«Απετάξω τω προέδρω του ΔΗΣΥ; Απεταξάμην!»

Αξιότιμε Πρόεδρε του Δημοκρατικού Συναγερμού,

Αγαπητέ κύριε Αβέρωφ!

Για την ιστορία αναφέρω πως σας πρωτογνώρισα πριν από εικοσιένα ακριβώς χρόνια. Συγκεκριμένα, τα Χριστούγεννα του 2,000 όταν ήρθατε να παρακολουθήσετε την θεατρική μου παράσταση «The Best of Broadway»· λίγους μήνες μετά που γίνατε υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων στην κυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη…

Ομολογώ πως είχα ακούσει τα καλύτερα για σας. Πως ξυπνούσατε στις πέντε κάθε πρωί για να πάτε στο υπουργείο σας. Πως ήσασταν σούπερ εργατικός, ευγενικός και καλόκαρδος με όλους τους συνεργάτες σας· και άλλα πολλά ιδιαίτερα κολακευτικά σχόλια για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα σας. Όταν δε σας γνώρισα ομολογώ πως σας συμπάθησα αμέσως…

«Love at first sight» που λέμε όλοι εμείς οι επιδειξιομανείς όταν θέλουμε να μοστράρουμε το χαϊλίκι μας…

Ξανανταμώσαμε άλλες τρεις-τέσσερις φορές. Φάγαμε παρέα, τσουγκρίσαμε τα ποτήρια μας, είπαμε «στην υγειά μας ρε παιδιά», φάγαμε γλυκό του κουταλιού κι όπως κάνουν όλοι οι εκπολιτισμένοι Ευρωπαίοι στο τέλος ήπιαμε κι ένα espresso macchiato. Έτσι, για να πάει κάτω η φασολάδα κι η οφτή ρέγκα στα κάρβουνα που περιδρομιάσαμε…

Συνεχίσατε να με εντυπωσιάζετε με το κοφτερό σας μυαλό, την ετοιμολογία σας και την πολιτική σας αγχίνοια. Και σαν δεύτερη Πρωθιέρεια του θεού Απόλλωνα, προφήτευσα πως θα φτάσετε πολύ ψηλά! Τώρα θα μου πείτε… «Σκαλιώτης είσαι. Μάντης. Γέννημα και θρέμμα.... Στο DNA σου είναι να κάνεις προφητείες!»

Ευλόγως τώρα θα διερωτάστε τι άλλαξε κι έχω κάνει στροφή 180 μοιρών; Κι από φαν, παλιόφιλος κι υμνωδός σας έγινα κατακριτής. Ψέκτης και φιλοκατήγορος των πράξεων σας· σε βαθμό, που τελευταία, με οξείς χαρακτηρισμούς και μαστιγωτική σάτιρα επικρίνω την κάθε σας πράξη…

Όντως σας οφείλω μια απάντηση κύριε Αβέρωφ. Εξάλλου αυτός είναι και ο λόγος που με ώθησε να γράψω αυτό το άρθρο. Ταπεινή μου άποψη είναι πως…

Αλλαξοδρομήσατε!

Με πολιτικούς ελιγμούς, επικίνδυνες πιρουέτες, διπλωματικές καντρίλιες και παίζοντας κρυφτούλι σε ξένα προξενεία, αντικαταστήσατε το φρόνημα «την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω» με ρητορικές ακροβασίες και την Παφίτικη αμπελοφιλοσοφία… «τζίνοι έσσο τους τζιε μεις έσσο μας»…

Ανερυθρίαστα, εμμέσως πλην σαφώς, αποδεχτήκατε πως η Κερύνεια, η Μόρφου, η Λάπηθος, το Καρπάσι και εκατοντάδες άλλα Τουρκοκρατούμενα χωριά της Κύπρου δεν μας ανήκουν πια. Είναι δικά τους! Πως η κυριότητα των περιουσιακών μας δικαιωμάτων μεταβιβάστηκε suo motu στους Τούρκους αφεντάδες μας!

Λάφυρα πολέμου, τα οποία με βάση το Μωαμεθανικό δίκαιο τώρα ανήκουν στους αιμοχαρείς κουρσάρους. Οι οποίοι αφού πρώτα βίασαν την ανυπεράσπιστη κόρη του Βύβλου και της Αφροδίτης, στην συνέχεια της φόρεσαν φερετζέ κι αλυσόδετη την σέρνουν στο χαρέμι του νέο σουλτάνου Ταγίπ Ερντογάν…

Κι εμείς, οι εναπομείναντες Έλληνες της «Νότιας Κύπρου», οι αγνοί απόγονοι των Μυκηναίων και των Αχαιών, λαβωμένοι από τα τόξα των Τούρκων μα πιότερο καθημαγμένοι από τα «φίλια πυρά» δικών μας νέο-Κύπριων γλωσσολόγων, φοβόμαστε να αρθρώσουμε την λέξη «ελευθερία»…

Λυπάμαι να σημειώσω κύριε Αβέρωφ αλλά η αναφορά σας… «τζίνοι έσσο τους τζιε μεις έσσο μας» ήταν ατυχέστατη to say the least!

