το Χόλιγουντ;

Αχ! Τι τραβάμε κι εμείς οι χορεύτριες…

Και εκεί που άρχισε να με πιάνει το παράπονο… έσκασε η βόμβα! Ο Mr. Robot αποκάλυψε πως η χώρα που επέλεξαν οι κανίβαλοι να πλύνουν το μαύρο χρήμα που τους απέφεραν τα Σόδομα και Γόμορρα της διαφθοράς, η κόπρος της διαπλοκής κι η εξαχρείωση της εξουσίας… είναι η Κύπρος! Η δε τράπεζα στην οποία ανήκει το παράνομο αυτό «πλυσταριό» είναι η…

«NATIONAL BANK OF CYPRUS»!

Μάλιστα. Από όλες τις χώρες του κόσμου που ξεπλένουν μαύρο χρήμα, οι σεναριογράφοι της σειράς Mr. Robot επέλεξαν την Κύπρο! Και εκεί που ελάχιστοι γνωρίζουν προς ποια μεριά του πλανήτη πέφτει η λιλιπούτια χώρα μας, η φήμη της Κύπρου έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ. Όχι γιατί ήμαστε ένα πανέμορφο νησί και το «birthplace» της θεάς Αφροδίτης. Αλλά γιατί ήμαστε… το «birthplace»… της ασυδοσίας και του ηθικού ξεπεσμού. Και για τους Χολιγουντιανους σεναριογράφους… το ιδανικότερο πλυσταριό βρώμικου χρήματος σε όλη την υφήλιο!

Δεν άντεξα! Με έπιασε και πάλι ένας διαβολεμένος πόνος στο στήθος. Μόλις που πρόλαβα να πάρω τηλέφωνο το γιατρό μου. Τον καλό μου φίλο Σίμο Κυριακίδη.

«Σίμο μου τρέξε… ψιθύρισα ξεψυχισμένα. Τρέξε… Με πονάει το στήθος μου. Κι την φορά αυτή δεν πιστεύω πως το πρόβλημα είναι μυϊκό. Μάλλον έμφραγμα έχω πάθει και πάλι…

Τρέξε!