Προεδρικές εκλογές χωρίς γαϊδουράκι στο αλακάτι...

ΤΡΙΑ ΧΡΗΣΙΜΑ, ίσως, συμπεράσματα εξάγονται από την επίμονη στροφή των Τούρκων Κατακτητών, διά στόματος Ερντογάν και Τατάρ, σε «λύση δύο κρατών». Και για την απαίτησή τους ότι πρέπει πρώτα, ως προαπαιτούμενο, τα όργανα του ΟΗΕ να διακηρύξουν την «ισότιμη κυριαρχία» του τουρκικού κατοχικού ψευδοκράτους, προϋπόθεση για συνέχιση της διαδικασίας των συνομιλιών, «διακοινοτικών» και «Πενταμερών», προς τελική «λύση του Κυπριακού»:

ΠΡΩΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ είναι ότι:

Χρεοκόπησε η από το 1977 ακολουθούμενη πολιτική της αναζήτησης, μέσω διακοινοτικών συνομιλιών, αμοιβαίως αποδεκτής (με την Τουρκία Κατακτητή, δηλαδή η αμοιβαιότητα) λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.

- Από την έναρξη της πολιτικής αυτής τη 12η Φεβρουαρίου 1977 (συνάντηση Μακαρίου - Ντενκτάς υπό την αιγίδα του Γ. Γρ. του ΟΗΕ Κουρτ Βάλντχαϊμ, με τις «Τέσσερεις Κατευθυντήριες Γραμμές» τους), σε όλη τη διάρκεια των 40 (σαράντα) ετών αλλεπάλληλων «διακοινοτικών» συνομιλιών και των προστεθεισών εν τέλει «Πενταμερών», έως το Κραν Μοντανά της 28ης Ιουνίου - 7ης Ιουλίου 2017, αποδείχθηκε το μέγεθος της πλάνης, των ψευδαισθήσεων και των αδιεξόδων στις οποίες υπέπεσε και εγκλωβίστηκε αυτή η πολιτική εμμονικού μονοδρόμου.

- ΟΛΑ όσα παρήγαγε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων η 40ετία 1977-2017 αποταμιεύτηκαν στο τουρκικό θησαυροφυλάκιο:

(α) Το ατιμώρητο και ανεμπόδιστο 40χρονης εμπέδωσης της τουρκικής κατοχής στα σκλαβωμένα από τον Αττίλα 1974 ελληνικά εδάφη της Κύπρου και η εδραίωση της εδαφικής διχοτόμησης της Κύπρου.

(β) Η αναγόρευση του κατοχικού ψευδοκράτους ως ισότιμου συνομιλητή στις διαδικασίες για «λύση» νομιμοποίησής του ως ισότιμου καθεστωτικά συνεταίρου, συνιδρυτή, συνιδιοκτήτη, συγκυρίαρχου ενός κρατικού μορφώματος «Ενωμένης Κυπριακής Ομοσπονδίας - Δύο Ισοτίμων Συνιστώντων Κρατών», εκ των οποίων το τουρκοκυπριακό, ασφυκτικά ελεγχόμενο μονίμως από την Τουρκία.

(γ) Η παράλυση και αδυναμία και ανικανότητα και αναξιότητα και απροθυμία της ελληνικής πολιτικής (Λευκωσίας και Αθηνών) να σκεφτεί και να σχεδιάσει μιαν άλλη πολιτική, απεγκλωβισμού από τις διαχρονικές πλάνες και ψευδαισθήσεις της 47ετίας 1974-2021.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ είναι ότι:

Στη διάρκεια αυτής της 47ετίας ουδείς εκ των εκλελεγμένων διαδοχικά - επτά έως τώρα - Προέδρων της Κυπριακής Δημοκρατίας, όποιας έντασης «ενδοτισμού» ή «απορριπτισμού» έδειξαν οι επιδόσεις του κατά την προεδρική του θητεία, δεν τόλμησε ποτέ να «κλείσει το Κυπριακό» υπογράφοντας λύση τελικής νομιμοποίησης της ελληνικής υποταγής στις τουρκικές απαιτήσεις.

- Γνωρίζοντας, βεβαίως, ότι ακόμη κι αν ο ίδιος το διενοείτο, είχε απέναντί του την ανέκαθεν αμετάπειστα Απορριπτική συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών.

- Ισχύουσας αυτής ακριβώς της κατάστασης, δεν βρέθηκε ακόμη τρόπος κι ούτε φάνηκε ακόμη η πρόθεση ώστε το... «συμπαθέστατο τετράποδο να απαλλαγεί από τις παρωπίδες του και να ξεδεθεί από το παραδοσιακό αλακάτι - μαγγανοπήγαδο, το οποίο γυρίζει διαρκώς για την άντληση νερού από το πηγάδι, παρότι εφευρέθηκαν από παλαιότερα και τουρμπίνες και ηλεκτρικές μηχανές άντλησης υδάτων του υπεδάφους»...

ΤΡΙΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ,

αναγκαίο και επιβεβλημένο επιτέλους, ως απότοκο των δύο προηγούμενων, είναι ότι χρειάζεται μια άλλη πολιτική. Ικανή να απεγκλωβιστεί και να απαλλαγεί από το μακρόχονο αδιέξοδο και αναποτελεσματικό αλακάτι.

- Χρειάζεται εν ολίγοις ένας νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Άξιος, πρόθυμος και ικανός να σχεδιάσει και να υλοποιήσει πολιτική αποτελεσματικής διαφυγής από τον μονόδρομο στον οποίο κόλλησε, εξαντλήθηκε και κινδυνεύει το Κυπριακό.

- Πολιτική αποδέσμευσης από τα διζωνικά πεπραγμένα της 47ετίας, τις πλάνες και τις ψευδαισθήσεις των Ηττημένων Μυαλών 1974-2021.

- Πολιτική, η οποία, επιτέλους, να αντιλαμβάνεται ότι για να βγάλεις νερό απ’ το πηγάδι, πλέον, δεν επιτρέπεται να ψάχνεις ένα ακόμη... γαϊδουράκι δεμένο στο αλακάτι για να το γυρίζει με δεμένα μάτια.

- ΑΥΤΟ, φρονούμε, θα πρέπει να είναι και το ζητούμενο, το πρώτιστα ζητούμενο, για τις προεδρικές εκλογές του 2023.