Όχι μόνο ακολουθεί τις οδηγίες που καταγράφονται στο εισαγόμενο Γερμανό-Ολλανδικό «γλωσσάρι», το οποίο μας συνιστά να χρησιμοποιούμε τον όρο «βόρειο μέρος της Κύπρου» και όχι «κατεχόμενες περιοχές» η «κατεχόμενα εδάφη», εσείς προχωρήσετε ένα βήμα παραπάνω. Με την δήλωση σας «κοτσιανάσατε» το «βόρειο μέρος της Κύπρου» στους Τούρκους.

Ομολογώ πως η ατυχέστατη αυτή δήλωση σας στάθηκε καταλύτης. Κι όταν κάποιος φίλος με ρώτησε…

«Απετάξω τω προέδρω του ΔΗΣΥ;» η απάντηση μου ήταν… «Απεταξάμην!»

Η ήδη κλονισμένη μου εμπιστοσύνη για την ορθότητα των πράξεων σας έγινε θρύψαλα. Η αρχική μου εκτίμηση πως είστε ένας χαρισματικός ηγέτης δυστυχώς διαψεύσθηκε. Σταμάτησα να σας επευφημώ και να σας θαυμάζω. Και σε ένα μπακαλόχαρτο επάνω έγραψα…

«Αβέρωφ Νεοφύτου - Persona non Grata!»

Τώρα, αν αυτό ήταν το μοναδικό σας αμάρτημα θα έλεγα… Άνθρωπος είστε. Ένα λαθάκι κάνατε. Τι λαθάκι δηλαδή «αδερφοφάγωμα » ονομάζεται η ατοπία σας. Θα περίμενε κανείς πως ο πρόεδρος του μεγαλύτερο κόμματος της Κύπρου θα ήταν πιο σοβαρός. Θα μετρούσε κάθε του λέξη. Κι όχι με μια μονοκοντυλιά να νοθεύει και να κατακρεουργεί την ιστορία. Να ασημώνει τους Τούρκους και να τους δίνει πεσκέσι βασίλεια και χωριά που Έλληνες έκτισαν πριν 3,500 χρόνια!

Αν πάλι αναγνωρίζατε το εγκληματικό σας ατόπημα και δημόσια λέγατε mea culpa, πάλι θα σας συγχωρούσα. Θα έλεγα «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω» και θα σας έδινα συγχωροχάρτι. Αλλά…

Επί ματαίω ανέμενα!

Κι ερχόμαστε στο σήμερα. Όπου πήρατε τον ρόλο του ζεν πρεμιέ σε μια ταινία γεμάτη ίντριγκες, συνομωσίες και σασπένς. Σε ένα καλοστημένο plot όπου ο παρακεντές σας Χάρης Γεωργιάδης, με καταχθονιότητα, προσπαθεί να ρίξει στο καναβάτσο τον Νίκο Χριστοδουλίδη!

Δεν είμαι σίγουρος αν η ταινία που γυρίζετε θα παρουσιαστεί στο Netflix. Η αν είναι τραγωδία η κωμωδία. Αν πρέπει να γελάσω η αν πρέπει να βάλω τα κλάματα. Για ένα πράγμα είμαι σίγουρος. Το θύμα στο σενάριο αυτό δεν είναι ο πολιτικός σας αντίπαλος. Θύμα είναι η αξιοπρέπεια σας και οι δημοκρατικές αρχές τις οποίες καθημερινά διατυμπανίζετε πως υπερασπίζεστε.

Στήσατε στον τοίχο τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Ζητώντας του με το έτσι θέλω να ακολουθήσει τις «δημοκρατικές» διαδικασίες του κόμματος σας. Προσπαθώντας με τον τρόπο αυτό να τον ενταφιάσετε. Να τον σύρετε στο στόμα του λύκου. Μιας και όλοι γνωρίζουμε πως κάθε άλλο από «δημοκρατικές» θα είναι οι διαδικασίες που θα ακολουθηθούν. Πως ο αγώνας είναι προκάτ. Σικέ…

Πως το παιχνίδι είναι στημένο!

Αξιότιμε κύριε Αβέρωφ,

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις σας έδειξαν πιο δρόμο οφείλετε να ακολουθήσετε. Από την στιγμή που ο Νίκος Χριστοδουλίδης έχει μια τόσο μεγάλη εκλεξιμότητα, γιατί δεν τον υποστηρίζετε; Η αντιπολίτευση για την ώρα τα έχει χαμένα. Ψάχνει να βρει άγιο να την σώσει. Αν με τις δικές σας ευλογίες, σύσσωμο το ΔΗΣΥ υποστηρίξει την υποψηφιότητα του Νίκου Χριστοδουλίδη, είναι σχεδόν βέβαιο πως το κόμμα σας θα κερδίσει τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές!

Η αναμενόμενη διάσπαση και το σχίσμα στις τάξεις του Δημοκρατικού Συναγερμού, το οποίο με μαθηματική ακρίβεια θα ακολουθήσει αφού εξαγγείλει και επίσημα την υποψηφιότητα του ο συμπαθέστατος ΥΠΕΞ, δεν θα οφείλετε στον Νίκο Χριστοδουλίδη αλλά…

Στην δική σας αλαζονεία, κλασαυχενισμό και υπέρμετρη ξιπασιά!

Γιατί αντί να κάνετε το αυτονόητο, το σωστό, μηχανορραφείται, υποσκάπτετε και παρέα με μια ομάδα ετεροκίνητων πολιτικών τους οποίους έχετε δεμένους στην καλτσοδέτα σας, προσπαθείτε να κατηγορήσετε το Νίκο Χριστοδουλίδη πως αν κατέλθει στις εκλογές σαν ανεξάρτητος θα υποσκάψει την ενότητα του ΔΗΣΥ…

Μα αυτός που υποσκάπτει την ενότητα του ΔΗΣΥ είσαστε εσείς, κι η αδικαιολόγητη εμμονή σας να διεκδικήσετε το προεδριλίκι στις επερχόμενες εκλογές την στιγμή που στο κόμμα σας υπάρχει πολιτικός πέντε φορές πιο δημοφιλής από εσάς!

Από την στιγμή που ο Νίκος Χριστοδουλίδης έχει αποτιμηθεί από την κοινωνία σαν ο πιο αγαπητός κι ο πιο άξιος πολιτικός που έχουμε σήμερα στην Κύπρο, ο άνθρωπος έχει κάθε δημοκρατικό δικαίωμα να διεκδικήσει το αξίωμα του προέδρου. Σαφώς και θα ήθελε να το κάνει σαν υποψήφιος του ΔΗΣΥ στον οποίο ανήκει. Όταν το ίδιο του το κόμμα όμως, με πρωτεργάτη τον πρόεδρο και νεροκουβαλητή τον αντιπρόεδρο παίζουν πόκερ με σημαδεμένη τράπουλα, τι άλλο μπορεί να κάνει ο άνθρωπος;

Αξιότιμε κύριε πρόεδρε του ΔΗΣΥ,

Κλείνω αυτή την ομολογουμένως καυστική επιστολή μου ζητώντας συγνώμη για τα αψιά μου λόγια και τις οξύαιχμες μου επικρίσεις. Δεν βρίσκω όμως άλλο τρόπο να ταρακουνήσω λίγο τα λασπωμένα νερά της πολιτικής αποχαλίνωσης που μας πνίγουν. Το ολοφάνερο συνωμοτικό παιχνίδι που εσείς και οι συνεργάτες σας παίζετε behind closed doors, προσβάλλει την νοημοσύνη όλων όσων με αγωνία παρακολουθούμε τις ραδιουργίες και τον πολιτικό φαρισαϊσμό σε αυτό τον έρμο τόπο.

Αν αντί να μηχανορραφείτε δολοπλοκίες και πολιτικά χαλκεύματα που σκοπό έχουν να ικανοποιήσουν την δική σας αχαλίνωτη δοξομανία, αν παίρνατε την θαρραλέα απόφαση να υποστηρίξετε την υποψηφιότητα του Νίκου Χριστοδουλίδη, μπορεί να μην κερδίζατε ποτές το ύπατο αξίωμα του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θα κερδίζατε όμως τον σεβασμό και το χειροκρότημα του κόσμου και θα σώζατε την αξιοπρέπεια σας.

Και κάτι τελευταίο.

Η καλοπροαίρετη αντιπαράθεση μου μαζί σας δεν οφείλεται στο ότι σας υποσκάπτω επειδή υποστηρίζω την υποψηφιότητα του Νίκου Χριστοδουλίδη. Η απόφαση, αν θα υποστηρίξω τον κύριο Χριστοδουλίδη η όχι δεν έχει παρθεί ακόμα…

Ο κύριος Χριστοδουλίδης, από την στιγμή που μετέχει στην «αμαρτωλή» κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη κουβαλάει «βαρίδια». Αν και όταν ξεκαθαρίσει την θέση του, εξαγγείλει το πρόγραμμα του και ξεκάθαρα μας ανακοινώσει την ντιρεκτίβα που θα ακολουθήσει στο εθνικό μας θέμα τότε, και μόνο τότε, θα αποφασίσω αν θα τον υποστηρίξω η όχι.

Να είστε σίγουρος πως ο κατσούφης κονδυλοφόρος Σταύρος Σιδεράς σε κανένα δεν προτίθεται να δώσει λευκή επιταγή… Ενόσω υπάρχει ακόμα μελάνι στο καλαμάρι του, θα συνεχίσει να το ακονίζει. Να αρθρογραφεί, να καυτηριάζει και να εξαπολύει μύδρους προς όλες τις κατευθύνσεις. Να λέει τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη. Μιας και η φωνή που τον καθοδηγεί δεν είναι αυτή που του επιβάλλει το αφεντάτο της εξουσίας, αλλά…

Η φωνή του δικαίου!

Σταύρος Σιδεράς